15 สิงหาคม 2548 14:36 น.
ไรไก่
สายลมพัดผ่านหวิวโดนหน้า
ท้องฟ้าเจิดจรัสสดใส
ใบไม้ร่วงหล่นที่ละใบสองใบ
เห็นแล้วเศร้าใจเหลือทน
ผู้คนช่างมากมายอยู่รอบข้าง
ทำไมยังคงอ้างว้างสับสน
ท้องฟ้าเจิดจรัสใช่จะมืดมน
ใจเราหมองหม่นลงทุกทีทุกที
แค่เขาไม่เห็นคุณค่าก็เท่านั้น
แปลกเหมือนกันทำให้ใจถึงหวั่นไหว
ช่างเขาเถอะ..ปล่อยเขา.ช่างเขาปะไร
ไม่ถึงตาย..อย่า.เสียใจ เดียวเสียฟอร์ม
14 สิงหาคม 2548 21:07 น.
ไรไก่
พายุเร้า เข้าถล่มตรงภาคเหนือ
น้ำป่าเหนือไหลหลากท่วมเสียหาย
เรือสวนไร่นาและบ้านพังทลาย
เสียหายทรัพย์สินและชีวิตผู้คน
เป็นน้ำป่าไหลหลากจากต้นน้ำ
ยอดดอยห้วยลำธารบนเขาสูงใหญ่
น้ำแดงเหลืองเซาะดินหินสุดอันตราย
ตัดถนนหายกลายเป็นแม่น้ำคลอง.
บ้านผู้คนที่อยู่ใกล้ริมแม่น้ำ
ต่างหวาดหวั่นต่อเหตุการณ์คาดไม่ถึง
น้ำทะลักเข้าสู่บ้านช่างน่ากลัวตกตะลึ่ง
หยั่งไม่ถึงกับเหตุการณ์อุทกภัย
14 สิงหาคม 2548 13:07 น.
ไรไก่
เก็บงันความฝัน..........เงียบเฉย
เก็บงำไม่เคย.............แง้มฉาย
เก็บงำความรู้สึก..........เดียวดาย
เก็บตัวเอง.................เฉยแล้วเงียบงัน
ไม่ยุติธรรมเลยกับหัวใจ
ไม่เปิดโอกาสให้ใจได้คลายเหงา
ไม่เบิกบาน ..หลบหลีก .ซบเซา
ทุกๆวัน..เงียบเหงาอับเฉาด้านชา
ทำไมไม่กล้าทำขลาด
กลัวผิดกลัวพลาดกับปัญหา
กลัวหัวใจให้ไปแล้วไม่ได้แลกกลับมา
กลัวสูญเปล่ากับเวลาที่ตั้งใจ
14 สิงหาคม 2548 13:04 น.
ไรไก่
เหนื่อย หน่าย ท้อแท้ สับสน
วกวน ปัญหา ละล้าละหลัง
พุ่งตรงเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง
มิได้ทันระวังตัวมัวเพลิดเพลิน
เรื่องงานที่ทำก็หนักเกินแก้
ไม่ยอมแพ้สักนิดคิดสู้ไหว
ขอเพียงแต่ให้มีกำลังใจ
ถึงงานหนักเพียงใดไม่บ่นเลย
นอกจากงานที่รักเท่าชีวิต
ไม่เคยคิดเรื่องอื่นใดให้หนักสมอง
เรื่องความรักคงต้องเก็บไว้เป็นรอง
หนึ่งสมองสองมือสู้กับงาน
กำลังใจที่ได้ทุกวันนี้
เพราะมีพี่มีเพื่อนคอยห่วงหา
อีกทั้งสุนัขตัวน้อยๆเพิ่งได้มา
มาฉอเลาะเคล้าขาเวลาเหนื่อยใจ.
หายเหนื่อยแล้วกลับไปทำงานต่อ
ขอบคุณค่ะที่ให้พื้นที่ระบายคลายเครียด
14 สิงหาคม 2548 09:40 น.
ไรไก่
ฉันยังรอเธอ นะ คนดี
ถึงวันนี้ วันที่เธอลืมฉัน
วันที่ต่อไปนี้ ไม่มีคำว่ากันและกัน
ความสุขสันต์ผ่านพ้นไปตั้งแต่วันจากลา
วันนั้น......
เป็นวานที่ฉันเต็มใจกับความรัก
และสมัครรับกับรักที่แสนจะปวดใจ
ต่อให้ความรักทำให้ช้ำอีกสักเท่าไร
ยอมรับได้ แลกได้อย่างไรก็รักเธอ
หากแม้....
แม้วันนี้ เธอมีใครเคียงข้างกาย
และมีความหมายกับชีวิตเธอยิ่งนัก
ฉันยินดีกับความสุขที่เธอได้ประจักษ์
ฉันต้องตัดใจจากลาพร้อมน้ำตาคลอ