19 สิงหาคม 2544 12:40 น.
ไม้เก็ด
ลางคนรวยสวยละมุนหนุนด้วยทรัพย์
มิเคยอับอกหมองหม่นร้องไห้
ลางคนช้ำลำเค็ญขุกเข็ญใจ
อยู่อย่างไร้หรรษาสู้ฝ่าฟัน
ทางชีวิตผิดแผกแตกต่างเส้น
ตามกฎเกณฑ์ชาตามีอาถรรพณ์
สุดแต่กรรมนำสร้างแต่ปางบรรพ์
จะเสกสรรค์สุขเศร้าสู่เหล่าชน.
19 สิงหาคม 2544 12:30 น.
ไม้เก็ด
เกิดเป็นชายหมายว่าต้องหาคู่
ที่สวยหรูเหมือนอย่างนางสวรรค์
จึงเที่ยวเสาะแสวงหา ห้าหกวัน
พบหญิงพลัน..งามผ่อง..ช่างต้องใจ
จึงเอ่ยคำพร่ำพรอดอ้อนออดรัก
ดวงจิตภักดิ์เธออยู่ รู้หรือไม่ ?
สารภาพรักต่อ พอหทัย
โอ้..เธอไม่บอกปัดตัดไมตรี
แถมยังทำตาหวานเอ่ยขานว่า
"วาสนาน้องแน่ แหมคุณพี่
สมเป็นชายหล่อเหลาเร้าฤดี"
วันเดือนปีผ่านผัน รักมั่นคง
เราสัญญาต่อกันจะมั่นรัก
คงความภักดิ์ต่อกันมั่นใหลหลง
คืนหนึ่งฉันพร่ำพรอดกอดอนงค์
แม่โฉมยงทำเมินสะเทิ้นอาย
ฉันชอบในท่าทางสำอางนัก
จึงเชยพักตร์จุมพิตมิคิดหน่าย
พอถึงตอนสำคัญในบั้นปลาย
ว้า..เคราะหฺ์ร้ายรีบผละจากกระเทย.
19 สิงหาคม 2544 12:13 น.
ไม้เก็ด
เขียนกลอนรักเพราะรักกลอนค่อนข้างมาก
จนไม่อยากจากกลอนอาวรณ์หา
ลมหายใจเข้าออกบอกวาจา
คือภาษากลอนซึ่งจากบึ้งทรวง
ครั้นพบเธอเผลอใจไปหลงรัก
และประจักษ์รักใคร่ใจห่วงหวง
เป็นรักจริงยิ่งแท้จากแดดวง
ยามคู่ควงสุขใจหาใดปาน
กลอนก็รักเธอก็รักประจักษ์จิต
ทุกครั้งคิดเขียนกลอนให้อ่อนหวาน
มีเธออยู่สลอนในกลอนกานท์
จากดวงมานเขียนกลอนรัก ภักดีเธอ.
19 สิงหาคม 2544 11:30 น.
ไม้เก็ด
เพื่อนนักกลอนทุกคนล้นสามารถ
ดูเปรื่องปราดเชิงกลอนอักษรศรี
ทั้งหญิงชายร้อยกรองผองกวี
นับเป็นที่ประทับใจไปทุกคน
เมื่อขยันสรรค์สร้างทางอักษร
ก็เก่งกลอนเขียนไปได้ทุกหน
ความไพเราะเพราะพริ้งอิงกมล
ใครได้ยลย่อมซึ้งตรึงอุรา
เขียนเถิดเพื่อนเขียนเพื่อเอื้อความคิด
เป็นนิมิตดีเลิศบรรเจิดจ้า
เป็นตัวอย่างทางดีมีปัญญา
ดีกว่าเสพยาบ้า..สิ้นค่าคน.
19 สิงหาคม 2544 11:06 น.
ไม้เก็ด
ป่าเอ๋ย ป่าไม้
เป็นของใครคิดครวญให้ถ้วนถี่
ของข้าราชการ,พ่อค้าบรรดามี
หรือของพี่น้องไทยในแผ่นดิน
เป็นของเราชาวไทยใช่ใครอื่น
ทุกวันคืนควรรักษาอย่าให้สิ้น
เมื่อป่ายังอยู่ยั้งไม่พังภินท์
ผองชีวินก็จะอยู่คู่ป่าเอย.
หน้าส่วนตัว
986
