26 พฤศจิกายน 2547 11:10 น.
ไวยากรณ์
กระทงลอยใบเดียว ... ไร้ใบอื่นมาเคียงคู่
จากก่อนเคยอยู่ .. คู่กันตอนเขาปล่อย
แต่กระแสน้ำ และลมพัดค่อย ๆ
กระทงลอย .. แยกกันคนละทาง
ล่องและลอยสักพัก .. พาลเริ่มเปียก
อยากร้องเจี๊ยก ใครมาสาดน้ำอยู่ข้าง ๆ
นี่ไม่ใช่วันสงกรานต์ หรือวันต่าง ๆ
วันลอยกระทงต่างหาก .. โปรดเข้าใจ
25 พฤศจิกายน 2547 10:13 น.
ไวยากรณ์
เพื่อนคือผ้าเช็ด น้ำตาเวลาเศร้า
เพื่อนคือเงา เวลาเหงา ไม่ไปไหน
เพื่อนคือคนปลอบทุกข์ ยามไม่สุขใจ
เพื่อนคือใครคนหนึ่ง ที่หวังดี
เพื่อนคือคนช่วยงาน ไม่ต้องเอ่ย
เพื่อนคือคนที่ไม่เคยซ้ำเติม หรือวิ่งหนี
เพื่อนคือใครที่คุยสนิท แม้ห่างไปหลายปี
เพื่อนแท้แบบนี้หากใครมี ... คงซึ้งใจ
25 พฤศจิกายน 2547 09:58 น.
ไวยากรณ์
หากเพียงชิดใกล้ .. แต่เธอต้องทิ้งทุกอย่างเพื่อฉัน
ประโยชน์ที่ใด หากรักนั้นทำร้ายตัวเอง เอง
หากเดินแนบกาย มีใครต้องล้มลงเจ็บ ...
ห่างเพียงนิดเดียว .. ให้รักเป็นสายลมผ่านระหว่างเรา
** แบ่งที่ว่างตรงกลางไว้คอย ให้เราไปถึงจุดฝัน .. ร่วมกัน **
เธอย้ำให้ลองฟังเพลงนี้
เป็นเพลงที่เธอเอง คิดอย่างนั้น
ความรัก และความผูกพัน
ไม่สำคัญว่าต้องคอย .. อยู่แนบกาย
แบ่งที่ว่างให้เธอ บ้างได้ไหม เธอร้องขอ
แล้วเธอรอคำตอบ อย่างที่หมาย
ว่าตกลง .. เจอกันบ้างนะ พอปะปลาย
ตามแต่ที่เธอจะให้ เวลาเท่านั้นพอ
ประโยชน์อันใด จะตอบเล่า
หากแค่ทำให้เรา ... แค่ยังคบกันต่อ
ไม่ใช่อย่างที่ใจ .. คนที่เข้าใจ ที่ฉันรอ
ปากพูดไปตกลงหนอ แล้วเป็นไง
ฉันก็ยังไม่แน่ใจ หรือเชื่อมั่นในจิต
ว่าเธอคิดว่าฉัน สำคัญไหม
หากเธอติดงาน ติดเรียนไม่เป็นไร
แล้วทำไม พอเธอว่างกลับไปกับเพื่อนเธอ
แล้วอย่างนี้จะไม่ให้ฉันเจ็บปวดอย่างไรเล่า
ฉันยังคงเหงา .. เหมือนเดิมอยู่เสมอ
มีเธอหรือไม่ ต่างกันอย่างไรกันนะเออ
บอกมาเหอะ .. เธอคิดว่าต่างกันอย่างไร
อาจจะใช่ ที่มีใครพูดคุยด้วย
อาจจะช่วยชี้แนะ หรือแก้ไข
แต่ฉันว่า แค่นี้คงเป็นเพื่อนทั่ว ๆ ไป
ไม่ใช่ใครที่คบไว้เป็น .. คนสำคัญ
24 พฤศจิกายน 2547 16:14 น.
ไวยากรณ์
เหนื่อยเกินไปหรือป่าว
หากจะพูดเรื่องราวของเราจะได้ไหม
บอกฉันที ตอนนี้ฉันอยู่ในฐานะอะไร
คบเป็นเพื่อน หรือไง อย่างไรดี
เธอเองจะได้ไม่ต้องเหนื่อย
ที่ต้องตอบฉันเรื่อย ๆ กับคำถามนี้
ฉันจะได้ทำใจ และตัดใจเสียที
แต่ไม่ต้องห่วงนะคนดี ฉันไม่ห่างหายไป
แค่อยากรู้ฐานะของตัวเอง ก็เท่านั้น
แค่อยากรู้ความสัมพันธ์ ว่าแค่ไหน
แค่อยากรู้ความรู้สึก ของจิตใจ
แค่อยากรู้อะไร ๆ จากปากเธอ
เป็นแค่สิ่งที่ค้างคา ในใจฉัน
เธอเองยัง เงียบงัน อยู่เสมอ
ทำไมละ ยากเย็นนักหรือไรเธอ
หรือว่าเป็นจริง ที่ฉันเผลอ ... รักเธอข้างเดียว
24 พฤศจิกายน 2547 14:57 น.
ไวยากรณ์
ขอไปหาที่บ้าน ... จะได้ไหม
ขอไปอยู่ข้างกาย เท่านั้นหนา
จะไม่ไปยุ่งยาก เกะกะฉันสัญญา
ขอแค่เห็นหน้าค่าตา ... กันก็พอ
ก็แค่คน คนหนึ่งที่คิดถึง
ฉันจึงดั้นดน ... ตามมาหาหนอ
เธอติดธุระ ไม่ว่างไม่เป็น ฉันขอรอ
หากเธอกลับถึงบ้านเมื่อไหร่ก้อ โทรบอกที
หน้าส่วนตัว
963
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไวยากรณ์
