6 กุมภาพันธ์ 2545 22:33 น.
ไม้เก็ด
ใจห้ามใจไว้ว่าอย่าคิดถึง
อย่าหลงซึ้งดวงจิตจะผิดหวัง
แต่ใจห้ามเท่าไหร่ ใจไม่ฟัง
แถมใจยังรักเขาหลงเฝ้ามอง
รู้ทั้งรู้แก่ใจเขาไม่ซื่อ
ใจยังดื้อตามใจไม่กลัวหมอง
เห็นก็เห็นว่าเขาเข้าเคียงครอง
ใจยังร้องร่ำหาคิดอาวรณ์
จึ่งเมื่อใจเจ็บช้ำถูกย่ำเหยียบ
เพราะถูกเสียบด้วยหอกพิษหลอกหลอน
ก็สมแล้วที่ใจ ไห้ร้าวรอน
ทั้งสังหรณ์ ทั้งห้ามใจ...แต่ไม่ฟัง
6 กุมภาพันธ์ 2545 22:33 น.
ไม้เก็ด
ฉันดูเธอก็ดูดีไม่ขี้เหร่
มีเสน่ห์ยวนใจได้มหันต์
ชาติตระกูลก็มีดีอนันต์
เรียนสูงขั้นสมถวิลปริญญา
แต่ทำไมใจเธอไม่เลอเลิศ
ก่อเรื่องเกิดผิดศีลธรรม แสนต่ำค่า
ไม่สมกับปัญญาชนฝึกฝนมา
การศึกษาไม่ทำให้สิ้นใจทราม
รู้ทั้งรู้เขามีเมียอยู่เคลียเคล้า
ก็ยังเข้าละเมิดต่อศีลข้อสาม
สร้างปัญหาเร้ารุกเข้าคุกคาม
ระเริงกามแย่งผัวมืดมัวใจ
จริงตบมือข้างเดียวยังไม่ดังหรอก
แต่เธอปอกลอกเขาเร้าความใคร่
มายาหลายเล่มเกวียนปรับเปลี่ยนใช้
จนเขาไร้สติคุมตกหลุมพราง
หากเธอยังหลงเหลิงระเริงรัก
มั่วจมปลักสาไถยอยู่ไม่สร่าง
เชิญเธอหลงดงบาปอาบพิษวาง
เสน่ห์จางพิษจะย้อนกร่อนทำลาย.
6 กุมภาพันธ์ 2545 22:19 น.
ไม้เก็ด
เธอมีความงามเด่นเป็นสมบัติ
มีส่วนสัดสมส่วนเย้ายวนจิต
มีทรัพย์สินเงินทองกองเป็นนิจ
มีความคิดฉลาดเปรื่องปราดไว
ได้รู้จักกับเธอ..เฮ้อ เพิ่งรู้
ภายใต้ผู้เพียบพร้อม น่าน้อมไหว้
แท้ยังขาดสิ่งหนึ่งตรึงหทัย
นั่นคือความจริงใจเธอไม่มี.
5 กุมภาพันธ์ 2545 23:16 น.
ไม้เก็ด
เจ้าพระยาก่อนนั้นเฉิดฉันท์ยิ่ง
น้ำใสจริงรินไหลเลี้ยงไทยผอง
แต่เดี๋ยวนี้เจ้าพระยาน้ำตานอง
เพราะมากมองขยะไหลไม่ลดลง
มาช่วยเช็ดน้ำตา เจ้าพระยาเถิด
สุดประเสริฐรักเจ้าพระยา อย่าลืมหลง
คนละมือ คนละไม้ ร่วมใจจง
แม่น้ำคงสะอาดได้ สมใจปอง.
5 กุมภาพันธ์ 2545 23:16 น.
ไม้เก็ด
สายฝนโปรยจากฟ้า ลงดิน
ป่าซับสายฝนริน เก็บไว้
ขาดป่าขาดน้ำกิน อาบทั่ว
รักษ์ป่าเหมือนรักษ์ให้ ปริ่มน้ำอยู่คง
จิตจงจิตก่อเกื้อ อาทร
รักษ์ป่ารักชีพวอน ช่วยค้ำ
ปลูกป่าอย่าตัดรอน รานโค่น
หมดป่าหมดชีพซ้ำ หมดสิ้นชาติไทย.
หน้าส่วนตัว
629
