30 ตุลาคม 2547 20:57 น.
ไวยากรณ์
อย่ากลัว .. อะไรที่ยังไม่เกิด
อย่ากลัว .. ไปเลยเถิด หากยังไม่ได้ลองสักตั้ง
อย่ากลัว .. ว่าเรานี้ไม่มีพลัง
อย่ากลัว .. ว่าจะพัง หากยังไม่ได้ทำเลย
อย่ารอ .. ว่าโอกาสจะมาหา
อย่ารอ .. ปัญญาจะเกิด หากเพิกเฉย
อย่ารอ .. สมาธิหาก ไม่ทำอะไรเลย
อย่ารอ .. สติเอ่ย หากดื่มน้ำเมา
ลองดู .. หากสิ่งนั้นไม่ได้ผิด
ลองดู .. แม้คิด ไม่ตรงเขา
ลองดู .. ทำทุกอย่าง ด้วยตัวเรา
ลองดู .. อย่ามัวเศร้า ด้วยความกลัว
ยอมรับ .. กับสิ่งที่จะเกิด
ยอมรับ .. กับมันเถิด ไม่ใช่สิ่งชั่ว
ยอมรับ .. ข้อผิดพลาด ไม่ใช่ข้อแก้ตัว
ยอมรับ .. หากตัวเรา ได้ตั้งใจพยายาม
30 ตุลาคม 2547 10:05 น.
ไวยากรณ์
อยู่ดี ๆ ก้ออยากร้องไห้
อยากระบาย .. ความเหงาจากใจ
ไม่รู้ว่าทำไม ...
เหตุผลใด ถึงได้เป็น
นี่คือเหงา นี่แหละเหงา
คือความจริง ที่เราพบเห็น
กับคนเดียว เดินยากแสนเข็ญ
ไม่อยากเป็น อย่างนี้เลย ...
มองผู้คนเดิน .. มาเป็นคู่
เฝ้าดูอิจฉา อย่างเปิดเผย
ใจร้อนรุ่ม .. เหมือนอย่างเคย
เลยไม่ไปเลย .. หนังอะไรก้อไม่อยากไปดู
29 ตุลาคม 2547 13:51 น.
ไวยากรณ์
วันนี้ ... พูดคุยไม่เหมือนก่อน
ไม่เหมือนตอน แรกครั้นเพิ่งคบหา
ไม่หวานซึ้ง .. ไม่โทรมา
หรือเราไม่มีคุณค่า กับเธออีกต่อไป
ทั้งที่รู้ ... เธอไม่ใช่อย่างที่คิด
อย่างที่จิต ต้องการนะใช่ไหม
แต่ทำไม ยากเกินจะตัดใจ
ยอมทุกอย่าง .. เพียงให้เธออยู่กับเรา
เจ็บปวดนัก .. ในใจเรารู้สึก
สามัญสำนึก ถูกผิดแย่งของเขา
ใจก้อรู้ เธอไม่ใช่ แฟนของเรา
เป็นแค่คน เหงา ๆ ที่บังเอิญมาพบกัน
หวังไป ลม ๆ แล้ง ๆ
แอบแฝง ลุ้นว่าสุขสันต์
ว่าเธอกะแฟน คงจะเลิกในเร็ววัน
แล้วเรานั้น จะได้ .. เป็นแฟนกันซะที
28 ตุลาคม 2547 14:53 น.
ไวยากรณ์
ขอเป็นแค่เพื่อนสนิท
ไม่ขอคิด มากกว่านั้น
ขอเป็นเพื่อนซี้ เธอละกัน
เพราะฉัน ก้อไม่แน่ใจ
ไม่ใช่ ไม่แน่ใจเธอ
ว่าจะเผลอพูดมา หรือไม่
ก้อแค่ ไม่แน่ใจ
ว่าหัวใจ จริง ๆ ที่ต้องการ
ฉันอาจจะดูสับสน
อาจพูดวกวน คงต้องหาร
พูด 4 หาร 0 คงเกินทาน
ว่าประมาณ ที่แท้จริงเช่นไร
บอกได้แค่ ไม่คิดไรกว่านี้
มากกว่าที่เพื่อนคุย จะได้ไหม
ขอคุย ขอเป็นคนที่เข้าใจ
ไม่ใช่ คนได้ใจเธอ
บางอย่าง เป็นความรู้สึก
ส่วนลึก ๆ ตอบไม่ได้เสมอ
ว่าคนคู่ใจ ที่ฉันอยากเจอ
จะเป็นเธอ .. หรือเป็นใคร
แล้วเมื่อไหร่ ใจเจ้า จะได้รู้
เราจะขอ อยู่ดู ก่อนได้ไหม
จะขออยู่ จนรู้ว่า เธอรักใคร
เพียงเท่านั้น ก็จะไป ตามทาง
แค่อยากรู้ ถ้ามัน ไม่ใช่ฉัน
ถึงวันนั้น ฉันจะยอม ไปให้ห่าง
จะไปขอ ตามความฝัน ที่ยังค้าง
จะไปเดิน ตามทาง สู่เส้นชัย
แต่ทว่า ถ้าเธอ คิดเลือกฉัน
ถึงเธอยัง ไม่รักกัน ไม่เป็นไร
แค่ได้รู้ ว่าเธอ พร้อมเปิดใจ
ฉันจะรอ วันเธอได้ บอกรักกัน
รหัสสมาชิก : 9372 - หญ้าคา
365973 - 28 ต.ค. 47 - 15:37
อย่าทำอย่างนี้ .. ให้เจ็บปวด
รู้สึกรวดร้าวราน ในใจฉัน
ไม่อยากให้เธอ เสียเวลามารอกัน
เพราะฉันนั้น ยังไม่รู้ว่าเมื่อใด
อาจจะปี สองปี ไร้กำหนด
หัวใจลดเลี้ยว ... ยากเกินหยั่งรู้ใช่ไหม
ถึงตอนนี้ .. แม้เธอไม่มีใคร
แต่ไม่ใช่ แค่ฉันที่คู่ควร
อยากให้เธอ เปิดใจรับคนอื่น
อย่าข่มขื่น อกตรม ... ชีวิตยังหอมหวล
อาจจะพบ คนใหม่ที่คู่ควร
อย่าให้ฉัน ไปกวนใจ นานสองนาน
28 ตุลาคม 2547 01:56 น.
ไวยากรณ์
ร้อนดังไฟ ลุกสุ่ม อยู่ในอก
อยากจะชก .. ใครคนนั้น ที่โง่เขลา
ใครคนหนึ่ง ที่บังอาจมาว่าเรา
ใครที่เค้า คนนั้นมิรู้เลย
อาจเป็นเพราะ เก็บกด สะกดจิต
มิให้คิด ให้แสดง ให้เพิกเฉย
ให้วางมาด ผู้ดีอย่าละเลย
ให้เฉยเมย .. ต่อกริยาและทาที
แม้รู้สึก เจ็บแสบ อยากตอกกลับ
ให้หงายลับ หายหน้าไปเลยนี่
หรือว่ากลับ อย่างเจ็บแสบดี
ให้เหมาะสม สูสี ที่เขาทำ
สิ่งหนึ่งที่ยังคงทำได้
คือระบาย .. ความในใจ เพื่อนกลับขำ
เหตุใดหนอ เพื่อนเรา นั้นกลับทำ
เพื่อนชอกช้ำ กลับขำได้อย่างไร ...
เลยเฉยเมย ห่างเหินเพราะต่างจิต
ต่างใจคิด .. ไม่สามารถ คบกันได้
มิตรสัมพันธ์ ยาวนานกลับทลาย
ห่างและหาย .. ชั่วเพียงในพริบตา
เพราะน้ำหนัก ยากเกิน จะชั่งวัด
ยากจำกัด ว่านี่ ... คือทุกข์หนา
นี่ไม่ใช่ .. เรียกทุกข์ นะแก้วตา
หรือนี่หนา เค้าเรียกทุกข์ บรม ......
สานสัมพันธ์ที่มี .. มิต่อกลับ
ห่างและลับ หายไปสุดขื่นขม
ล่องและลอย หายไปกับสายลม
นี่นะหรือ เหมาะสม .. แล้วหรือไร
หน้าส่วนตัว
1129
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไวยากรณ์
