16 กุมภาพันธ์ 2549 11:41 น.
ไรไก่
ความรักคือบางสิ่งที่มีคุณค่า
คือน้ำตาพายุหรือน้ำผึ้ง
ความลุ่มหลงสุขทุกข์คิดคำนึง
สิ่งลึกซึ้งซึ่งซ่อนอยุ่ภายใน
คงต้องมองด้วยหัวใจในเรื่องรัก
จะประจักษ์รักแท้น่าแปลกไหม
หากมองด้วยรูปลักษณ์มากเกินไป
อาจทำให้ใครคนนั้นทรมาน
แต่บางครั้งความรักกลับเจ็บปวด
ใจร้าวรวดหม่นหมองเกินไขขาน
รักที่ต้องไกลห่างจากกันนาน
คงประสานใจด้วยความอดทน
รักต้องห้ามถามใจให้ถ้วนถี่
ด้วยความดีพลีให้ไม่หวังผล
อุปสรรคขวางกั้นไม่อับจน
อุทิศตนเพื่อรักจักสมปอง
10 กุมภาพันธ์ 2549 08:14 น.
ไรไก่
ส่งความรักโบยโบกกับสายลม
บินถาโถมโลมจิตพิสมัย
สายใยรักถักทอห้วงหทัย
หวังเพียงใจในเธอเปิดรับมัน
ปราศจากเธอไปแล้วในชีวิต
เหมือนฟ้าปิดไร้แสงดาวราวผกผัน
ความว่างเปล่าเหงาโดดเดียวใจตีบตัน
เมื่อผลักดันกันพลัดพรากแยกจากไป
ในทุกวันฉันนั่งลงและร้องไห้
ยังจำได้คราครั้งก่อนปัดผลักไส
ต้องเจ็บปวดกลุ้มรุมเร้าแผดเผาใจ
ทุกข์ยิ่งใหญ่ใครทำซ้ำย้ำตัวตน
รักติดปีกแห่งสายลมตรงไปหา
โปรดเมตตาเปิดรับอีกสักหน
จะถนอมปีกแห่งรักอย่างแยบยล
เพื่อสุขล้นคนที่รักได้พักใจ
7 กุมภาพันธ์ 2549 15:17 น.
ไรไก่
อย่าเปลี่ยนแปลงเพียงเพื่อเอาใจฉัน
เพราะสิ่งนั้นมันเพิ่มความห่างเหิน
อย่าเอาใจดูแลให้มากเกิน
เพราะเผอิญฉันชอบที่เธอเป็น
ฉันรักเธออย่างที่เธอเป็นเธอ
อย่าไปเผลอเปลี่ยนไปให้พบเห็น
แฟชั่นใหม่สีผมดูโดดเด่น
น่าตื่นเต้นแต่ฉันไม่ต้องการ
ไม่ต้องการคำพูดชาญฉลาด
เป็นนักปราชญ์มาดเท่ห์มีแก่นสาร
แค่เป็นคนที่คุยกันได้นาน
ร่วมสร้างสานสัมพันธ์ให้มั่นใจ
อยากให้เป็นคนเก่าเคยรู้จัก
เพราะว่ารักตัวเธอเข้าใจไหม
ขอเชื่อมั่นฉันนั้นไม่เปลี่ยนไป
ไม่มีใครนี่คือคำสัญญา
5 กุมภาพันธ์ 2549 09:29 น.
ไรไก่
ทุกสิ่งล้วนงดงามดีอยู่แล้ว
มองแน่วแน่แท้จริงตรงมุมไหน
ขอทุกคนจงมองอย่างเปิดใจ
มองโลกในแง่ดีติดตามตัว
การจะอยู่ในหัวใจคนนั้น
ต้องฝ่าฟันสติมิคิดชั่ว
ครอบคลุมตนจิตใจไม่ขุ่นมัว
เปิดใจทั่วทุกห้องตามจ้องดู
การจะอยู่ในใจให้คนรัก
ต้องยึดหลักสามอย่างพร้อมใจสู้
หนึ่งคือไม่ด่าใครเป็นศัตรู
ต้องเรียนรู้ผู้คนค่าเท่ากัน
สองคือไม่โมโหกับทุกสิ่ง
สีหน้ายิ่งน่าเกลียดคนหวาดหวั่น
เหมือนคนบ้าโง่เง้าไปทุกวัน
คงต้องหมั่นฝึกใจให้สวยงาม
สามคือไม่เกลียดใครให้มัวจิต
เพราะความคิดริษยาดุจดังหนาม
คอยทิมแทงความคิดจิตหยาบทราม
เหมือนไฟลามลุกไหม้ใจระทม
มีเพื่อนพ้องร้อยคนถือว่าน้อย
เห็นร่องรอยศัตรูหนึ่งมาข่ม
แม้ผู้คนมากมายรักชื่นชม
ไม่เศร้าตรมเท่ากับหนึ่งศัตรู.
3 กุมภาพันธ์ 2549 09:36 น.
ไรไก่
ฉันยังคิดถึงสิ่งที่เคยทำ
และจดจำบ่อยครั้งย้ำหวั่นไหว
แต่ตอนนี้ต้องนั่งประหลาดใจ
เธอจากไปทิ้งให้ฉันเศร้าทรวง
เธอเคยบอกว่าจะไม่ผละทิ้ง
แนบแอบอิงเคียงคู่อยู่แดนสรวง
ไม่ไปไหนรักมั่นใจหนึ่งดวง
เหมือนติดห้วงความรักมิลืมเลือน
เธอลูบไล้ผมสลวยอย่างชมชื่น
ยิ้มระรื่นออดอ้อนใครจะเหมือน
รสวจีหวานฉ่ำย่ำตอกเตือน
ใจสะเทือนปวดร้าวราวสิ้นใจ
ทำไม...ฉันจึงรักเธอไม่จืดจาง
ทำไม...ห่างหายไปเหตไฉน
ทำไม...เบื่อหน่ายหรือมีใคร
ทำไม...ใจเธอร้ายเสียจริง
หน้าส่วนตัว
945
