19 สิงหาคม 2548 22:36 น.
ไรไก่
แสนเสียดายความรู้สึกดีดีที่เคยมีให้
ความรักความห่วงใยไม่มีความหมาย
ได้รับแต่ความเจ็บช้ำกายใจสุดบรรยาย
ทรุดกายลงหมดแรงเหนื่อยล้าเหลือเกิน
เธอมาหลอกลวงฉันเพื่ออะไรกัน
ในเมื่อฉันให้ความจริงใจกับเธอเสมอ
รักและหวังดีมีความหมายมอบสำหรับเธอ
ไม่เคยเจอะเจอคนอะไรช่างใจร้ายเสียจริง
พอกันทีสิ้นสุดเสียทีนะที่รัก
ถึงอกจะหักเมื่อรักแตกสลาย
ฉันยอมรับกับความแพ้พ่าย
คนใจง่ายอย่างฉันนั้นพอเสียที
ขอให้เธอมีความสุขกับคนที่เธอรัก
ขอพรพระคุ้มครองเธอทุกสถาน
ขอให้เธอมีความก้าวหน้าในการงาน
ขออย่ามีภัยแผ่วพานกับเธอนะที่รัก
18 สิงหาคม 2548 22:45 น.
ไรไก่
ไม่เป็นไร.....ถ้าฉันจะไม่มีเธออยู่ข้างกาย
ไม่เป็นไร.....ถ้าใจเธอไม่มีฉันอยู่ตรงกลางนั้น
ไม่เป็นไร.....ถ้าฉันจะไม่มีเธออยู่ด้วยความผูกพัน
ไม่เป็นไร.....ถ้าฉันจะเป็นฝ่ายรักของฉันอยู่ข้างเดียว
ไม่เป็นไร.....ถ้าเธอไม่เคยคิดจะห่วงใย
ไม่เป็นไร.....ถ้าใจฉันจะเป็นฝ่ายห่วงใยเธอเสมอ
ไม่เป็นไร.....ถ้าเธอไม่อยากจะพบหรือเจอะเจอ
ไม่เป็นไร.....ถ้าฉันจะเพ้อละเมออยู่เพียงฝ่ายเดียว
อาจจะไม่มี.......เหตผลทำไมใจยังรัก
อาจจะได้.........เพียงแค่คนรู้จักกันเท่านั้น
อาจจะเป็น......ความฝันที่ฉันคิดเพียงวันวัน
อาจจะได้........แค่นั้นแค่ฉันรักเธอก็เกินพอ
อาจจะไม่........สนว่าเธอเป็นใครกันแน่
อาจจะไม่........แคร์ถ้าเธอจะไม่รักตอบสนอง
อาจจะไม่........หมายว่าจะได้เธอเป็นคู่ครอง
อาจจะต้อง......เศร้าหมองน้ำตานองตลอดกาล
ขอเพียงแต่.....ได้พบเจอะเจออยู่เสมอ
ขอเพียงแต่.....เธอไม่เมินแต่ก็ไม่ต้องมาหา
ขอเพียงแต่.....เห็นเธอมีความสุขอยู่ทุกครา
ขอเพียงแต่.....ให้ฉันได้มามองดูห่างๆก็สุขใจ
เพราะว่า.........ฉันไม่อยากผูกมัดเธอไว้
เพราะว่า.........ใจของเธออาจมีคู่ปรารถนา
เพราะว่า.........ใจของฉันจะติดตามเธอตลอดเวลา
เพราะว่า.........เพราะว่าเราไม่ได้ไม่รักกัน
18 สิงหาคม 2548 16:10 น.
ไรไก่
เมฆหมอกลอยฟูฟ่องบนนภา
สีขาวสะอาดตาเหมือนผ้าขาว
ไร้สีดำพาดผ่านเป็นทางยาว
พร่างพราวงามระยับจับแสงตะวัน
ฟ้าหลังฝนสดใสบริสุทธิ์
ประดุจฝนชำระล้างมวลทั้งหลาย
ใจของคนทุกทุกคนเริ่มผ่อนคลาย
นิมิตรหมายเรื่องร้ายร้ายผ่านพ้นไป
ดอกไม้เบ่งบานงามชูช่อ
แตกหน่องอกงามตามวิถี
น้ำฝนหลั่งหยดลงชุบชีวี
ดอกไม้มีชีวิตชีวาพาชื่นใจ
ผีเสื้อบินเผ่นผ้านผ่านไปทั่ว
บางตัวจับบนยอดดอกไม้ไหว
บ้างบินไปวนเวียนเฝ้าระวังภัย
แสนสุขใจมองเพลินระเริงจริง.
17 สิงหาคม 2548 22:07 น.
ไรไก่
ฉันคงเป็นแค่คนที่บังเอิญได้รู้จัก
ที่พบพักตร์เพราะความเหงาเข้ามาหา
สุ่มทักทายเล่นๆไม่ได้เจนต่อสายตา
ทักทายมาพอให้เห็นเป็นพิธี
เบื่อแล้วเลิกเพราะไม่เกิดความจริงใจ
หาเพื่อนใหม่ไปเรื่อยเรื่อยเหนื่อยก็พัก
โลกไซเบอร์กว้างใหญ่กว่าคิดนัก
พึงประจักษ์หามิตรแท้แน่นอนไม่มี
จะมีไหมใครสักคนฉันอยากรู้จัก
ไม่มากนักขอเป็นเพื่อนมิตรสหาย
แลกเปลี่ยนความคิดความรู้มิใช่คู่กาย
ให้ได้ไหมขอได้ไหมใครสักคน(หลายคนก็ได้)
16 สิงหาคม 2548 21:01 น.
ไรไก่
ฉันวันนี้ช่างโง่นัก
เฝ้าครวญรักที่จากไปแลไม่หวน
เหมือนเด็กน้อยร้องไห้เฝ้าคร่ำครวญ
ชี้ชวนเอาดวงจันทร์มาไว้ครอง
ดวงจันทร์ที่มีนภวิถี
ปรากฏรัศมีให้เห็นอยู่เสมอ
แต่คนรักที่จากไปไม่เจอะเจอ
เปรียบกับเธอที่หายไปไร้ร่องรอย
จะร้องไห้คร่ำครวญอย่างไรไม่เป็นได้
เหมือนคนตายจากไปแล้วไม่คืนถิ่น
แต่ดวงจันทร์ยังปรากฏให้เห็นเป็นอาจิณ
เป็นนิจสินตราบนั้นนิรันดร์กาล
หน้าส่วนตัว
1021
