7 เมษายน 2548 22:06 น.
ไวยากรณ์
ให้โอกาส...เธอ
วงเวียน
ให้โอกาสเธอมาตลอด
แต่จนแล้วจนรอดเธอก็ไม่เคยเห็นค่า
ไม่เคยปรับตัวไม่เคยทำดีขึ้นมา
ไม่เคยรับรู้ว่าฉันเหนื่อยล้ามากเพียงไร
กับการทน...เธอทุก ๆ อย่าง
ในเมื่อวันนี้สุดทางก็คงทนไม่ไหว
ความเจ็บความช้ำ และความเหนื่อยใจ
เกาะกุมทำร้าย...จนไม่สามารถทำใจ ให้อยู่กับเธอ
เธอไม่เคยเข้าใจฉัน
ไม่เคยเห็นค่ากัน ไม่เคยเห็นในสิ่งที่ทำมาเสมอ
ไม่เคยรับรู้ว่ามีใครข้าง ๆ ที่เจ็บกับการกระทำของเธอ
ไม่เคยเหลียวมองมาเจอ ว่ามีฉันพร่ำเพ้อรอให้เธอหันมา
ให้โอกาสเธอมาตลอด
แต่จนแล้วจนรอดเธอก็ไม่เห็นค่า
จนฉันสูญเสียมากมายหลายล้านหยาดหยดน้ำตา
จนไม่รู้ว่าจะให้โอกาสเธออีกต่อไปทำไม
ขอโอกาส...ใจ
ไวยากรณ์
ขอโอกาสใจ
เปิดรับคนใหม่ อย่างฉันคนนี้จะได้ไหม
ลืมคนเก่า ฉันรู้ ฉันอาจจะขอมากเกินไป
แต่ฉันจะรอ ไม่ไปไหน .. เพราะรักเธอ
หากการทน กับเขาแล้วมันเหนื่อย
แต่ทำไม เธอยังเรื่อย ๆ อยู่ เสมอ
ตัดเขาไปเถิด ตัดออกไป ให้หมดจากใจเธอ
ฉันคนนี้เสนอ .... เป็นเพื่อนยามเหงาใจ
เมื่อเขาไม่เคยเข้าใจอะไรเธอ
แต่เธอยังคง สม่ำเสมอ กับเขาใช่ไหม
ฉันไม่รู้ว่า ฉันต้องทำ อะไร อะไร
ถึงจะได้หัวใจ ... เธอมาครอบครอง
หยุดให้โอกาสเขาเสียเถิด
เผื่ออะไรจะดี จะเกิด ระหว่างเราทั้งสอง
จะไปรอเขา ทำไม หากเขาทำให้เธอต้องน้ำตานอง
ไม่อยากเห็นเธอต้องหมอง อย่างนี้อีกต่อไป
5 เมษายน 2548 17:24 น.
ไวยากรณ์
จะให้ฉันอยู่อย่างไร
ในเมื่อไม่มีใจ อย่างนั้น
ฉันรู้ ตัวดีว่าไม่สำคัญ
ไม่งั้น เธอคงไม่หมางเมิน
จะให้ฉันอยู่อย่างไร
ในเมื่อ อยู่ไปยิ่งห่างเหิน
ฉันนี้เจ็บปวดเหลือเกิน
เหมือนกับ ก้าวเดินคนเดียว
จะให้ฉันอยู่อย่างไร
ในเมื่อเธอมีใคร มาข้องเกี่ยว
ต่างกับฉันที่มีเธอ คนเดียว
เปล่าเปลี่ยวไม่มีใครนำพา
จะให้ฉันอยู่อย่างไร
ในเมื่อทำอะไร ก็ไม่เข้าท่า
ฉันรู้ ตัวดีเลยจากมา
หวังว่า เธอคงเข้าใจ ...