16 มีนาคม 2553 14:53 น.
ไร้มาลย์ยา
ร้อยถ้อยคำสรรค์สร้างต่างวิถี
ร้อยวลีสุขสมอารมณ์หมาย
ร้อยลำนำจำจดแทบหมดลาย
ร้อยเป็นสายหมายปลูกความผูกพัน
ถ้อยคารมพรมพร่างกระจ่างจิต
เนรมิตคนซึ่งยังซึ้งฝัน
อาจเป็นเธอเผลอใจมาให้กัน
หรือเป็นฉันฝันเพ้อแค่เธอมอง
บรรจงถ้อยร้อยเรียงเป็นเสียงศิลป์
เอกโทดิ้นเสียงเสนาะไพเราะสนอง
กาพย์โคลงฉันท์กังวานขานประลอง
เวทีของกลอนกานท์สมานใจ
ร่ายบรรเลงเพลงอักษรกลอนประสาน
สถิตสถานงานเขียนเปลี่ยนสมัย
ผสมคำละเอียดละเมียดละไม
บันทึกใส่ในลานบ้านวรรณกรรม
สื่อภาษาสร้างสรรค์พยัญชนะ
ร้อยสระวรรณยุกต์เป็นสุขล้ำ
รจนาเรียงร้อยผ่านถ้อยคำ
สู่ลำนำสุนทรด้วยกลอนกานท์
ร่วมสร้างสรรค์วรรณกรรมอันล้ำค่า
รักษ์ภาษาฝังปลูกให้ลูกหลาน
ร้อยอักษรวรรณกรรมอย่างชำนาญ
สืบประสานงานศิลป์แผ่นดินไทย
เพียงเธอมองเหลียวอ่านก่อนผ่านเฉย
อย่าละเลยเฉยชายามฟ้าใส
กลอนสถิตรัดรึงที่ตรึงใจ
จะอยู่ในห้วงฝันทุกวันคืน..........