22 สิงหาคม 2545 22:43 น.
ไม้เก็ด
หมั่นคิดหมั่นเขียนเพียรยิ่ง
ไม่ทิ้งมานะเสมอ
กิจยากเพียงไหนได้เจอ
อย่าเผลอพ่ายแพ้แก่มัน
ปัญหาหลายแง่แก้ได้
หากใจมานะขยัน
หินกลิ้งตะไคร่ไกลพลัน
อยากปัญญาคล่องต้องทำ.
22 สิงหาคม 2545 22:39 น.
ไม้เก็ด
ความเอ๋ย ความตาย
เราหญิงชายหลีกไม่พ้นแต่หนไหน
เกิดมาแล้วต้องตายทุกรายไป
เป็นวิสัยมนุษย์โลกโชคชะตา
เมื่อชีพอยู่มุ่งทำกรรมดีไว้
เมื่อชีพไร้ก็จะไร้คนแช่งด่า
จงอย่าให้เสียทีที่เกิดมา
สร้างคุณค่าให้ได้ก่อนตายเอย.
22 สิงหาคม 2545 22:35 น.
ไม้เก็ด
ป่าเอ๋ย ป่าช้า
เอาศพมาเผาไฟไหม้เป็นเถ้า
ที่สุดของชีวิตเมื่อคิดเอา
ตายก็เข้าป่าช้ามาเผาไฟ
อันเกิดแก่ เจ็บ ตาย ย่อมได้พบ
เกินจะหลบหลีกพ้นแต่หนไหน
แต่ก่อนเข้าป่าช้าชีพลาไกล
ทำดีให้คงค่าอย่าช้าเอย.
22 สิงหาคม 2545 22:31 น.
ไม้เก็ด
ฟ้าเอ๋ย ฟ้าแลบ
สว่างแวบเพียงพริบตาก็ลาหาย
ชีวิตคนเกิดแก่แลเจ็บตาย
เปรียบก็คล้ายฟ้าแลบเพียงแวบเดียว
อย่าประมาทจงเร่งทำกรรมดีไว้
คราวชีพไร้ชื่อยืนยงคงแน่นเหนียว
ฟ้าแลบแล้วคนไม่ปลื้มกลับลืมเชียว
ความดีเทียวที่คนปลื้มไม่ลืมเอย.
22 สิงหาคม 2545 22:24 น.
ไม้เก็ด
หนีค่าครองชีพบีบรัด
ประหยัดขยันหมั่นหา
ตัดสิ่งฟุ่มเฟือยเคยมา
เงินตราค่อยเหลือเอื้อมี
จากน้อยเป็นมากฝากหวัง
จะตั้งตัวเป็นเศรษฐี
พอเก็บเงินได้ทวี
ถูกโจรบุกจี้ปล้นไป.
หน้าส่วนตัว
889
