29 พฤษภาคม 2550 09:35 น.
ไวยากรณ์
**คือความหลัง ฝังจิต ติดคิดอยู่
เคยเคียงคู่ วันวาร แสนสุขสันต์
แม้จำพราก จากไป ห่างไกลกัน
ยังคงมั่น รักนั้น นิรันดร
**ห่างเพียงกาย ใยใจ เริ่มเหินห่าง
ระยะทาง บั่นทอน ใจถ่ายถอน
ไหนว่ารัก เรานี้ นิรันดร
ใยจึงไม่ คืนย้อน มาเหมือนเดิม
**ยอดหทัย ไกลห่าง กลับร้างรัก
ลืมใจภักดิ์ รักนี้ มิมีเสริม
รักเก่าก่อน คงร้าง การแต่งเติม
ฤารักใหม่ มาเพิ่ม ยามห่างไกล
**สุดฟากฟ้า แสนไกล ใยยังห่วง
รักลวงลวง ผันผ่าน ไปทางไหน
ยังครวญคิด ตราติด แนบทรวงนัย
ยอดหทัย คนดี ในวันวาร
**ฝากความหวัง กำลังใจ ให้ฉายส่อง
รักเราสอง คงกลับ มิผันผ่าน
กลับมารัก กันมั่น ดั่งวันวาร
ตลอดกาล ดั่งคำ เคยสัญญา...ฯ
22 พฤษภาคม 2550 09:04 น.
ไวยากรณ์
นานแล้วที่เธอและฉันนั้นเลิกลา
รอยน้ำตาที่มีนั้นเหือดหาย
ก้อยอมรับตอนนั้นแสนวุ่นวาย
ยังตามค้นเพียงหมาย ...เธอกลับมา
ฉันเคยไม่มั่นใจ ว่าจะอยู่คนเดียวได้
หากเธอทิ้งห่างหาย จะทำอย่างไรหนา
เคยแอบคิดบางครั้งบางเวลา
หลังจากทะเลาะกันหนักหนา ..ในบางที
เคยเพียรพยายามตามง้อ อยู่เสมอ
แต่เจอะเจอเธอหมางเมิน คอยหลบหนี
เคยเพียรตามขอโทษ หมายคืนดี
จนวันปี ..ล่วงเลย แสนเนิ่นนาน
แต่วันนี้เธอเองโทรมาหา
บอกที่แล้วสัญญา ขอให้ผ่าน
จะไม่ทำตัวเอง เหมือน ในวันวาน
บอกเหตุการณ์ที่ผ่าน ..เป็นบทเรียน
ใยหัวใจจึงได้เหมือนด้านชา
หรือเวลา ทำให้ใจเราเปลี่ยน
ไม่ยินดียินร้าย ที่เธอคอยพรากเพียร
กับข้อความที่เขียน ..ขอคืนดี
หรือเป็นเพราะฉันมีใครหรือก็เปล่า
กับความเศร้า ความเหงา ยังล้นปรี่
แต่คงไม่กลับไป เหมือนเดิมอีกแล้ว..นะคนดี
ที่ยังทนทู่ซี้ เพื่อให้มีกันและกัน .. ฉันแน่ใจ
13 พฤษภาคม 2550 20:50 น.
ไวยากรณ์
แค่คนไม่สำคัญ ..
วันอะไร หรือนั้น.. เคยจำได้ไหม
วันพิเศษ วันเกิด หรือจะเป็นวันใด ใด
เธอก้อยัง ลี้หนีหาย .. ไปเหมือนเดิม
แค่คนไม่สำคัญ ..
จะรู้สึก สุขสรรค์ หรือหึกเหิม
จะรู้สึก ยังไง ..นั้น ก้อเดิมเดิม
ไม่ได้มีมาเพิ่ม .. หรือบรรเทา
แค่คนไม่สำคัญ ..
อย่าพูดว่า มีกัน และกัน .. เหมือนใครเขา
อย่าพูดว่า เธอ-ฉัน .. เรียกเป็นเรา
อย่าขี้ตู่ ไม่เอา ... นะไม่ดี
แค่คนไม่สำคัญ ..
คำ คำนี้ นั้นย้ำ .. อยู่ทุกที่
จะพ้นผ่าน กี่ทิวา หรือ ราตรี
สุดท้าย ก้อ .. แค่มี ... ฉันเดียวดาย
12 พฤษภาคม 2550 11:23 น.
ไวยากรณ์
เวลาและวารี ไม่ไหลกลับ
ผ่านและลับ ไหลไป ไม่ไหลหวน
สิ่งที่ทำ ลงไป ไม่ทบทวน
ผลจึงควร .. ตามแต่ .. เธออภัย
จะขอโทษ กี่ล้านกี่พันหน
ก้อแค่คน ผิดพลาด เข้าใจไหม
หวังว่าเธอ นั้นคง ให้อภัย
แต่ก้อสุดแล้ว แต่ใจ ... นั้นของเธอ
แต่ใยใจ เราหนอ .. ยังคงคิด
ยังยึดติด ..กับสิ่งเดิม อยู่เสมอ
ยังอยากพบ พูดคุย อยากเจอะเจอ
ยังละเมอ ในวันวาน .. ที่ผ่านมา
บอกกับใจ คงเป็น แค่อดีต
ที่ถูกขีด ผ่านไป แล้วละหนา
ต่อแต่นี้ หรือต่อไป ทุกเวลา
ไม่มีเธอ เฮฮา พาสุขใจ
คงต้องใช้ เวลา เยียวยาบ้าง
สิ่งต่าง ๆ ผันผ่าน เข้าใจไหม
ตอนนี้ทำ ได้เพียง แค่ทำใจ
ต้องรับผล ที่เคยได้ .. กระทำมา
เวลา และวารี ไม่ไหลกลับ
ผ่านและลับ เลยไป แล้วละหนา
อย่ายึดติด อย่าจมคิด กับเวลา
ที่มีค่า แต่เรามา .. ทำลายมัน