4 กุมภาพันธ์ 2548 13:35 น.
ไวยากรณ์
ควาย
อาบูไซยาบ
ฉันขอโทษฉันรู้มันตลก
ถ้าจะวกกลับมาคบกันใหม่
เลิกกันแล้วก็แล้วให้แล้วไป
มันไม่ควรใช่ไหมเข้าใจดี
แต่เธอฟังคำฉันฟังฉันก่อน
ฉันเดือดร้อนมากมายเวลานี้
ฉันต้องทนเหงาใจแทบทุกที
เมื่อรู้ตัวว่าไม่มีเธอข้างกาย
สายไปไหมถ้าคิดจะหวนกลับ
ฉันขอรับผิดชอบความเสียหาย
เพิ่งรู้ตัวว่าที่แท้ฉันหนะ ควาย
เชื่อแทบตายแค่เพื่อนบอกเธอเป็น ทอม
ไม่ใช่ควาย
ไวยากรณ์
ฉันไม่รับ คำขอโทษ เข้าใจไหม
พูดมาได้ ด้วยวาจา ที่ไม่หอม
แม้เคยรัก เคยชอบ ใจเคยยอม
เคยลอมชอม ตกลง รักกันมา
ฉันไม่ฟัง คำแก้ตัว ใดทั้งสิ้น
ไม่ได้ยิน เสียเลย จะดีกว่า
ฉันคนนี้ ไม่ใช่ หมอรักษา
คอยเยียวยา มีค่า ยามเหงาใจ
สายเกินไป ที่คิด จะหวนกลับ
ลาและลับ หายไป จะได้ไหม
ต่อแต่นี้ เลิกติดต่อ กันต่อไป
ฐานะเพื่อน หรืออะไร ... ไม่ต้องการ
4 กุมภาพันธ์ 2548 12:11 น.
ไวยากรณ์
แวะไปเยี่ยม ณ.บ้าน ของพี่ชัย
เขาบอกไว้ จะห่างหาย อีกแล้วหนา
แถมทิ้งท้าย เขียนกลอน แซวเพื่อนยา
ที่เคยมา แวะเวียน และเยี่ยมชม
ใจนี้นึก บางอย่าง ให้เฉลียว
ว่าไปเกี่ยว อะไร เขาสุขสม
กับงานแต่ง หลานสาว เขาภิรมย์
หรือตรอมตรม สะท้อน ใจตัวเอง
จึงอยากวอน เพื่อนๆ ช่วยกันทาย
ว่าพี่ชัย ไปไหน ให้ถูกเป๋ง
เขียนให้ซึ้ง หรือมันส์ แบบกันเอง
อย่าให้เซ็ง ขออย่างเดียว แค่นี้พอ ...
ปล. เขียนกันคนละ 2 บทนะครับ แล้วจะเข้ามาอัพเดทให้นะครับ
ห้ามผิดกติกานะ ....
เป็นการขอบคุณพี่เขาที่แต่งกลอนให้พวกเราไง .. อิอิ
ใจนั้นห่วง คิดถึง พี่ชัยมาก
ไม่อยากให้ ไกลจาก ห่างไปไหน
แต่พี่เค้า คงตรอม และเหงาใจ
หากอยู่ไป รังแต่ จะทุกข์ตรม
หากไปแล้ว อย่าไป ให้ลับหาย
เก็บร่างกาย ดูแล อย่าให้โทรม
รักษาไว้ ให้เพื่อน ชาวไทโพม
ได้ชื่นชม นะพี่ชัย ยามกลับมา ... คุณ sun storm
ไปแจ้งความ ตามหา พี่ชัยหาย
ครั้งสุดท้าย ส่งบ่าวสาว เข้าห้องหอ
ต่อจากนั้น ฝากข้อความ ตาม จ.ม.
ว่าจะขอ ลาพัก เรื่องหนักใจ
คงจะหนาว จะร้อน ก่อนคิดหนี
จะหลบลี้ หดหู่ อยู่ตรงไหน
ฝากโปลิศ ตามกลับ อย่างฉับไว
เจอตัวไซร้ ส่งต่อ ขอขอบคุณ .... คุณ คนเมืองลิง
ลุงชัยบอกแล้วไงว่าขอไปพักร้อนหนาว
ด้วยถูกสาวหักอกจนโฟกช้ำ
ด้วยจิตใจลุงชัยคงระกำ
เจ็บและจำในใจไปอีกนาน
มาตามหาลุงชัยทำไมหรือ
ให้ลุงชัยไปฝึกปรือเรื่องความเหงา
แล้วไม่นานคิดได้ลุงหายเศร้า
ด้วยความเหงาคงกลับมาหาพวกเราในบ้านกลอน ... คุณ แก้วนีดา
เขียนบทกลอนน่ารักขอพักลา
จะกลับมาเมื่อหนาวหายคลายจากร้อน
คงได้เพียงส่งใจช่วยคอยอวยพร
ตื่นหรือนอนให้สุขกายสบายใจ
ขอพบโชคชัยชนะสมชื่อพี่
ขอให้มีคนรักแน่นแม้นอยู่ไหน
ขอให้ทางผ่านตลอดให้ปลอดภัย
ล่องเหนือใต้ให้สนุกอย่าทุกข์ทน ...... คุณ เพียงพลิ้ว
ทั้งทุกข์ยากตรากตรำมาหนำแล้ว
ต้องรีบแจวหลบหน้าพาใจหมอง
แอบไปซบแก้วตาน้ำตานอง
แถมขอร้องอย่าบอกใครให้อื้ออึง
หาหลวงพี่คลี่จีวรร้อนระอุ
วัดพระบาทน้ำพุเพิ่งไปถึง
สงสัยเป็นโรคร้ายใครรำพึง
เป็นข่าวลือดังหึ่งทั้งไทยโพม.... คุณ ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
กัลลดาขอมาเดา
คนหล่อเหลาอย่างนี้จะไปไหน
หนึ่งคงไปตามหาเจ้าดวงใจ
สองคงไปบวชให้แม่เพื่อแก้บน
ข้อที่สองคิดแล้วน่าจะใช่
บวชเสร็จแล้วก็จะไปได้ทุกหน
คราวนี้ละคงรีบไปหาแม่หน้ามน
พามาให้คุณแม่ยล....ขอแต่งงาน... คุณ กัลลดา
3 กุมภาพันธ์ 2548 10:43 น.
ไวยากรณ์
ไม่มีภาพ เก่าก่อน ให้ระลึก
มีเพียงใจ คอยนึก ให้ห่วงหา
คิดถึงคำ เคยมั่น เคยสัญญา
ว่าจะพา ไปสวนลุม ฯ ที่มีงาน
สัญญาใจ เธอให้ เชื่อวจี
นะคนดี รักนี้ ไม่เหมือนผ่าน
อยากจะคบ กับฉัน ให้เนิ่นนาน
ตลอดกาล นับจากวัน ... รู้จักกัน
ปล่อยให้ฉัน หลงเชื่อ คำลวงหลอก
ที่พร่ำบอก กับฉัน ทุกคืนค่ำ
ว่ารักนะ ห่วงใย คอยเตือนย้ำ
เป็นประจำ ทุกครา ยามจำนรร
ผ่านเวลา ล่วงเลย ไม่ถึงเดือน
กลับลางเลือน ห่างหาย ไปอย่างนั้น
จบสิ้นแล้ว ทุกอย่าง ความสัมพันธ์
และตัวฉัน ไม่รู้ ... เพราะอะไร
หรือแค่คำ เคยบอก เพียงหลอกเล่น
หรือเธอเห็น ฉันนั้น ไม่เอาไหน
อยากถามเธอ ถ้าอย่างนั้น พูดทำไม
แต่ไม่รู้ ทวงที่ไหน ... คำสัญญา
31 มกราคม 2548 11:06 น.
ไวยากรณ์
ไอแคร่ก แคร่ก ทำไม ยังไม่หาย
แถมในใจ วุ่นวาย ถึงปัญหา
มีสิ่งหนึ่ง ข้างใน ที่ค้างคา
ว่าทำไม ขวัญตา หลบหน้าไป
หวนคิดถึง วันคืน ที่เลยผ่าน
กับวันวาน พูดคุย สื่อใจให้
คำว่ารัก คิดถึง และห่วงใย
ไม่มีค่า ความหมาย อะไรเลย
บอกได้ไหม เหตุผล ที่เธอมี
ไม่รับสาย ฉันนี้ ช่วยเฉลย
โปรดคิดถึง ความสัมพันธ์ ที่เราเคย
ช่วยเปิดเผย ได้ไหม ฉันอยากฟัง
อย่าให้ฉัน ต้องคิด ไปคนเดียว
อ้างว้างและ เปล่าเปลี่ยว เหมือนถูกขัง
ถึงสาเหตุ สัมพันธ์ ที่มันพัง
เพราะอะไร ฉันยัง ไม่เข้าใจ
ไม่มีแล้ว ที่จะ ได้พบเธอ
เป็นเพียงแค่ ฝันละเมอ ตื่นก็หาย
พร้อมน้ำตา ร้องไห้ อย่างฟูมฟาย
ว่าสุดท้าย ฉันยัง ไม่มีใคร
ฉันคนนี้ คงไม่มี แล้วโอกาส
หรือว่าบุญ วาสนา อะไรไหน
คงไม่ต้อง รอเวลา อีกต่อไป
ที่จะได้ พบเธอ .. แม้สักครา
28 มกราคม 2548 12:14 น.
ไวยากรณ์
ยามทุกข์ท้อ แค่ขอ ที่ปรึกษา
มีเวลา สักนิด คุยได้ไหม
เป็นเรื่องราว ที่ยังไม่ ตัดสินใจ
กับสิ่งที่ เป็นไป .. ของตัวเรา
ยามมีสุข แค่ขอ ใครสรรเสริญ
จะเชื้อเชิญ วันนี้ ไม่มีเหงา
หากที่นี่ นั้นมี แค่สองเรา
คงไม่เศร้า แอบเหงา .. เหมือนไร้คน
ยามปัญหา สุมวาง ท่วมทั้งหัว
ตามืดมัว จิตใจ แสนสับสน
มองทางไหน ไร้หนทาง แสนอับจน
นัยน์ตาหม่น หมองเศร้า .. ไม่มีใคร
ในยามนี้ เจือปน มีทั้งสุข
เคล้าทั้งทุกข์ แถมด้วยปัญหาไหน
เหมือนฟ้าแกล้ง โชคชะตา ที่เป็นไป
จะมีไหม ใครมา ... เยียวยาเรา
หน้าส่วนตัว
870
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไวยากรณ์
