17 พฤศจิกายน 2548 14:31 น.
ไรไก่
พวกมากลากค่าให้..ได้ดี
พ้องเพื่อนกันจนมี...ช่วยเกื้อ
น้องหนุนร่วมเต็มที่.ชมชื่น
นาย.ยื่นมือเอื้อเฟื้อ..กลุ่มเชื้อ..เดียวกัน
สังคมไทยวันนี้มีให้เห็น
นิยมเป็นกลุ่มก้อนครอบครัวฉัน
และไม่แปลกหากมีขัดแย้งกัน
รู้ไว้พลันคุณค่านั้นอยู่ที่ใด
ค่าของคนอยู่ที่ผลของงานโบราณกล่าว
ยุคนี้ก้าวฉีกแนวคนของใคร
ผลของงานถูกผิดไม่เป็นไร
อยู่ที่ใจของคนคุ้มครองกัน
นี้พวกพ้องน้องนายในสายตา
เพิ่มคุณค่าสั่งสมให้สุขสันต์
เข้าโอบอุ้มส่งเสริมกันและกัน
ผลงานฉันช่วยแก้เห็นแก่ตัว
สังคมไทยหมดค่าความน่ารัก
คนดีมักถูกย่ำกลัวหดหัว
คนชั่วจึงกล้าหาญหลงเมามัว
คนดีกลัวคนชั่วกล้าอะไรกัน
13 พฤศจิกายน 2548 20:40 น.
ไรไก่
น่ายกย่องหญิงไทยใจหาญกล้า
สุดยอดคว้าเหรียญทองได้ดั่งหมาย
ยกน้ำหนักหลายท่าวาดลวดลาย
เธอเยื้องกรายขึ้นแท่นรับเหรียญทอง
ปวีณา ทองสุขนักสู้หญิง
วางท่านิ่งจิตสงบไม่หม่นหมอง
เดินมาดมั่นขึ้นเวทีตาจ้องมอง
ไม่อ้อนวอนคู่แข่งแซงรับชัย
คลีนแอนด์เจิร์กสแนตช์แบกน้ำหนัก
แขนแทบหักตัวเริ่มสั่นยืนแทบไม่ไหว
แต่เพราะเธอเลือดนักสู้เต็มหัวใจ
เธอทำได้เพื่อคนไทยชาติไทยของเรา
13 พฤศจิกายน 2548 15:39 น.
ไรไก่
ฉันวาดฝันใฝ่สร้าง ทางชีวิต
เดินมุ่งตามความคิด คาดไว้
คลายอดีตจากจิต ที่มั่น ไว้นา
ปัจจุบันแน่ไซร้ เลิศล้น ความดี
อนาคตใช่ให้ ฝันถึง
และไม่สามารถดึง ดั่งได้
ควรที่ไม่เฝ้าคะนึง เก็บใส่ใจนา
พลาดท่าแคล้วคลาดให้ สูญสิ้นตัวตน
ฉันวาดฝันใฝ่สร้างทางชีวิต
ด้วยดวงจิตมุ่งมั่นไม่หวั่นไหว
ทิ้งอดีตปลดปล่อยค่อยคลายไป
พร้อมเอาใจตนเองเพื่อเปรมปรีดิ์
ปัจจุบันของฉันแสนล้ำค่า
ยืนสง่ามาดมั่นด้วยศักดิ์ศรี
กำลังใจเอ่อล้นทบทวี
มุ่งตรงที่ประจักษ์จิตวิญญา
อนาคตเป็นสิ่งคาดไม่ถึง
ไม่อาจดึงเข้ามาให้ฝันหา
จัดเป็นกรอบขีดเส้นโชคชะตา
อาจคลาดคราแปรเปลี่ยนเคลื่อนที่ไป
ฉันไม่ย้อนอดีตที่ผ่านมา
ไม่เร่งหาอนาคตเกินวิสัย
ปัจจุบันตรงนี้คือหัวใจ
มุ่งมั่นให้พบชัยของชีวิต
10 พฤศจิกายน 2548 09:01 น.
ไรไก่
ฉันทำผิดอย่างไร วานบอก
เธอแกล้งฉันช้ำชอก อย่างนี้
รักเธอจึ่งกลับกลอก ขมขื่น
เธอไม่เคยแจงชี้ เหตุผล กลใด
เขาเห็นเราแค่เป็น คนอื่น
และไม่เคยมายืน ชิดใกล้
เธอเหินห่างสุดฝืน หนักใจ
ทำอย่างไรหนอให้ จักอยู่ คู่แฮ
ฉันทำผิดอย่างไรบอกได้ไหม
แล้วทำไมเมินเฉยแกล้งเฉไฉ
แม้ใกล้ชิดแค่ไหนเหมือนห่างไกล
หนอกระไรหัวใจฉันเศร้าทรวง
ในชีวิตของเขาเราเป็นอื่น
ไม่เคยยืนเคียงข้างไม่ห่วงหวง
แต่ตัวเราเฝ้าฝันสวรรค์ลวง
เจอรักกลวงถ่วงใจไม่หวนคืน
ฉันกับเธอแยกทางไปต่างทิศ
ใครถูกผิดเหตุผลแสนสุดฝืน
ทุกเรื่องราวฉันเฝ้าทนกล้ำกลืน
ฤทัยขื่นเธอยื่นความร้าวราน
เมื่อเห็นเธอชิดใกล้กับใครอื่น
สิทธิ์แค่ยืนห่างไกลกับใจหาญ
อธิฏฐานให้เธอสุขสำราญ
แคล้วภัยพาลทุกกาลให้ยืนยง
ฉันยังรอพรุ่งนี้ยังมีหวัง
หัวใจยังมั่นใฝ่ดังประสงค์
สองใจร่วมประสานกันมั่นคง
รักดำรงจำนงมีแต่เธอ
4 พฤศจิกายน 2548 11:13 น.
ไรไก่
เมื่อวานนั้นฉันอยู่กับความเหงา
เป็นเพื่อนเก่าย้อนกลับเมื่อฉันเผลอ
โชคชะตานำพารู้จักเธอ
เปรียบเหมือนเจอคู่ขวัญค้นหานาน
แปลกไหมนะกับคนไม่รู้จัก
เข้ามาทักปรากฏดั่งปาฎิหาริย์
ความรู้สึกคุ้นเคยติดดวงมาน
ให้สะท้านจดจ้องเหมือนต้องมนต์
เธอเป็นใครมาจากไหนฉันไม่รู้
แต่จู่จู่เธอทำให้ฉันสับสน
ความรู้สึกลึกลึกเริ่มกังวล
เมื่อใจตนโลดลิ่วคิดไปไกล
ในวันนี้ฉันอยู่กับความสุข
เธอมาปลุกชีวิตให้สดใส
แม้มิได้มีสิทธิ์คนของใจ
ที่ทำได้ขอกล่าวว่า ขอบคุณ..
หน้าส่วนตัว
847
