11 มกราคม 2548 22:47 น.
ไวยากรณ์
ทำอะไรไว้ รับคืนไปแล้วกัน
วงเวียน วันนี้ขอมามาดโหด
เมื่อไหร่นะเธอจะไปจากชีวิตของฉัน
พยายามอยู่ได้ เข้ามาผูกพัน ทำไมนักหนา
ทำไมไม่เห็นคิดบ้างวันที่เธอจะลา
เธอไม่เคยรู้บ้างเลยว่าฉันเสียใจเพียงไร
อย่ามาทวงถามแลย ความผูกพัน กับความรัก
เพราะมันเคยทำให้ฉันเจ็บหนัก เกินทนไหว
ภาพที่เห็นเธอเดิน ไปกับใคร
ยังสะกิดน้ำตาให้รินไหล ทำหัวใจให้ด้านชา
ไปไหนซะแล้วหละ คนที่เธอว่าดีจริง ๆ
ถูกเขาทิ้งมาละซิ ถึงได้มาเสนอหน้า
เป็นยังไงบ้างหละ ความรู้สึกที่ได้รับมา
สำนึกหน่อยเป็นไง ว่าเธอก็เคยทำกัน
เคยทำอะไร กับใครไว้ จำได้ไหม
ถึงวันนี้ก็รับคืนกลับไปความรู้สึกนั้น
รู้สึกว่าจะคูณ 2 ด้วยสิ ทั้งฉัน และคนของเธอพร้อมใจกัน
ไล่เธอออกไป จากชีวิตง่าย ๆ อย่างนั้น บอกคำเดียวแล้วกัน ว่าสมควร
ไม่ได้ทำอะไร จะรับอะไรคืน
ไวยากรณ์
ก็วันนี้นะฉันแค่อยากเข้ามาทายทัก
ได้ประจักษ์เธอ หัวเราะและเสสรวล
ไม่ได้จะมาผูกพันให้เธอนั้นเรรวน
ว่าจะหวนกลับมาหา เพื่อคืนดี
ที่มาถามถึง ความผูกพันและความรัก
แค่อยากรู้เธอหายเจ็บหนัก หรือไม่นี่
ที่เธอเห็นตัวฉันเดิน ไปกับคนอื่นนะคนดี
ก็แค่เป็นวิธี ที่ฉันใช้แสดงตบตาเธอ
เขาไม่มีตัวตนอย่างไรหรอก
เธอคงดูไม่ออก ว่าเป็นละครที่นำเสนอ
ดูสวีทใช่ไหมละ ที่เธอได้พบเจอ
ถึงได้เพ้อตัดพ้อ จะเป็นจะตาย
เคยทำอะไรกับใครไว้จำไม่ได้หรือ
ที่เธอพูดคือ ว่าน้ำหน้าอย่างฉัน ไม่สามารถมีใครใหม่
และหากฉันไม่อยู่ ไม่รักเธอ ก็ไม่เสียใจ
เพราะเธอไม่ได้รักฉัน แม้นิดเดียว
11 มกราคม 2548 17:51 น.
ไวยากรณ์
ถ้าเธอพร้อมฉันก็พร้อม
เพราะรัก
อยากให้เธอซึ้งในความคิดถึง
อยากให้เธอเข้าใจในความห่วงหา
อยากให้เธอสนใจในความเป็นมา
อยากให้เธอรู้ค่าในความรักที่มอบไป
เพียงเธอเห็นค่า..ในทุกๆสิ่ง
เพียงเธอบอกว่ายินดี..จะรับไว้
เพียงเธอพร้อมจะเปิดใจ
เพียงเธอพร้อมที่จะเดินข้างร่วมทาง
ฉันก็ก็ยินดีจะทุ่มเทรักให้
ฉันก็พร้อมจะรักและอยู่เคียงข้าง
ฉันพร้อมจะก้าวเท้าเดินร่วมทาง
ฉันพร้อมจะให้ความรักที่ฉันมี..กับเธอ
แต่ฉันพร้อมเธอไม่พร้อม
ไวยากรณ์
เพราะเธอนั้นไม่ซึ้งในความคิดถึง
เพราะเธอไม่คำนึงว่ามีใครห่วงหา
เพราะเธอเองไม่สนใจความเป็นมา
เพราะเธอไม่รู้ค่าความรักที่ให้ไป
หากเธอเห็นค่า .. ในทุก ๆ สิ่ง
หากเธอยินดีรับจริง ๆ เก็บไว้
หากเธอยอมจะเปิดใจ
หากเธอยอมก้าวไป เดินร่วมทาง
ฉันนั้นคงยินดีจะทุ่มเทรักให้
ฉันนั้นคงรักไปและยืนเคียงข้าง
เธอไม่พร้อมจะก้าวเท้าเดินร่วมทาง
เธอไม่พร้อมเธอเดินห่าง ... จากฉันไป
11 มกราคม 2548 17:30 น.
ไวยากรณ์
รอวันเธอรักฉัน
บินเดี่ยวหมื่นลี้
รู้ตัวดี ในรัก ที่มอบให้
ทุ่มทั้งใจ เพื่อเธอ เสมอมั่น
แม้หนทาง ครองคู่ ดูไกลกัน
ไม่เคยหัน- เหกลับ หรือลับลา
ก็เพราะรัก รักมาก อยากจะบอก
ไม่ลวงหลอก ในเล่ห์ เสน่หา
มีเพียงใจ ถอดวาง ข้างแก้วตา
รอเธอมา หยิบไป ได้ชื่นชม
หากเธอคิด ว่าฉัน ยังไม่ดี
ทั้งศักดิ์ศรี ก็น้อย ด้อยเหมาะสม
อยู่กันไป คงได้ แต่ตรอมตรม
และก็จม ความข่มขื่น สะอื้นทรวง
ยอมให้เดิน จากไป ไม่เหนี่ยวรั้ง
มิยับยั้ง กักขัง ด้วยความหวง
ให้เสาะหา ตามใจ ในดี-ลวง
คิดจะควง ใครใคร ตามใจเธอ
หากวันไหน เห็นจริง สิ่งอยากได้
คือหัวใจ ซื่อตรง คงเสมอ
ก็กลับมา เติมฝัน ที่อยากเจอ
ยังเสนอ จากใจฉัน มั่นรักจริง
อย่ารอฉันรักเธอ
ไวยากรณ์
รู้ตัวดี ในรัก ที่รับมา
เธอทุ่มใจ กายา และทุกสิ่ง
แต่ขอโทษ ฉันรับ ไม่ได้จริง จริง
ไม่ได้หยิ่ง แต่ฉัน ไม่คู่ควร
ก็เพราะเธอ รักมาก เลยมาบอก
ไม่ลวงหลอก แถมบอก ว่าหอมหวล
ฉันรู้ดี ในรัก ที่เชิญชวน
แต่ตัวฉัน ไม่คู่ควร สักเท่าไร
ไม่ใช่เธอ นั้นหรอก ไม่เหมาสม
แต่เพราะฉัน ขื่นขม มาเท่าไหร่
ยังไม่พร้อม ที่จะ คิดมีใคร
บอกเธอไป หวังว่า คงเชื่อกัน
ยอมเดินจาก ออกมา อย่างเหนื่อยล้า
เพียงเพราะว่า ไม่อยาก เจ็บแบบนั้น
และไม่รู้ ว่าต้องใช้ อีกกี่วัน
ที่ตัวฉัน จะพร้อม ยอมเปิดใจ
หากวันไหน เธอพบ คนดีกว่า
อย่ามามัว เสียเวลา รอได้ไหม
ฉันไม่ว่า เธอหรอก ที่เปลี่ยนใจ
และยังคง เป็นเพื่อนได้ ฉันสัญญา
11 มกราคม 2548 16:04 น.
ไวยากรณ์
คิดถึง คิดถึง นะคะ.......
sun strom
จากปีเก่า ถึงปีใหม่ ใจห่วงหา
นับเวลา ก็สิบวัน ที่ไกลห่าง
ด้วยภาระ ผูกพัน นั้นหลายทาง
จึงไม่ว่าง มาออนไลน์ หาพี่ชาย
กลับมาแล้ว เช้านี้ ดีใจนัก
คนที่รัก คงรอ ไม่ห่างหาย
รอแป๊บนะ เคลียร์งาน ให้สบาย
เสร็จเมื่อไร ได้คุย กันแน่นอน
เคยสัญญา กันไว้ ก่อนปีใหม่
สัญญาใจ ไม่เคยลืม คำสั่งสอน
รับปากไว้ อย่างไร ทำแน่นอน
อย่าใจร้อน ก่อนไฟ นะพี่ยา
ขอบพระคุณ เพื่อน ๆ ไทโพเอ็ม
คอยเติมเต็ม บทกลอน ไม่หนีหน้า
ความห่วงใย ฝากใน บทกลอนมา
ตัวของข้า น้อมรับ ด้วยหัวใจ
ขอเพื่อน ๆ มีสุข ทุกสิ่งอย่าง
พบหนทาง แสนสวย จิตสดใส
สิ่งที่หวัง จงมา แม้อยู่ไกล
โรคาไซร์ ให้ห่าง จางเถิดเอย
ได้รับ ได้รับ แล้วครับ .......
ไวยากรณ์
จากปีเก่า ถึงปีใหม่ ยังคงอยู่
ยังเฝ้าดู แลน้อง ไม่เปิดเผย
ด้วยภาระ อาจดู เหมือนละเลย
บอกเชยเชย ว่าเป็นห่วง จับหัวใจ
กลับมาแล้ว เช้านี้ ดีใจนัก
สุดที่รัก พี่ยังรอ ไม่ห่างหาย
เคลียร์งานเก่า ที่ค้างก่อน ให้สบาย
จะเย็นย่ำ เช้าสาย ก็จะรอ
เคยสัญญา กันไว้ ก่อนปีใหม่
จำได้ไหม คนดี สิ่งที่ขอ
แค่รับปาก แค่นั้น ยังไม่พอ
พี่จะรอ ดูน้อง ทำอย่างไร
ขอขอบคุณ เพื่อน ๆ ไทยโพเอ็ม
คอยเติมเต็ม บทกลอน ไม่ไปไหน
คอยติชม ชี้แนะ แฝงห่วงใย
ด้วยดวงใจ ที่ไร้ การแต่งเติม
ขอเพื่อน ๆ มีสุข ทุก ๆ อย่าง
ทำบุญบ้าง เพื่อสร้าง บารมีเสริม
หน้าที่การงาน ขอให้ ดีกว่าเดิม
และแรงใจ ให้หึกเหิม ... สู้ตลอดไป
10 มกราคม 2548 15:15 น.
ไวยากรณ์
ร้อยเหตุผล.....
วงเวียน
เธอก็มี ร้อยเหตุผล พันคำอ้างมาให้ฉัน
แต่เธอไม่เคยรู้เลยว่ามัน ไม่เข้าท่า
ฟังไม่ขึ้นตั้งแต่เธอพยายามอ้าปากพูดมันออกมา
แค่เห็นทีท่าก็รู้แล้วว่า เธอจะพูดอะไร
ติดงาน ทำโปรเจค มีประชุมกับลูกค้า
ว่าแล้วจะโทรหานะที่รัก ok ไหม
ขอโทษด้วยนะถ้าทำให้ไม่พอใจ
แล้ววันหลังจะไถ่โทษคืนให้ แล้วกัน
ถ้าคิดจะไม่ซื่อสัตย์ มีคนอื่น
คำแก้ตัวดาษดื่นไม่ต้องมีมาให้ฉัน
ไม่เข้าท่าเลยสักนิด คิดหรือว่าฉันจะหลงเชื่อมัน
คำหวาน ๆ เลี่ยน ๆ แบบนั้น เธอไม่เคยพูดเลยสักวันตั้งแต่คบกันมา
พูดมาตรง ๆ ซิ ความจริงอะ รับได้
ไม่ใช่คนใจคับแคบอะไร หนักหนา
ประโยคสั้น ๆ * มีคนอื่น อยากจะลา *
ก็จะให้เธอไปนะ เพราะฉันคงไม่บ้า ดันทุรังรั้งดึงเธอมา ให้รักกัน
เหตุผลเดียว ....
ไวยากรณ์
ฉันก็มี เหตุผลเดียว คือความจริงให้เธอ
เพราะที่บอกจริงเสมอ อยากให้เธอเชื่อฉัน
นึกไว้แล้ว ว่าเธอไม่เชื่อ ในคำพูดกัน
ถ้าอย่างนั้น ฉันคง ไม่มีอะไรจะอธิบาย
ติดงาน ทำโปรเจค มีประชุมกับลูกค้า
เธอรู้ไหมว่า แค่นี้เหนื่อยมาก เลยรู้ไหม
แถมคนดี ทำเป็นเหมือนไม่เชื่อใจ
ฉันก็ไม่รู้จะพูดอะไร ... อีกเหมือนกัน
ถ้าคิดจะไม่ซื่อสัตย์ หรือมีคนอื่น
ฉันก็คงไม่ต้องฝืน โทรไปหาอย่างนั้น
คำที่บอก อาจดูหวาน แต่ไม่ได้ฝืนใจกัน
แค่อยากให้ความสัมพันธ์ เธอ-ฉัน ไม่เปลี่ยนไป
ไหนเธอเคยบอก พูดตรง ๆ ซิรับได้
แต่ทำไม พอพูดไปเข้าใจไหม
เธอยังคิด ยังนึกว่า ฉันจะมีใคร
บอกแค่นี้ เธอจะเชื่อหรือไม่ .... ตามใจเธอ