ไหนใครว่าฉันแอบร้องไห้ มองเห็นไหมฝันไปใช่หรือเปล่า คิดเองเดาเองผูกเป็นเรื่องราว ช่างโง่เง่าไม่มีแม้เงาน้ำตา ขอบคุณที่แสแสร้งแกล้งห่วงใย รับคืนไปไม่เอาไม่ปรารถนา ถึงแม้มีน้ำตาร่วงหล่นลงมา ขอบอกว่ามีปัญญาแอบเช็ดมัน โปรดรู้ไว้ด้วยว่าไม่ใช่ควาย จะมาสนตะพายง่ายง่ายไม่ใช่ฉัน อย่างเธอนั้นก้อนดินมีค่ามากกว่ากัน ชีวิตคนสั้นจองเวรกันมันไม่ดี เลิกแล้วขอจบไปให้ไกล ขอให้เธอตายไปในชาตินี้ จะกรวดน้ำคว่ำขันส่งอเวจี จบกันทีไม่ปลื้มจึงลืมเธอ