7 กุมภาพันธ์ 2549 13:29 น.
ไวยากรณ์
อยากเอ่ยเผยความในใจข้านี้
แต่มิกล้าสักทีเพราะฉะไหน
แม้จักรู้จากท่าทีเผยเป็นนัย
กลัวจักเป็นคิดไปเพียงฝ่ายเดียว
เราคบกันเนิ่นนานคล้ายฉันท์เพื่อน
มิเคยเลือนห่างหายให้เฉลียว
เราผูกพันเราสองคล้ายหนึ่งเดียว
ต่างเกาะเกี่ยวสุขทุกข์ร่วมแบ่งปัน
เมื่อเคียงข้างตัวเธอฉันสุขใจ
อบอุ่นในหัวใจสุดสุขสันต์
แม้เรื่องราวทุกข์ร้อนมาโรมรัน
หากมีเธอเคียงฉันไม่หวั่นเลย
ขอพลังความกล้าข้าสักครั้ง
ช่วยยับยั้งใจขลาดให้เฉลย
กลับบางสิ่งที่ยังดูเชยเชย
ว่า "รักเอย" จากใจเพื่อนสนิท
6 กุมภาพันธ์ 2549 16:43 น.
ไวยากรณ์
ถ้าคิดแล้วต้องเสียใจ ต้องร้องไห้
จะมัวคิดไปใยให้หนักหัว
แม้เรื่องราวหนักหนามาพันพัว
อย่านึกกลัวประหวั่น ล้ำก่อนไป
ไม่มีอะไรทำร้ายเราได้หลอก
เท่ากับเราย้ำตอก สิ่งฝันใฝ่
ว่ามันคงหนักหนา มากเกินไป
เลยท้อแท้วุ่นวาย มากเกินจริง
ลองนิ่งนิ่ง ผ่อนคลายดูสักพัก
อย่าทึกทักหนักแน่นในทุกสิ่ง
เรื่องบางเรื่องใช่ควรเก็บ แท้ควรทิ้ง
อย่าประวิงสิ่งใด ใด อยู่เล่าเอย