13 ตุลาคม 2552 18:34 น.
ไร่ผาสุก กาญจนบุรี
30 กว่าปีผ่านไป เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นยังคงอยู่ในใจเสมอมา เช้าวันนั้น วันที่ 14 ตุลาคม 16
ทหารเริ่มส่งกำลังออกมาทั่วถนนราชดำเนิน ทั้งรถปืนกล รถหุ้มเกราะและฮอลิคอปเตอร์ กระจายกำลังไปทั่ว ส่วนทหารเรือส่งมาส่วนหนึ่ง เพื่อดูแลกรมประชาสัมพันธ์ในขณะนั้น
ในวันนั้นมีผู้ร่วมประท้วงมากมายออกมาร่วมทวงธิปไตยคืนจากรัฐบาลทหาร เหตุการณ์คลุกรุ่นขึ้นเมื่อทหารนำกำลังปิดทางเข้าออกมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และมีการยิงฝูงชนลงมาจากฮอลิคอปเตอร์ และในที่สุดเหตุการณ์ก็เป็นอย่างที่ทุกท่านทราบ รัฐบาลทหารใช้กำลังและอาวุธเข่นฆ่านักศึกษาและประชาชนนับร้อยนับพันที่หายสาปสูญเป็นจำนวนมาก
ในวันนั้นผมอยู่ที่สะพานหน้าโรงแรมรัตนโกสิน ซึ่งยืนอยู่ข้างหลังของคนในรูป (ไอ้ก้านยาว) และถูกทหารต้อนให้ถอยไปรวมกันที่หน้าโรงแรมเหลือแต่คนในรูปเพียงคนเดียวที่ไม่ยอมถอยแ ละในที่สุดก็ถูกทหารยิงเข้าที่ขา บาดเจ็บสาหัส
กว่าจะได้ประชาธิปไตย พี่น้องต้องหลั่งเลือดและชีวิตให้ได้มา แล้วมาวันนี้ ไม่รู้ว่า
เรายังจะแบ่งพรรคแบ่งพวก ต่อสู้กันเองเพื่อสิ่งใด ทำไมไม่ร่วมมือกันช่วยพัฒนาชาติไทยให้ทั่วโลกยอมรับว่า ไทยเป็นประชาธิปไตยอย่างสมบูรณ์ และทำให้พ่อหลวงของเราทรงสบายพระทัย
ที่ไม่เห็นลูก ๆ มาทะเลาะกันและต้องอับอายต่างชาติอย่างเช่นทุกวันนี้
30 กันยายน 2552 12:00 น.
ไร่ผาสุก กาญจนบุรี
1 ตุลาคม 2542 วันนี้ เมื่อ 10 ปี ที่แล้ว มีเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น เมื่อนักศึกษาพม่าชาวกระเหรี่ยง (ก๊อตอามี่) นำกำลังบุกยึดสถานทูตพม่า ประจำประเทศไทย ถนนสาธร กรุงเทพ มีการจับตัวประกันทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติ ไว้เป็นตัวประกัน 33 คน หนึ่งในนั้น มีผม**ไร่ผาสุก** รวมอยู่ด้วย
เช้าวันรุ่งขึ้น พวกก๊อตอามี่ ให้ทุกคน โทรศัพท์สั่งเสียกับทางบ้าน ถ้าหากรัฐบาล ในขณะนั้น ไม่ส่งเครื่องบินฮอ. มารับกลับไปยังชายแดน ทุกคนจะต้องถูกยิงตายหมด แต่งานนี้ต้องขอขอบคุณ ม.ร.ว. สุขุมพันธ์ ซึ่งในขณะนั้น เป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการ กระทรวงต่างประเทศ ได้ติดต่อขอแลกเปลี่ยนตัวประกันทั้งหมด โดยตัวท่านเองจะเป็นตัวประกันแทน และรับปากจะไปส่งยังชายแดน พวกก๊อตอามี่ ยอมตกลงและปล่อยตัวประกัน โดยท่านสุขุมพันธ์ ก็ทำตามสัญญาที่ให้ไว้ โดยไม่มีใครต้องเสียชีวิต