10 สิงหาคม 2548 22:28 น.
ไรไก่
อยากเชื่อมใจ ของเธอติดกับฉัน
เชื่อมสัมพันธ์ เชื่อมรักกันเราสอง
ใช้ลวดเชื่อม เชื่อมได้คงไม่พอ
ต้องเชื่อมต่อ ด้วยสิ่งใด ช่วยบอกที
การเชื่อมใจ คงใช้ใจเป็นสายถัก
สายใยรัก ถักทอ ด้วยความฝัน
ใจเชื่อมใจ รวมหัวใจเป็นดวงเดียวกัน
สายสัมพันธ์ผูกมัดใจ ฉันและเธอ
10 สิงหาคม 2548 08:11 น.
ไรไก่
น่าสงสารหัวใจตนเองเหลือทน
ยังคิดวกวนอยู่กับเรื่องเก่าๆ
วัน...เดือน..ผ่านไปนานเนาว์
ยังเฝ้า...คิดถึงคำนึงถึงแต่เธอ
ความรักเหมือนกับติดบ่วง
ขุดล้วง ถอนถอดออกไม่ไหว
บ่วงรัก รัดติดแน่นในหทัย
ทำไม ไม่ยอมคลายให้สักที
ความรัก...ตัดให้ขาดทำได้ยาก
ไม่อาจ..หักห้ามใจได้จริงหนอ
เยื่อใย..สายผูกพัน รัดเกินพอ
อยากวอนขอ..กาลเวลากลืนกิน.. ฉันไปเสียที
9 สิงหาคม 2548 22:23 น.
ไรไก่
ม่านหมอกปลิวพลิ้ว
ลอยละลิ้วเล่นลม
นกนางนวลเฉิดโฉม
บินเล่นลมกลางนภา
เป็นนกได้คงจะดีเนาะ
บินขึ้นไปบนท้องฟ้า
ถลาเล่นลมชมธรรมชาติ
เมฆหมอกขาวสะอาดตา
เห็นแล้วพาให้สุขใจ
ธรรมชาติเป็นสิ่งงดงามน่าหลงไหล
ไม่ก่อให้เกิดโทษกับผู้ใด
มีแต่จะนำความจรุงใจแก่ผู้มาเยือน
ฉันรักต้นไม้ทุกต้น
ฉันรักหมู่แมลงทุกตัว
รักในแม่น้ำทุกสาย
รักในทุกสิ่งที่เกิดมาพร้อมกับโลก
ทุกสิ่งสวยงามยั่งยืนตามธรรมชาติ
ถ้าคนในโลกไม่เอาเปรียบกับธรรมชาติจนเกินไป
น่าเสียดายถ้าต่อไปธรรมชาติจะสูญหายไปพร้อมกับสิ่งที่ดี
คงเหลือแต่วัตถุที่ถูกสร้างขึ้นมาแทนที่
อืม .เสียดายจริง
9 สิงหาคม 2548 10:56 น.
ไรไก่
เรื่อยๆๆมาเรียงๆๆ
อยากขีดเขียนตามอำเภอใจ
มันเหงาๆและเศร้าๆในหัวใจ
ทำไมทำไมต้องเป็นเรา
เรื่อยๆๆเดินเรื่อยเปื่อย
เหมือนกับเคยเดินมาแล้ว
เดินคนเดียวกับลมหายใจแผ่วๆ
แล้วเมื่อไรจะถึงปลายทางเสียที
เบื่อแล้วเบื่อแล้วกับชีวิตนี้
กี่ที กี่ทีก็มีแต่ผิดหวัง
เศร้าจริงเศร้าใจในชีวัน
มีแต่พังมีแต่พังอย่างยัยเยิน.
อยากมีรักมีรักที่สมหวังบ้าง
ไม่ต้องมากเพียงแค่สักครั้ง
มีไหมมีไหมใครที่คิดจริงจัง
กับผู้หญิงอย่างฉันอย่างฉันนี้
9 สิงหาคม 2548 10:53 น.
ไรไก่
เม็ดฝนสีขาวใส ปลิวสาดใสกับผิวหน้า
สะดุ้งตื่นจากนิทรา โธ๋ ฝน จ๋า ฉันกำลังนอนหลับสบาย
สายฝนพร่ำบางเบา ทำให้ใจเหงาขึ้นมาทันที
ฝน จ๋า ไม่หยุดสักที ทำให้อยากมี ใคร..มาอยู่ใกล้ๆสักคน
ไอเย็นจากเม็ดฝน แผ่ซ่านไปถึงทั้งกมล
นั่งมองกับสายฝน พร้อมกับความหนาวเย็นของหัวใจ
มีใครตื่นขึ้นมานั่งนับเม็ดฝนเหมือนฉันบ้างไหม
เม็ดฝนมาพร้อมกับความเหงากับความเศร้าเหลือใจ
และแวะมาทักทายถึงในห้องนอน
กอดคอ อ้อล้อ ให้กับคนใจอ่อนแอ
เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ ฝนก็ไม่ซ่าจากไปสักที
นั่งซุกอยู่ใต้ผ้าห่มอย่างนี้ๆ แต่ละนาทีเชื่องช้าเหลือเกิน.
ฝน..จ๋า..ฝน
เมื่อคืนฝนตกอย่างแรงอย่างกับพายุฝน ลงมาเป็นชุดๆ
เม็ดฝนปลิวเข้าหน้าต่างกระทบผิวหน้า ทำให้สะดุ้งตื่น
ลุกขึ้นมานั่งมองไปนอกหน้าต่าง มืดครึมไปทั่ว
ท้องฟ้าดำสนิท ฝนสาดใส่หลังคาบ้านไม่ขาดสาย
ทำให้ใจเหงา เศร้า ดีจัง
หน้าส่วนตัว
958
