ต้นไม้กับความรัก

ไรไก่

ต้นไม้ในป่าเกิดขึ้นมาเองเจริญเติบโตโดยอาศัยน้ำ-อาหารจากธรรมชาติ
 ไม่มีเจ้าของเอาใจใส่รดน้ำพรวนดินต้นไม้เหล่านั้นก็เจริญเติบโตได้เอง
แล้วยังแผ่กิ่งก้านสาขาใหญ่โตแข็งแรงทนทานเป็นร่มเงาให้กับบรรดาสัตว์ทั้งหลายได้
แต่ต้นไม้ที่ผู้คนนำมาปลุกไว้ในบ้านต้องเอาใจใส่
ดูแลรดน้ำพรวนดินใส่ปุ๋ย
ให้อาหารและพยายามดัดแปลงต้นไม้ให้มีสรีระต้นไม้
ให้ได้อย่างใจเจ้าของเอามาหักมางอมามัดผูกยึดรั้งตามความพึงพอใจ
โดยลืมไปว่าต้นไม้มีชีวิต ต้นไม้เหล่านี้เมื่อถูกทำร้ายมากๆ
ก็จะไม่แข็งแรงทนทานอ่อนแอขี้โรคแตกหักได้ง่าย
ไม่ออกดอกผลิใบสวยงามอย่างที่เจ้าของมาดหมายก็ๆได้
กับความรักก็เหมือนกันถ้าคนเราให้อิสระกับความรัก
เหมือนต้นไม้ในป่าใหญ่
ปล่อยให้ความรักเติบโตไปตรมธรรมชาติของความรัก
ให้อิสระความรักดูแลคน
ความรักก็จะแข็งแกร่งมั่นคงและสวยสดงดงามเบ่งบาน
ในหัวใจของคนที่เป็นเจ้าของ
แต่ถ้าคนได้ควบคุมความรักเอามาดัดแปลงต่อเติมเสริมแต่งมากไป
เอาความเป็นคนมาควบคุมความรักมากไป
เพื่อให้ความรักได้อย่างใจที่มาดหมาย
ความรักคงต้องอึดอัดไม่แข็งแรงอ่อนแอแล้ว
ในที่สุดความรักก็ต้องแตกหักสลายไปในที่สุด
ความรักถ้าดูแลมากไปใส่ใจและควบคุมมากมักไม่ยืนยาว
เพราะคนมีชีวิตไม่ชอบถูกควบคุมความรักด้วยคน
แต่คนทุกคนอยากได้ความรักที่จะมาดูแลคน
เราควรจะดูแลความรัก
หรือควรปล่อยให้ความรักดูแลคน
หรือคุณคิดอย่างไรคะ?