6 กุมภาพันธ์ 2549 16:43 น.
ไวยากรณ์
ถ้าคิดแล้วต้องเสียใจ ต้องร้องไห้
จะมัวคิดไปใยให้หนักหัว
แม้เรื่องราวหนักหนามาพันพัว
อย่านึกกลัวประหวั่น ล้ำก่อนไป
ไม่มีอะไรทำร้ายเราได้หลอก
เท่ากับเราย้ำตอก สิ่งฝันใฝ่
ว่ามันคงหนักหนา มากเกินไป
เลยท้อแท้วุ่นวาย มากเกินจริง
ลองนิ่งนิ่ง ผ่อนคลายดูสักพัก
อย่าทึกทักหนักแน่นในทุกสิ่ง
เรื่องบางเรื่องใช่ควรเก็บ แท้ควรทิ้ง
อย่าประวิงสิ่งใด ใด อยู่เล่าเอย
26 มกราคม 2549 19:32 น.
ไวยากรณ์
รักเอ๋ยรักวันนี้ไม่เหมือนเก่า
ใจเอ๋ยใจใยเศร้าแสนหนักหนา
ใครเอ๋ยหนอพร่ำบอกว่าจักมา
คำเอ๋ยคำสัญญาแท้เพียงลม
ทุกข์เอ๋ยทุกข์หนอเราเฝ้าครุ่นคิด
จิตเอ๋ยจิตเหตุใดมิสุขสม
เหตุใดเอ๋ยเพียงเราเฝ้าระทม
ขืนเอ๋ยข่มน้ำตาตกภายใน
เราเอ๋ยเราทำกรรมอันใดเล่า
เขาเอ๋ยเขาใยเฝ้ามั่นผลักไส
คำเอ๋ยบอกว่ารักปักทรวงใน
เหตุเอ๋ยใดถึงได้มิเป็นจริง
ขอเอ๋ยจันเถิดนะจะได้ไหม
ของไหนเอ๋ยไม่เอาทุก ทุกสิ่ง
ขอเอ๋ยขอเพียงใครเฝ้าแอบอิง
อยากเอ๋ยอยากหนุงหนิงบ้างสักครา
25 มกราคม 2549 19:55 น.
ไวยากรณ์
ผู้หญิงไร้เงา
ฉันจะไม่เสียใจขอให้รู้
แม้เธอไม่ได้อยู่ข้างกายฉัน
เหมือนวันเก่าตอนเราเฝ้าผูกพัน
ขอบอกเลยยืนยันให้มั่นใจ
ว่าจะเก็บรักเราเมื่อเก่าก่อน
ไว้ทุกบททุกตอนไม่หวั่นไหว
ภาพอดีตแห่งเราเฝ้าหทัย
ไม่จางไปแน่นอนทุกตอนเลย
เพราะคงมั่นรักนี้ขอชี้แจ้ง
แม้นสวรรค์กลั่นแกล้งให้เปิดเผย
เธอเปลี่ยนไปไม่เหมือนก่อนตอนชิดเชย
และลงเอยต้องจบลงตรงล้างลา
ก็จะไม่เสียใจขอให้รู้
ด้วยเธออยู่ในใจฉันฝันห่วงหา
เธอจะเป็นคนสำคัญมั่นชีวา
ตราบดินฟ้ามลายไปไม่เปลี่ยนแปลง
ไวยากรณ์
เธอจะไม่เสียใจพร่ำบอกมา
ว่าจะไม่มีน้ำตา แม้หดหู่
ถึงจะเหงาหรือเศร้า ไม่อาดูร
บอกให้ฉันรับรู้ตลอดมา
แถมย้ำบอกว่าจะเก็บรักเก่า
เมื่อครั้งเราเคยเฝ้าคอยห่วงหา
แม้วันนี้จักเป็นภาพลวงตา
แต่เธอกลับนึกว่าเป็นความจริง
ไม่มีหรอกรักใดมั่งคงนัก
ล้วนแต่หักแตกไปทุก สิ่ง
เหมือนกับรักครั้งนี้ที่ถูกทิ้ง
ใช่ประวิงเพื่อขอให้เห็นใจ
ฉันเปลี่ยนไปนั้นฤา ที่เธออ้าง
ใครกันเล่าทิ้งข้างทางกันเอาไว้
มีสักครั้งไหมหนา ที่เห็นใจ
ครั้นฉันไป กลับบอกรัก .. ไม่เปลี่ยนแปลง
ผู้หญิงไร้เงา
ยังยืนยันมั่นไว้ด้วยใจรัก
แม้นเธอจักคิดว่าทุกคราอ้าง
แต่จริงไซร้ให้เห็นเป็นระวาง
ในแนวทางแห่งรักยังภักดี
หากไม่เชื่อคำกล่าวของสาวแล้ว
คงสิ้นแนวความรักจักสุขขี
เพราะหากหลอกจริงไซร้ในไมตรี
คงไม่มาเอ่ยวจีว่ามีใจ
จึงขอรู้ไว้เถิดหากเกิดเห็น
เปิดประเด็นความจริงอิงขานไข
เพราะคงมั่นดูแลแค่เธอไง
ดวงหทัยยืนยันที่ผ่านมา
ไม่เปลี่ยนแปลงสักนิดที่คิดเห็น
เธอซ่อนเร้นจากไปไม่มาหา
จึงขอเอ่ยคำมั่นฝันตรึงตรา
หากรักกันโปรดมาเป็นเหมือนเดิม
ไวยากรณ์
อย่ายืนยันว่ายังมั่นด้วยใจรัก
ฉันเป็นเพียงแค่หลักคราวห่วงหา
อาจจะเคยคิดถึงยามไกลตา
แต่เธอใช่มีเวลา อาทรกัน
อยากจะเชื่อคำกล่าวที่เฝ้าบอก
แต่ไม่อยากย้ำตอกว่าเพียงฝัน
ครั้นพอตื่นขึ้นมายังจาบรรณ
ทุกสิ่งสรรเป็นเพียงในนิทรา
อย่าฉุดรั้งดึงดันอะไรเถิด
ขอให้เปิดหัวใจดูเถิดหนา
จะติดต่อเหมือนเดิมขอสัญญา
แต่จิตราใช่ฉันท์คนรักกัน
เปลี่ยนแปลงฤาไม่ใช่อย่างที่เห็น
ใครซ่อนเร้นจากไปไม่มานั่น
เพื่อนที่รักไทยโพเอม โปรดยืนยัน
ว่าเป็นฉัน หรือเธอ ที่หายไป
ผู้หญิงไร้เงา
จะไม่ให้ยืนยันความหมั่นหมาย
รักทักทายเก่าก่อนที่ย้อนถึง
ได้อย่างไรกันเล่าเฝ้าตราตรึง
เพราะคะนึงรักเราเหมือนเก่าเคย
ไม่เคยคิดแปรผันขอมั่นจิต
ใจลิขิตมอบให้ใฝ่เฉลย
จะย้ำตอกอย่างไรรู้ไว้เลย
ใจชิดเชยชมชื่นทุกคืนวัน
จึงขอหยุดโศกเศร้าเอาไว้เถิด
ฉันมาเปิดความในมิใช่ฝัน
เติมสัญญารักรื่นชื่นชมจันทร์
ให้แก่กันเหมือนเก่าขอเข้าใจ
ส่วนเรื่องเก่าแต่ตอนอย่าย้อนถึง
ลืมให้หมดความคำนึงถึงหวั่นไหว
เพราะตอนนี้ขอยืนยันรู้กันไป
จะไม่หายจากไปไหนให้สัญญา
ไวยากรณ์
อย่าสัญญาอะไรเถิดนะน้องแก้ว
เพียงพอแล้วเถอะนะมันไร้ค่า
"จะไม่หายจากไปไหนให้สัญญา"
โธ่ขวัญตาเคยทำได้ กระไรกัน
จักครั้งก่อนครั้งนี้หรือครั้งไหน
ห่างหายไปทุกครายังโศรกศัลย์
จึงขอพอกันทีในสัมพันธ์
ฐานะฉันท์คนรักที่ผ่านมา
เพราะรักมั่นขวัญตามากเหลือล้น
เลยระคนระแวงปนอิจฉา
ในยามมีคนเข้ารุมล้อมมา
ในเวลาขวัญตาห่างหายไป
มิอยากเป็นเช่นนี้ที่กล่าวอ้าง
ยามถูกทิ้งเขว้งขว้างน้ำตาไหล
ณ.ยามนี้ มีใคร พนอใจ
แล้วเจ้าละคิดกระไร .. ช่วยบอกที
ผู้หญิงไร้เงา
ไม่สัญญาสาบานในงานไหน
ตลอดไปจากนี้นะพี่จ๋า
เพียงอยากขอสักนิดติดอุรา
เชื่อน้องบ้างสักคราจะเป็นไร
เพราะแม้นน้องห่างหายไม่มาหา
ก็ใช่ว่าจะร้างลาหรือไฉน
ยังสัมพันธ์มั่นคงซื่อตรงใน
และห่วงใยพี่จ๋าทุกนาที
ส่วนฐานะคนรักอย่าผลักไส
เพราะน้องยังมีใจใช่หลีกหนี
คนอื่นอาจรุมเล้าเฝ้าชีวี
แต่ใจนี้ยังภักดีมีเพียงเธอ
จึงช่วยเอ่ยยืนยันหากมั่นหมาย
ถ้ายังรักทายทักให้เสมอ
อย่าเพิ่งจากหรือจบให้พบเจอ
หรือพี่เผลอมีใครใจเปลี่ยนแปลง
จึงได้อ้างคำกล่าวเฝ้าย้ำคิด
เพียงเพราะจิตเปลี่ยนใหม่ใจแสวง
อยากมีคนอื่นเขาเฝ้าแสดง
รักแจกแจงจึงมาลบจบรักเรา
ไวยากรณ์
หากพี่เผลอมีใครอย่างเจ้าว่า
คงสุขสมในอุรายามห่างหาย
ไร้อะไรแคลงจิตคิดสบาย
จักเป็นตายร้ายดีใช่เรื่องเรา
ตามแต่ใจน้องเถิดสุดแต่คิด
โทษพี่ผิดหรือคิด พี่โง่เขลา
เพราะจิตนั้นสุดยากที่จะเดา
แม้ตัวเรายังบังคับลำบากเลย
"เชื่อน้องบ้างสักคราจะเป็นไร"
อยากบอกไปที่ผ่านสุดเฉลย
มิใช่เพราะพี่เชื่อฤาแม่ทรามเชย
เราจึงยังลงเอย รักกันมา
ไม่อยากให้ตัวน้องได้ไว้ใจ
หากปล่อยปละพี่ไปไม่มาหา
ยังรักกันเหมือนเก่าฤาไม่สัญญา
หากมีใครห่วงหาอย่าโทษใคร
แม้วันนี้นั้นยังไร้วี่แวว
หากน้องแก้วยังคงมั่นผลักไส
ถึงวันหนึ่งหากมีใครกลางใจ
อย่าโทษพี่หรือใคร เพราะน้องเอง ..
ผู้หญิงไร้เงา
จะไม่โทษโกรธใครด้วยใจคิด
ว่าถูกผิดเรากระทำย้ำเสมอ
ยิ่งกว่านั้นหากมีใครใฝ่บำเรอ
ดูแลเธอก็ยินยอมพร้อมจากลา
เพราะรู้ตัวเสมอว่าเผลอไผล
จากเธอไปแสนนานผ่านมาหา
จึงทำให้รักเราเฝ้าร้างลา
ทั้งที่ใจครวญหาทุกนาที
จึงขอเอ่ยอวยพรหากต้อนไหน
เธอมีใครในใจให้สุขขี
อย่าให้เหมือนรักเราเฝ้าชีวี
ที่ต้องมีการจากลำบากใจ
ซึ่งก่อนจากลาก่อน ณ ตอนนี้
ขอให้เธอคนดีสุขสดใส
มีความรักเคล้าคลอต่อนี้ไป
ส่วนตัวฉันจะทำใจในรักเรา
ไวยากรณ์
จะลาจากพรากไปจริง จริงฤา
แล้วที่เฝ้าเล่าคือสิ่งจริงไหม
ไหนว่ารักห่วงหาแสนห่วงใย
แต่กระไรจากไปอย่างง่ายดาย
หากรู้ตัวที่ผ่านเคยเผลอไผล
กาลต่อไปแก้ไขไม่ห่างหาย
แต่เธอเองไม่พร้อมปรับใจกาย
หรือว่าชายอย่างฉันไม่คู่ควร
คงไม่โทษเธอหลอกเท่าที่คิด
เพราะพี่ผิดที่จิตยังไผล่หวน
คิดเข้าข้างตัวเองอย่างเรรวน
หากคร่ำครวญเธอคงมาปลอบใจ
แล้ววันนี้เพิ่งรู้ที่ผ่านมา
ในเวลาที่ร่วมใช่ไร้ค่าไหม
มิมีเลยความทรงจำติดทรวงใน
เธอถึงจากร้างไป .. แถมอวยพร
20 ธันวาคม 2548 15:45 น.
ไวยากรณ์
..๏ ใช่ชีวิตน่าอนาถหากขาดคู่
ใยหดหู่ประหนึ่งอยู่ไม่ได้
ลองนึกย้อนมองดูทั่ว ทั่วไป
ทุกคนใช่จะตาย .. ไปพร้อมกัน
อย่าโศกศัลย์เมื่อวันเหมันต์ผ่าน
จงทำงานที่รักให้สุขสันต์
ใช้ชีวิตจิตเบิกบานผ่านวัน..วัน
อย่าเหหันผันแปรตามฤดู
หน้าหนาวนี้หรือจักหน้าหนาวไหน
คงอยู่ได้หากจิตไม่หดหู่
พึงรู้สึกทุกลมหายใจรู้
อย่าอุดอู้ปล่อยใจ .. ตามเสียงเพลง
อันเสียงนกเสียงกาที่กู่ร้อง
หากหันมองอาจทำให้ใจเคว้ง
อยู่เพื่อรักหรือรักเพื่ออยู่ .. ดูวังเวง
หากเราเอง มัวแต่คิด .. ปล่อยจิตไป ฯ
15 ธันวาคม 2548 18:31 น.
ไวยากรณ์
..๏ กี่พร่ำคำพูดคราหลังทำผิด
ใช่ยึดติดจิตคิดไผล่ให้หวน
กี่พร่ำการกระทำยังลอยนวล
ใช่จักชวนทะเลาะนั่นประไร
แม้มิได้พูดออกเอ่ยจากปาก
ใช่ว่าหากรับรู้จักสงสัย
แต่เป็นเพราะวันนี้สุดจนใจ
เรื่องอื่นเล่ามากมายถาโถมมา
จึงขอหยุดฉุดคิดเรื่องเราสอง
มิหมายปองตามสบายเชิญเถิดหนา
จักมีใครรุมล้อมมากหลายตา
มิไปขอเสวนาคำแก้ตัว
หากเจอะใครคนอื่นแสนดียิ่ง
เขาดีจริงไปเถอะขออย่าชั่ว
มิต้องห่วงเกรงว่าจักหมองมัว
มิเกรงกลัวหากต้อง .. ไม่มีใคร
หน้าส่วนตัว
1146
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไวยากรณ์
