2 สิงหาคม 2545 22:30 น.
ไส้ดินสอ
คือความผูกพัน
ระหว่างฉันกับเธอ
ซึ่งยังคงความจริงใจเสมอ
ทุกครั้งที่ได้เจอพบกัน
จะคอยถนอมรักษา
วันเวลาแห่งสัมพันธ์อันไหวหวาน
ให้ดอกไม้ไมตรีเราผลิบาน
มาผสานดวงใจฉันและเธอ
2 สิงหาคม 2545 22:27 น.
ไส้ดินสอ
กับวันเดือนปีที่ผันผ่าน
กับความเนิ่นนานของความอ่อนไหว
กับความรู้สึกดีๆ ของหัวใจ
กับความจริงใจที่ฉันให้เธอ
ขอเก็บวันเดือนปีที่แสนหวาน
ขอเธอเก็บการเนิ่นนานของความอ่อนไหว
ขอเธอเก็บความรู้สึกดี ๆ ที่มีให้
ขอเธอเก็บความจริงใจที่ฉันให้ไว้กับเธอ
2 สิงหาคม 2545 22:25 น.
ไส้ดินสอ
จากบางส่วนของความรู้สึก
ที่ถูกเติมเต็มด้วยความรัก
ไม่ต้องมีคำอธิบาย
ถึงคำว่า คิดถึง
ไม่ต้องถามว่าซาบซึ้งแค่ไหน
คำตอบมีเท่าห้องหัวใจ
รู้ไหม.....
ไม่เคยอยากให้ความรู้สึกนี้กับใคร
เท่ากับ.....ความที่อยากจะให้กับเธอ
2 สิงหาคม 2545 22:20 น.
ไส้ดินสอ
อยากบอกว่ายังรัก
แต่คงต้องหักห้ามใจ
เพราะฉันยังไม่แน่ใจ
อะไร...อีกหลายอย่างในตัวเธอ
ลองมาคิดดูอีกที
จะบอกหรือไม่บอกดีตัดสินใจไม่ได้
หรือว่าจะเก็บไว้ในใจตลอดไป
เอาไว้ให้แน่ใจแล้วค่อยบอกเธอ
แต่กลัวว่าเธอจะเปลี่ยนไป
ก็มันเป็นใจของเธอ...ใครจะห้ามได้
ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ไม่รู้จะห้ามยังไง
คงต้องกลับมานั่งเสียใจ
กว่าจะบอกเธอไปก็สายเกิน
29 กรกฎาคม 2545 17:53 น.
ไส้ดินสอ
เธอ....
ในค่ำคืนที่ดาวเหงา
สายลมเศร้า...กระซิบรักกับใบไม้
เขียนจดหมายถึงเธอ บอกฝากว่าอยากเจอ
เธอคิดถึงฉันบ้างหรือไม่
แล้วรู้บ้างไหม หัวใจใครจะขาดรอน
ก้าวห่าง หนทางไกล
ก็รู้ว่าใจ เธอคงไม่เหมือนก่อน
ใจนะใจ.....ก็ได้เพียงอาวรณ์
เมื่อรักเธอซ้อน ซ่อนใครในดวงตา
ที่ฉันเขียนถึงเธอ อาจใช่...เพราะใจเผลอ
แต่อยากให้เธอรู้ว่า
ฉันมีเธอเสมอมา
ฉันรักเธอคนเดียว
ในค่ำคืนที่ฟ้าเศร้า ใครจะรู้ว่าฉันเหงา
...เปล่าเปลี่ยว...
ใจเอยใจ...ไยดั่งพระจันทรเสี้ยว
หมองโค้งวงเรียว...เกี่ยวฟ้า
ว้าเหว่......ลำพัง