27 สิงหาคม 2548 11:04 น.
ไรไก่
สุขใจสุขกาย
ล้วนมีความหมาย ต่อคน
น้ำอดน้ำทน
การงานไม่บ่น สู้ไป
แรงกายแรงใจ
ทุ่มเทให้ได้ งานเงิน
เงินดีงานเกิน
ผู้คนไม่เมิน มิตรมอง
คนรักคนจอง
เป็นมิตรพวกพ้อง ต่อกัน
ทั้งเธอทั้งฉัน
ร่วมกันสร้างสรรค์ ความดี
26 สิงหาคม 2548 22:35 น.
ไรไก่
หนึ่งชีวิตลาลับจากไปไม่หวนกลับ
ขอให้หลับเป็นสุขเถิดกลอยใจฉัน
ชาติหน้าฟ้าใหม่ขอให้ได้มาพบกัน
ร่วมสรรค์สร้างโลกให้สุขใจ
ระยะเวลาห้าเดือนที่ผันผ่าน
มัจุราชคลานเข้ามาแย่งชีวิตเจ้าไป
วิ่งตามอ้อนวอนขอร้องต่อใครใคร
แต่ก็ไม่สามารถต้านแรงกระแสกรรม
ขอให้หลับเป็นสุขชั่วนิรันดร์เถิด
ขอให้ได้เกิดในภพภูมิที่สุขสรรค์
ขอให้ได้พบเกื้อหนุนกันและกัน
ขอให้ฝันของฉันนั้นเป็นจริง
ต่อไปนี้บ้านคงจะเงียบและเหงา
เพราะไม่มีเจ้าคอยเป็นเพื่อนแอบอิง
เหลือบตามองรอบรอบถ้วนทุกสิ่ง
มีเงาเหมือนจริงซ้อนเร้นอยู่ภายใน
กาลเวลาผ่านไปให้ลบเลือนไปบ้าง
แต่คงติดค้างในความทรงจำตลอดไป
ถึงตัวใหม่จะแทรกเข้ามาระหว่างใจ
และคงไม่ลบภาพเก่าให้ลับกับสายตา
26 สิงหาคม 2548 08:56 น.
ไรไก่
โลกไซเบอร์เป็นอย่างไรอยากเรียนรู้
ขอผู้ทรงวิทยาโปรดกรุณาเล่าขาน
เป็นความก้าวหน้าของโลกด้านวิทยาการ
หรือตำนานเก่าแก่ที่แปรเปลี่ยนไป
มิตรภาพเกิดขึ้นในโลกไอทีจะมีไหม
ซึ่งใครใครต่างค้นหาว่าอยู่ตรงไหน
บ้างก็ว่ามิตรภาพเกิดขึ้นภายใต้จิตใจ
แล้วทำไมต้องค้นหาไกลจากตัวตน
ผู้คนมากมายหลากหลายดวงจิต
ต่างคิดต่างหามิตรหมายให้ต้องกมล
อาจลืมไปว่าสิ่งแวดล้อมของแต่ละคน
ทำให้คนเหมือนคนแต่คนไม่เหมือนกัน
มิตรภาพแท้จริงยังมีอยู่เคียงคู่โลก
คงเป็นโชคคบบางคนที่พบรวมทั้งฉัน
ที่ค้นพบมิตรภาพพร้อมเก็บไว้ให้จีรัง
ถือเป็นโชคสิบชั้นที่ฉันได้พบเธอ.
25 สิงหาคม 2548 08:56 น.
ไรไก่
ฉันทำผิดมากไปอย่างนั้นหรือ
ฉันคนซื่อถือรักจริงไม่หวั่นไหว
รักของฉันต้องยิ่งใหญ่กว่าใครใคร
แล้วทำไมใยรักฉันจึงจบด้วยน้ำตา
ฉันทำผิดมากไปอย่างนั้นหรือ
ฉันไม่ยื้อเขามาไว้ครอบครอง
และไม่ทำให้ครอบครัวต้องเศร้าหมอง
ฉันเพียงจองเขาไว้ในใจก็เท่านั้น
ฉันทำผิดมากไปอย่างนั้นหรือ
ไม่ได้ยื้อฉุดเขามาให้อยู่กับฉัน
แค่แอบมองเขาอยู่ห่างห่างในแต่ละวัน
แล้วเก็บเอาไปฝันอยู่อย่างนั้นก็พอใจ
ขอแค่ฝันถึงเขานั้นผิดมากไหม
เพราะหัวใจร่ำร้องอยู่ไม่รู้หาย
ฝันลมลมแล้งแล้งลำพังเดียวดาย
ใจผ่อนคลายจากรักบ้างเท่านั้นเอง
ฉันทำผิดแค่ไปรักคนมีเจ้าของ
ทำไมมองฉันด้วยสายตาอย่างนั้น
ช่วยเห็นใจฉันหน่อยเถิดอย่าว่ากัน
แค่ใจรักเท่านั้นเท่านั้นจริงจริง.
23 สิงหาคม 2548 21:03 น.
ไรไก่
ค่ำคืนนี้มองฟ้าไร้ดาว
ใจเหงาคืนเหงาครวญคิดถึง
หยิบรูปใต้หมอนมองด้วยใจคนึง
รำพึงถึงเจ้าของภาพด้วยใจร้าวราน
กาลเวลาผ่านไปใจยังหวัง
ว่าสักวันเธอคงหวนกลับมาหา
วันเดือนผ่านไปผ่านไปอย่างช้าช้า
แต่ทว่าไม่ปรากฎแม้เงาของเธอเลย
ระยะทางที่ห่างไกลจากสายตา
ไม่สามารถเดินทางมาหาให้ได้เห็น
แต่ห่างกายเท่านั้นไม่จำเป็น
ให้ใจเช่นเดียวกับกายที่ไกลกัน
เมื่อกายห่างใจจึงเริ่มไกลห่าง
ใจว่างว่างเริ่มมีเงาของคนใหม่
โดยไม่ใส่ใจกับใจของใครใคร
ที่ต้องร้องไห้กับหัวใจแทบขาดรอน
ได้เฝ้าปลอบหัวใจของตนเอง
ให้เข้มแข็งอดทนต่อความฝัน
ไม่เป็นไรเมื่อต่างคนต่างไม่มีกัน
ช่างมันเถอะช่างมันปล่อยเขาไป
หน้าส่วนตัว
1071
