9 ตุลาคม 2555 23:14 น.
ไวยากรณ์
รัก หมดใจ ที่มี ทุ่มเทให้
หมด ความหมาย ทำไป ก็ไร้ค่า
ใจ เหลือ ๆ ขอเก็บ เศษ เศษมา
ที่ บางทียังดีกว่าตอนนี้เป็น
มี บ้างไหมสักครั้ง ที่มองมา
ทุ่ม ทั้งใจใช่ว่าเธอมองเห็น
เท ไปเพื่อสิ่งใด ให้ลำเข็ญ
ให้ มันผ่านเป็นเช่น แค่บทเรียน
20 กันยายน 2555 10:18 น.
ไวยากรณ์
กว่าจะก้าว กว่าจะผ่าน มาวันนี้
กว่าจะมี กว่าจะรัก ทุกสิ่งสรร
กว่าจะเจอ กว่าจะพบ รู้จักกัน
กว่าถึงวัน วันนี้ ไม่ง่ายเลย
แค่ไว้ใจ เชื่อใจ กันเสมอ
แค่พบเจอ แค่ทักทาย ไม่อยู่เฉย
แค่ได้รัก ได้รู้จัก ได้คุ้นเคย
แค่เท่านั้น ไม่ง่ายเลย .. แค่รักกัน
18 มกราคม 2553 14:20 น.
ไวยากรณ์
ความอดทนที่ฉันมี ในตอนนี้
พยายาม ทำฤดี ให้อยู่ไหว
แม้จะผ่านเรื่องร้าวราน สักเพียงใด
แต่ร่างกายบอกให้ใจ ... ยิ้มสู้มัน
อาจจะต้อง ใส่หน้ากาก ในบางที
อาจจะต้อง ทำหน้าชื่นกว่านี้ ไม่ไหวหวั่น
เพราะสิ่งหนึ่ง ที่ยังย้ำ ให้สู้กัน
เพื่อความฝัน .. เพื่อวันนั้น ที่ต้องการ
หนึ่งความฝันสูงสุด แต่ละวัย
แตกต่างไป ตามวัน ที่ผันผ่าน
ยามร่ำเรียน อยากจบ อย่างต้องการ
วัยทำงาน อยากอยู่บริษัท มหาชน
วัยล่วงเลย อยากมี เงินเดือนมาก
ไม่อยากจะลำบาก หรือขัดสน
วัยพ้นผ่าน อยากมีลู่ทาง ไม่อัปจน
อยากมีบริษัท ของตน ที่รุ่งเรือง
แต่วันนี้ ความฝัน ต่างวันวาน
แค่ใครไม่มองผ่าน ฟังรู้เรื่อง
ขอที่พัก พิงใจ วันแค้นเคือง
คอยปลดเปลื้อง ความเศร้า จากฉันไป
4 พฤศจิกายน 2552 11:08 น.
ไวยากรณ์
เค้าว่า อย่าเอาเพื่อนเป็นแฟน
เพราะจะเจ็บสุดแสน เกินทนไหว
ขอแค่ได้รัก และมองเธออยู่ไกล ไกล
ถึงหน้ายิ้ม แต่ในใจ น้ำตาคลอ
เพราะรู้ตัวไม่มีประสบการณ์
ไม่เคยผ่าน ความรักหนอ
แต่ไปสะดุดรัก หนุ่มตังเก ต้องรีรอ
ถึงจะเป็นรักแท้ แต่ก็ไม่กล้าบอกไป
เพลงนี้ ยังคงก้องดังอยู่
กับท่าหัวก้อย ที่เต้นคู่ จำได้ไหม
ไม่อยากได้ยินเสียงเธอ สักวันให้ทำใจ
แม่เอย แม่จ๋า ควรทำไง บอกหนูที
21 กรกฎาคม 2551 16:38 น.
ไวยากรณ์
บนทางเดินที่ย่างก้าว ...
ขอเพียงอย่า รานร้าว หรือหวั่นไหว
แม้จะมีปัญหา สักเพียงใด
ตั้งสติ เอาไว้ ... แก้ไข .. ตามปัญญา
อาจจะไม่ถูกต้อง .. สักเพียงใด
แต่ทำเท่า ที่ทำได้ ดีกว่าหนา
แม้จะผิด จะพลั้ง .. สักกี่ครา
ใช้มันย้อน กลับมา เป็นบทเรียน
กับตัวเรา ที่เคยผ่านการณ์หลายหลาก
ทั้งลำบากยากเข็ญ ปวดทั้งเศียร
พักสักนิด ค่อยคิด อย่างพากเพียร
ค่อยคิดอ่าน ขีดเขียน .. เพื่อบรรเทา
ในบางครั้ง หากยึดติดกับความคิด
ทั้งชีวิต วกวน อย่างไรเล่า
เหมือนพายเรือ หมุนวนในหุบเขา
ไม่พบทาง บรรเทา .. สิ่งที่เป็น
หากแต่เพียง ขีดเขียน มันออกมา
ค่อย ๆ คิด ค้นหา .. ทางพบเห็น
อาจจะอยู่ ไม่ไกล กว่าที่เป็น
อาจไม่ยาก ลำเข็ญ .. เกินแก้มัน
หากวันใด ทดท้อ .. หรือร้องไห้
จะคอยส่ง แรงใจ อย่าไหวหวั่น
อย่าลืมสิ ว่าเรา เป็นเพื่อนกัน ...
ขอเพียงบอก กับฉัน ... นะคนดี
หน้าส่วนตัว
4507
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไวยากรณ์
