13 สิงหาคม 2548 10:37 น.
ไรไก่
แสนสงสารหัวใจตนเองยิ่งนัก
เหมือนถูกพายุพัดซัดกระหน่ำ
หัวใจเซซัง ซัดเซ บอบช้ำ
เคราะห์กรรม ตามทัน ซ้ำเต็ม
ทำบาปแต่ใครไว้ในหนหลัง
ต้องใช้กรรมทดแทนหนักในหนนี้
ถ้าหวลกลับได้จะกลับไปชดใช้ให้ทันที
ไม่อยากมีหนี้กรรมซ้ำเติมกับใคร
ขอก้มหน้าชดใช้กรรมที่ทำไว้
ที่เคยทำกับใครๆแต่ในหนหลัง
ต่อไปนี้ไม่ข้อพบหรือเจอะเจอกัน
ไม่ผูกพันชอใช้หนี้กรรม สิ้นสุดกันเสียที.
12 สิงหาคม 2548 21:41 น.
ไรไก่
อย่ารักเพราะแค่ว่าสงสาร
อย่าทรมานเพราะแค่ว่าคลายเหงา
อย่าเอาใจเพราะแค่ว่าให้หายเศร้า
อย่าตามเป็นเงาเพราะแค่ว่าอยากมีใคร
เมื่อไม่รักก็ไม่ต้องตามหา
เมื่อไม่ปรารถนาก็ไม่ต้องถามไถ่
เมื่อไม่ผูกพันก็ไม่ต้องใส่ใจ
เมื่อไม่ห่วงใยก็ทิ้งไปเลยป๊ะไปเลย
ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ฉันอยู่ได้
แม้จะอยู่กับหัวใจที่เว้าๆแหว่งๆ
แต่ไม่นาน หัวใจคงจะแข็งแรง
ไม่ต้องแกล้งแคร์กับฉัน**คนไร้หัวใจ**
11 สิงหาคม 2548 06:02 น.
ไรไก่
สิ่งหนึ่งที่ฉันอยากจะบอกให้คุณรู้
คุณคือผู้ที่ฉันฝันถึงและรอคอยอยู่เสมอ
นานแสนนานอย่างใดยังฝั่งใจใฝ่ละเมอ
รอแล้วรอเก้อชะเง้อคอมองหาไม่เห็นมาสักที
เหมือนต้นไม้ที่รอหยาดน้ำฝน
มารดลงตรงพิ้นดินที่แห้งระแหง
เป็นตอไม้ที่ตายแล้วไม่แตกแขนง
ยืนแห้งแล้งห่อเหี่ยวเฉาเศร้าใจจริง
ยามเมื่อฟ้าปราณีมีพิรุณมาโปรยปราย
คล้ายๆกับน้ำทิพย์ชุบชีวิตขึ้นฉับพลัน
ต้นไม้นั้นแตกหน่อผลิใบสดชื่นขึ้นเร็ววัน
เหมือนฝันเกิดกับฉันมีคุณนั้นเข้ามาเยือน
อยากเก็บคุณไว้ไม่ให้จากไปไหน
ผูกมัดใจด้วยใจจะได้ไหมหนอ
ขอคุณโปรดเห็นใจกับคนเฝ้ารอ
ฉันขอ ขอเก็บคุณไว้กับฉันคนเดียว
10 สิงหาคม 2548 22:28 น.
ไรไก่
อยากเชื่อมใจ ของเธอติดกับฉัน
เชื่อมสัมพันธ์ เชื่อมรักกันเราสอง
ใช้ลวดเชื่อม เชื่อมได้คงไม่พอ
ต้องเชื่อมต่อ ด้วยสิ่งใด ช่วยบอกที
การเชื่อมใจ คงใช้ใจเป็นสายถัก
สายใยรัก ถักทอ ด้วยความฝัน
ใจเชื่อมใจ รวมหัวใจเป็นดวงเดียวกัน
สายสัมพันธ์ผูกมัดใจ ฉันและเธอ
10 สิงหาคม 2548 08:11 น.
ไรไก่
น่าสงสารหัวใจตนเองเหลือทน
ยังคิดวกวนอยู่กับเรื่องเก่าๆ
วัน...เดือน..ผ่านไปนานเนาว์
ยังเฝ้า...คิดถึงคำนึงถึงแต่เธอ
ความรักเหมือนกับติดบ่วง
ขุดล้วง ถอนถอดออกไม่ไหว
บ่วงรัก รัดติดแน่นในหทัย
ทำไม ไม่ยอมคลายให้สักที
ความรัก...ตัดให้ขาดทำได้ยาก
ไม่อาจ..หักห้ามใจได้จริงหนอ
เยื่อใย..สายผูกพัน รัดเกินพอ
อยากวอนขอ..กาลเวลากลืนกิน.. ฉันไปเสียที