บนทางเดิน

ไวยากรณ์

บนทางเดินที่ย่างก้าว ...
ขอเพียงอย่า รานร้าว หรือหวั่นไหว
แม้จะมีปัญหา สักเพียงใด
ตั้งสติ เอาไว้ ... แก้ไข .. ตามปัญญา

อาจจะไม่ถูกต้อง .. สักเพียงใด
แต่ทำเท่า ที่ทำได้  ดีกว่าหนา
แม้จะผิด จะพลั้ง .. สักกี่ครา
ใช้มันย้อน กลับมา เป็นบทเรียน 

กับตัวเรา  ที่เคยผ่านการณ์หลายหลาก
ทั้งลำบากยากเข็ญ  ปวดทั้งเศียร
พักสักนิด ค่อยคิด อย่างพากเพียร
ค่อยคิดอ่าน ขีดเขียน .. เพื่อบรรเทา

ในบางครั้ง  หากยึดติดกับความคิด
ทั้งชีวิต วกวน  อย่างไรเล่า
เหมือนพายเรือ  หมุนวนในหุบเขา
ไม่พบทาง บรรเทา .. สิ่งที่เป็น

หากแต่เพียง  ขีดเขียน  มันออกมา
ค่อย ๆ คิด ค้นหา .. ทางพบเห็น
อาจจะอยู่ ไม่ไกล กว่าที่เป็น
อาจไม่ยาก ลำเข็ญ .. เกินแก้มัน

หากวันใด ทดท้อ .. หรือร้องไห้
จะคอยส่ง แรงใจ  อย่าไหวหวั่น
อย่าลืมสิ ว่าเรา เป็นเพื่อนกัน ...
ขอเพียงบอก กับฉัน ...  นะคนดี