15 ธันวาคม 2547 12:01 น.
ไวยากรณ์
นิยาม คิดถึงและรอคอย
ด้วยห่วงหาอาลัยแสนอาวรณ์
เจ้าจากจรคลอนใจข้าหวั่นไหว
คิดถึงนะคำนึงถึงหทัย
จากแสนไกลหัวใจช่างเลื่อนลอย
ใจดวงเดียวเกี่ยวรักภักดิ์ที่ให้
ใจเพียงใจไกลรักมักเหงาหงอย
ใจเพียงใจเฝ้ารักเฝ้ารอคอย
เพียงใจน้อยใจเดียวเกี่ยวรักเธอ
ความคิดถึงฝากลมชมตัวเจ้า
เล่นหยอกเย้าบอกเจ้าอย่ารักเผลอ
คิดถึงมากจากใจให้เพียงแด่เธอ
รอเสมอเธอกลับมาเคียงข้าครอง
แม่จิตร
นิยาม ตัดใจ
ด้วยใจเดียวเจ็บมา ช้ำก็มาก
รักษายากอกช้ำกลัดเป็นหนอง
เพราะห่วงเธอห่วงหาน้ำตานอง
ทุกวันปองเพียงเธอกลับคืนมา
ใจดวงเดียวที่เคยรักภักดิ์ดีให้
ต่อนี้ไปคงต้องตัดใจบ้างหนา
เพราะเธอห่างเธอไกลไม่ติดต่อมา
ผ่านเวลา เนิ่นนานหลาย ๆ ปี
หากยังเก็บความคิดถึงมาเป็นทุกข์
ทุกวันคลุกแต่ความฝัน ที่สุขขี
การรอคอย ควรหยุดสิ้นเสียที
ต่อแต่นี้ขอเก็บเป็นแค่ ... ความทรงจำ
ไวยากรณ์
15 ธันวาคม 2547 10:15 น.
ไวยากรณ์
นิยามรัก..
หากรักคือนิยามแห่งความฝัน
ทุกคืนวันดวงใจเฝ้าใฝ่หา
เหมือนก้าวเดินฝ่าทางกลางมายา
วันข้างหน้าคอยรักจักประคอง
ดวงใจดั่งฝังเพชรให้เด็ดเดี่ยว
ไม่เคยเหลียวมองหามาเป็นสอง
แค่หนึ่งใจขอรับมาจับจอง
ขอรับรองราตรีนี้มีเพื่อเธอ
เราร่วมสร้างรังรักร่วมถักสาน
ก่อตำนานผ่านพร่ำนำเสนอ
ว่าความรักของพี่มิพร่ำเพ้อ
ขอรักเธอท่วมท้นจนล้นใจ
ผลิใบสู่วัยกล้า
๑๓/๑๒/๒๕๔๗ ๑๑:๒๐:๒๖ น.
นิยามอกหัก..
หากอกหักคือนิยามแห่งความจริง
ทุก ทุกสิ่งที่ผ่านคือความฝัน
เหมือนก้าวเดินฝ่าทางอันลาดชัน
คืนและวันข้างหน้า ต้องประคอง
ดวงใจดั่งฝั่งเพชรให้เด็ดเดี่ยว
ไม่ให้ใครแลเหลียวเป็นที่สอง
หากเขามีใจหนึ่งใจถูกจับจอง
ไม่หมายปองเป็นรอง ให้กับเธอ
เราเคยสร้างรังรักร่วมถักสาน
เผาตำนานเคยพร่ำนำเสนอ
ว่าความรักของพี่แค่พร่ำเพ้อ
ไหนรักเธอแท้จริงแค่ลวงใจ
ไวยากรณ์
๑๕/๑๒/๒๕๔๗ ๙:๕๘:๓๔ น.
14 ธันวาคม 2547 17:40 น.
ไวยากรณ์
ปากแข็งนักนะ
อาบูไซยาบ
หากห่างเหินแล้วเธอมีน้ำตา
ก็แปลว่าเธอเองยังหวั่นไหว
ใจไม่ดีกับการต้องเสียใคร
งั้นอย่าไปเลยถ้าต้องเสียน้ำตา
หากว่าฉันทำเธอจนเหลืออด
อย่าประชดด้วยการลี้หนีหน้า
อย่าปล่อยไปให้มันต้องค้างคา
บอกมาเถอะบอกว่า ยังรักกัน
อย่าเข้าใจผิด
ไวยากรณ์
หากห่างเหินแล้วเธอเห็นน้ำตา
ไม่ได้แปลว่าฉันเองยังหวั่นไหว
แค่เพียงแค่รู้สึกนึกเสียใจ
ที่ปล่อยเวลาเลยไป กับคนดี
หากว่าเธอทำฉันจนเหลืออด
ฉันไม่ประชดด้วยการหลบลี้หนี
ฉันจะพูดตรง ตรง ถึงเรื่องราวที่เคยมี
ให้ละเอียดถ้วนถี่ เพื่อคนดี จะได้เข้าใจ
14 ธันวาคม 2547 11:37 น.
ไวยากรณ์
สอนใจตัวเอง
ให้ใจเขาไป
ให้ไปทำไม
ให้เขาทำร้าย
แล้วได้อะไร
เรียกใจกลับมา
รักษาให้หาย
เก็บไว้ข้างใน
รอใครรักจริง
เมื่อมีรักมั่น
อย่ากลัวทุกสิ่ง
สักวันรักจริง
จะวิ่งมาเอง
วันนี้แพ้รัก
ถูกเขาข่มเหง
ใจโดนละเลง
ตัวเองที่ทำ
บอกใจให้ลืม
เรื่องความเจ็บช้ำ
เจ็บนี้เขาทำ
รับกรรมไม่ตาย
ชีวิตยังมี
พรุ่งนี้วันใหม่
โลกยังหมุนไป
เริ่มใหม่อีกที
ไอติมรสต้มยำ
ย้ำใจตัวเอง
รับใจเขามา
รับมาเก็บไว้
ไม่ได้ทำร้าย
เก็บไว้อุ่นใจ
แต่เขาเรียกคืน
ฝืนใจคืนให้
คงไม่เป็นไร
เหงาใจเหมือนเคย
มีไหมรักจริง
ไม่ทิ้งละเลย
ฝากลมรำเพย
เฉลยความนัย
วันนี้เศร้านัก
รักหน่ายจากไป
คงไม่เป็นไร
เจ็บไปไม่นาน
ถามกับหัวใจ
เจ็บไหม เรื่องผ่าน
ซ้ำ ซ้ำ วันวาน
ซมซาน เรื่อยไป
ชีวิตที่เหลือ
ไม่เผื่อใจไว้
คงไม่ให้ใคร
อยู่ไปคนเดียว
ไวยากรณ์
14 ธันวาคม 2547 11:04 น.
ไวยากรณ์
ไม่ได้ ไม่ได้
ไม่ได้โกรธ ไม่ได้เคือง
ไม่ใช่เรื่อง น่าน้อยใจ
ไม่ได้โทษ เข้าใจไหม
ไม่ได้ใจ ไม่ว่ากัน
ไม่ได้รัก ไม่ได้ว่า
ไม่ได้มา ให้เธอขัน
ไม่ได้สน ไม่สำคัญ
ไม่ผูกพันธ์ ฉันไม่แคร์
ไม่ได้มา ให้เธอรัก
มาทายทัก มาแยแส
มาเห็นหน้า มาดูแล
ให้รู้แน่ แล้วจะไป
ตามประสา คนเคยรัก
อยากรู้จัก สบายไหม
ไม่ต้องกลัว จะวุ่นวาย
แค่พาใจ มาบอกลา
เจอวันนี้ เธอมีสุข
ฉันหมดทุกข์ ไม่กังขา
ไม่ได้เห็น ไม่เชื่อตา
ไม่ได้มา ไม่เชื่อใจ
ไอติมรสต้มยำ
แล้วไง แล้วไง
แล้วไงละ ที่เธอเห็น
แล้วไงเป็น ที่คิดไหม
แล้วไงนะ ที่ห่วงใย
แล้วไงไหน ที่ห่วงกัน
แล้วไงหาย ไม่เห็นหน้า
แล้วไงมา ตัดพ้อฉัน
แล้วไงครับ มาว่ากัน
แล้วไงขัน ไม่ได้หรือ
แล้วไงเธอ ที่ไม่โกรธ
แล้วไงโทษ ไหนไม่ถือ
แล้วไงมา ร้องฮือ ฮือ
แล้วไงคือ เป็นอะไร
มาเห็นแล้ว เป็นอย่างนี้
ฉันคนนี้ เหมือนสุขไหม
แต่คิดว่า จริงหรือไร
เชื่อหรือไม่ แล้วแต่เธอ
ฉันยังเป็น คนหนึ่งคน
ที่ทนเหมือน สุขเสมอ
ไม่อยากให้ ใครพบเจอ
ตอนฉันเผลอ มีน้ำตา
ไม่อยากให้ ใครหดหู่
หากได้ดู ฉันทุกข์หนา
อยากให้เขา ดูเริงร่า
ซ่อนน้ำตา อยู่คนเดียว
ไวยากรณ์