8 ธันวาคม 2544 22:48 น.
ไม้เก็ด
กลางเอ๋ย กลางคืน
ดำทะมื่น ข้างแรม มิแจ่มใส
พอ ข้างขึ้น จันทร์เพ็ญเด่นอำไพ
แสงนวลใยพาชื่นรื่นกมล
เปรียบชีวิตคนมีความดี-ชั่ว
หากหมกมั่วสิ่งไหนก็ให้ผล
ทำความชั่วชั่วต้องสนองตน
ทำดีดลผลดีเป็นศรีเอย.
5 ธันวาคม 2544 08:52 น.
ไม้เก็ด
ฟ้าเปลี่ยนจากสีฟ้ามาคล้ำหมอง
เป็นผลของ หมอกควันพิษ ปิดฟ้าหาย
มองแล้วให้ละเหี่ยแสนเสียดาย
ไม่เพริดพรายโปร่งใสเป็นเช่นเมื่อวาน.
5 ธันวาคม 2544 08:52 น.
ไม้เก็ด
๐ เมื่ออยากร้อง..ร้องไห้..ร้องไห้เถอะ
เมื่อไปเจอะคนเลวรักเหลวไหล
ร้องไห้ให้ น้ำตา ล้างอาลัย
จนหมดไปจากจิตถูกพิษลวง
๐ ร้องไห้เถอะ ร้องไห้ ร้องไห้เถอะ
ล้างสิ่งเปรอะเปื้อนใจ ให้หมดห่วง
ร้องจนสาแก่ใจ ได้ช้ำทรวง
สิ่งเลยล่วงแล้วไป อย่าได้จำ.
5 ธันวาคม 2544 08:38 น.
ไม้เก็ด
ใจทั้งใจไม่เหลือเผื่อให้ฉัน
เพราะฉะนั้นไปเถอะไป ฉันไม่ว่า
ปากเธอบอก ให้เชื่อกัน ให้สัญญา
แต่แววตามันบอกว่าหลอกลวง
5 ธันวาคม 2544 08:38 น.
ไม้เก็ด
เม่น ชะนี หมี ม้าลาย สัตว์หลายชนิด
ต่างร่วมจิตเข้าแถวยาวจากราวป่า
เข้ามาที่ในเมืองเคืองอุรา
ประท้วงว่า ป่าช้ำ ถูกทำลาย
ถิ่นที่อยู่อาศัยใกล้จะสิ้น
แหล่งหากินจะหมดไปน่าใจหาย
สิ้นอาหาร สิ้นป่า สัตว์ป่าตาย
สัตว์ทั้งหลายจึงดาหน้า มาประท้วง.