5 มีนาคม 2545 07:55 น.
ไส้ดินสอ
คอยเฝ้าดูอยู่ห่าง ๆ
ไม่ว่างานยุ่งหรือจะว่าง
ขอแค่เดินผ่าน..ก็ยังดี
อยากให้รู้ความห่วงใยที่ฉันมี
และสิ่งดี ๆ มีล้นใจ
เริ่มต้นจากความเป็นเพื่อน
เปรียบเสมือนสายน้ำมาไหลพบ
รู้ไหมว่าฉันแอบมองแบบหลบ ๆ
กลัวเธอจะพบความจริงในใจ
มิตรภาพความเป็นเพื่อนอาจยาวนาน
กับสิ่งที่ผ่านมีให้เหมือนเดิม
คงไม่ผิดใช่ไหมที่เริ่ม..เลอะเลือน
ลืมว่าเราเป็นเพียง...เพื่อนกัน
5 มีนาคม 2545 07:55 น.
ไส้ดินสอ
ฉันผิดเอง.....ที่ห่างเหิน
เหมือนหมางเมินไม่ใส่ใจ
ถูกแล้วที่เธอคิดมีใคร...
ที่ถูกใจดังต้องการ
ฉันผิดเอง.....ที่มาหา
มาเห็นกับตาว่าเธอมีใคร
กลับมานั่งคอยถามใจ
สิ่งที่ทำไว้คงไม่ดีพอ...
5 มีนาคม 2545 07:55 น.
ไส้ดินสอ
ขอโทษ.....ที่คิดถึง
ขอโทษ.....ที่สบตา
ขอโทษ.....ที่ห่วงหา
ขอโทษ.....ที่มีแต่เธอทุกเวลา
ก็ใจมันบอกว่าคิดถึงเธอ.....
2 มีนาคม 2545 18:28 น.
ไส้ดินสอ
ความเป็นเพื่อนที่ผ่านมา
ทุกนาที มีค่าและความหมาย
ทุกความรู้สึกที่ได้รับจากนาย
ทุกความห่วงใยเหมือนสายสัมพันธ์
จากคนซึ่งไม่รู้จักกัน
มาคลุกคลีเป็นเพื่อนกัน
ฉันว่าคงเป็นลิขิตสวรรค์
ที่มีวันได้พบเจอ
กับเพื่อนดีดี อย่างเธอ
คงไม่ง่ายต่อการค้นหา
จะเก็บรักษาสิ่งดีดี
ที่ได้มีมอบให้ไว้แก่กัน
สิ่งนั้นคงไม่มีวัน.....
ที่จะทำมันหล่นหายไป
มิตรภาพกับความจริงใจ
หากได้ตามถนน.....ไม่
กับคนรู้ใจอย่างที่....เป็น
2 มีนาคม 2545 18:00 น.
ไส้ดินสอ
ความท้อแท้ในวันวาน
กับสิ่งเคยผ่านในวันนั้น
ฉันขอให้เป็นแรงผลักดัน
รวมเก็บมันเป็นประสบการณ์
ความหวังที่หวังไว้
อาจไม่ได้ดังใจหวัง
แต่อย่าคิดว่าชีวิตต้องพัง
เพราะความหวังไม่ใช่ความจริง
ความอ่อนแอมีทุกคน
ทุกอารมณ์ปนกันไป
จงสร้างความสดใส
เพื่อจิตใจที่เบิกบาน