29 ธันวาคม 2549 11:14 น.
ไรไก่
สองพันหกตกอันดับกลับคืนแล้ว
ให้เพื่อนแก้วกัลยามาสืบสาน
สองพันเจ็ดเด็ดความสุขตลอดกาล
ทั้งการงานการเงินเพลินสมใจ
เก็บสิ่งดีมีอยู่คู่กับตัว
ทิ้งความชั่วมัวหม่นไม่เอาไหน
ก้าวเข้าพบสบสิ่งดีมากกว่าใคร
ให้ชีวีสดใสในอรุณ
เรื่องความรักจักสมอารมณ์หมาย
อย่าเคลื่อนคลายหายจากให้เคืองขุ่น
รักสวยสดงดงามหวานละมุน
และหอมกรุ่นปรุงใจมิรู้คลาย
24 ธันวาคม 2549 15:53 น.
ไรไก่
เพียงแค่หลับตาพาใจเพ้อฝัน
สิ่งเห็นนั้นฉันมีเธอนอนเคียงคู่
สัมผัสรักปักใจลอยเฟืองฟู
หัวใจที่เต้นอยู่รู้รักเธอ
ระยะทางห่างไกลหมายกางกั้น
ต้องอดทนอดกลั้นใจเสมอ
รู้บ้างไหมใจฉันครวญละเมอ
นอนฝันเพ้อเหม่อมองดวงดารา
เพียงแค่หลับตาพาใจทายทัก
มอบความรักฝากไปในเวหา
แม้มิได้พานพบสบสายตา
รักเธอมาเคียงคู่อยู่ด้วยกัน
21 ธันวาคม 2549 14:00 น.
ไรไก่
กรุ่ง กริ๋ง กระดิ่งโมบายย้ายยัก
ทำคึกคักทักทายสายลมหนาว
ลอยละลิ่วปลิวตามลมดังเกรียวกราว
เมือถึงคราวหนาวเยือนเดือนธันวา
หนาวสายลมห่มฟ้าครานี้หนอ
ใจแสนท้อง้อรักคร่ำครวญหา
ร้าวลมโบกโศกเศร้าเคล้าน้ำตา
รักไม่มาคืนกลับลับเลือนลาง
ฝากความรักลอยลมห่มนภา
ถึงขวัญตายาใจผู้ไกลห่าง
ขอดวงดาวพราวแสงเป็นสื่อกลาง
ช่วยนำทางสร้างรักให้ยืนยง
18 ธันวาคม 2549 09:38 น.
ไรไก่
สิ้นความรักความทรงจำก็ลืมเลือน
แม้แต่ความเป็นเพื่อนก็จางหาย
เคยแนบชิดสนิทชอบมาแยกคลาย
เหลือความหมายอะไรให้แก่กัน
ความรู้สึกดีดีเคยมีอยู่
ความหดหู่แทรกกลางเธอกับฉัน
หน้าเปื้อนยิ้มเป็นยักษ์อย่างฉับพลัน
ช่างแปรผันกันง่ายเสียจริงจริง
คำว่ารักเคยให้กันนั้นวันก่อน
คำเกลียดซ้อนขึ้นมาเหนือทุกสิ่ง
เห็นแต่ความผิดพลาดว่าติติง
หน้าเชิดหยิ่งอิงใจในอารมณ์
9 ธันวาคม 2549 13:52 น.
ไรไก่
ฉันก็แค่คนเหงาอีกคนหนึ่ง
มาทำซึ้งถึงคนรักกับลมหนาว
ฝากความรักปักใจไปกับดาว
เหมือนกับราวนิยายคล้ายคล้ายกัน
โลกของฉันวันนี้ช่างว่างเปล่า
มีเสียงเพลงบทเหงาเคล้าโศกศัลย์
ช่วยขับกล่อมชีวิตไปวันวัน
สร้างความฝันพันหัวใจจนเคยชิน
ไม่มีใครคอยซับหยาดน้ำตา
ไม่มีใครคอยมาเติมสีศิลป์
ไม่มีใครร้องเพลงให้ได้ยิน
ไม่มีใครทั้งสิ้นกับคนถูกลืม