23 เมษายน 2552 17:12 น.
ไร่ผาสุก กาญจนบุรี
เป็นดอกดิน..ไร้ค่า..ในป่ากว้าง
อยู่อ้างว้าง..กลางไพร..ใครจะเหลียว
แต่ความงาม..สวยสด..หมดจดเชียว
อยู่ดายเดียว..ไร้ผู้คน..มาสนใจ
จะมีเพียง..คนบ้านป่า..หนาที่รู้
เพียรเฝ้าดู..หมู่แมลง..แฝงตอมไต่
หากถูกเจาะ..กลีบสวยลง..คงบรรลัย
ไม่เด็ดไป..ทำขนม..ต้มดอกดิน
จะมีใคร..ที่ไหน..เห็นคุณค่า
เก็บเป็นยา..ใช้รักษา..น่าถวิล
แก้เบาหวาน..น้ำตาลลด..จรดลงดิน
ให้ดื่มกิน..ทุกวัน..นั้นเช้าเย็น
ทำขนม..ดอกดิน..กินอร่อย
เติมแป้งหน่อย..น้ำตาลด้วย..ช่วยหวานเน้น
ขอชวนเพื่อน..มาไวไว..ไม่ถึงเย็น
เชิญร่วมเป็น..ผู้ชิมชม..ขนมดอกดิน
**ทุกวันนี้หาทานยากครับ บางท่านอาจไม่รู้จักก็ได้ครับ**
17 เมษายน 2552 12:47 น.
ไร่ผาสุก กาญจนบุรี
เมาอะไร..ไม่หนักเท่า..เมาความรัก
เมาจมปรัก..หากรักล่ม..ตรมไฉน
เมาชีวิต..คิดไม่ออก..จะบอกใคร
เมาทั้งใจ..ใครไม่เป็น..เช่นดั่งเรา
เมาเสพยา..คนเมินหน้า..ไม่มาคบ
เมาไม่จบ..หน่ายชีวิต..คิดถึงเขา
เมาร้องไห้..อยากระบาย..ให้ใจเบา
เมาทุกเช้า..ทุกวี่วัน..ยันเที่ยงคืน
เมาสุรา..ตราแดง..ช่างแรงเหลือ
เมาไม่เบื่อ..เพราะอยากเมา..รักเราฝืน
เมาปีนบ้าน..นวลอนงค์..คงโดนปืน
เมาไม่ตื่น..หากใจฉัน..นั้นขาดเธอ
บทกลอนไทย