๏ แค่มนุษย์ปุถุชนคล้ายกลจักร ไร้ ความรัก-โกรธ-หลง-ฤาสงสาร ในวันวัน ก้มหน้า ทำแต่งาน กลับถึงบ้านซมซานไร้ฤดี ใช่ภูผากล้าแกร่งแห่งหนไหน เพียงเพราะใจเคยทุกไร้สุขี เคยมีรักรักลวงช้ำทุกที ชั่วชีวีพอทีไม่ง้อใคร หากคาดหวังตัวตนบนอักษร จิตกรนักเขียนฤาผู้ไหน ล้วนปั้นแต่งเสริมจริงอิงนิยาย อย่ามุ่งหมายตัวตนจากนั้นเลย แค่มนุษย์ปถุชนคล้ายกลจักร ใครจักรัก-จักชัง-ปิดบัง-เผย มิใส่ใจ ปล่อยปละ ตามใจเลย ใครจักเคย คิดหรือไม่ มิใส่ใจ๚ะ๛