เห็นเขามีแม่อยู่คู่เคียงข้างดูเขาช่างมีสุขทุกแห่งหนเพราะแม่คอยช่วยเหลือเอื้อกมลจะดั้นด้นไปไหนแม่ใกล้กายแม่พาเขาไปเที่ยวเดินเกี่ยวก้อยเอ่ยน้ำถ้อยไพเราะหู ไม่รู้หายคอยดูแลเอาใจใส่ ไม่คลาดคลายมิแหน่งหน่ายแม่เขา เฝ้าดูแลนั่นอาหาร ขนม น่าชมชื่นแม่หยิบยื่น รับประทาน คงหวานแน่เปรอะเปื้อนปาก แม่เช็ดให้ ไม่รังแกอิ่มแล้วแม่เอาน้ำให้ ไม่ร้าวรานฉันนั่งดูแม่ลูก พันผูกรักน้ำตาชักรินไหล ไม่สุขศานต์อิจฉาเขามีแม่ แผ่เจือจานรักเขาปานดวงใจคอยใยดีฉันเกิดมาดูโลก อย่างโศกเศร้าแม่นั้นเล่าเป็นใคร อยู่ไหนนี่เกิดมาไม่เห็นหน้าตาสักทีคลอดแล้วหนีฉันไปไม่หวนมาถังขยะรองร่าง อย่างสกปรกฉันถูกยกมาเลี้ยง ไร้เดียงสาพ่อแม่มี เหมือนไม่มี ในชีวาพ่อแม่จ๋า อยู่ไหน ลูกใคร่เจอ
นิ้วทั้งห้าสามัคคีกันดียิ่งจะทำสิ่งใดสมอารมณ์หวังลาก จับ ถือ ยื้อยุค ฉุดประดังมากพลังแข็งแกร่งเรี่ยวแรงดีจวบวันหนึ่งถึงขั้นวันวิบัติทั้งห้าขัดใจกัน หันหน้าหนีต่างอวดเบ่งเก่งกล้าไม่อารีมิตรไมตรีมีนั้น สะบั้นลงนิ้วโป้งยกนิ้วโป้งท่าองอาจ"ข้าเก่งกาจกว่าใครใช่ผุยผง"นิ้วชี้ค้าน "ชี้สั่งได้ดั่งใจจงต้องฟันธงข้าแน่ไม่แพ้ใคร"นิ้วกลางโต้ "ข้าสูงใหญ่กว่าใครเพื่อนเป็นเสมือนจอมทัพ แม่ทัพใหญ่"นิ้วนางแย้ง "เพชรทองผ่องอำไพใครต่อใครสวมให้่ข้าหากำนัล"นิ้วก้อยอ้าง "ยามไหว้ใครนำหน้าก็ตัวข้านี่่ไงยิ่งใหญ่นั่น"ต่างทุ่มเถียงเอ็ดอึงบึ้งตึงกันตูด ยินพลัน ยิ้มเยาะหัวเราะกราว"เอ็งจะอ้างใครใหญ่ข้าไม่ว่าแต่เมื่อครา ขี้เปรอะ เลอะก้นขาวพวกเอ็งล้างให้ข้ามาทุกคราวพูดปาวปาวว่าเอ็งใหญ่ล้วนไม่จริง"แต่เหนือฟ้ายังมีฟ้าอย่าประมาทถึงอำนาจล้นฟ้าเก่งกล้ายิ่งความตายเตือนสติมาว่าท้วงติง"ข้าไม่ทิ้งให้ใครข้าม พ้นความตาย"
โป้ง ชี้ กลาง นาง ก้อย ถ้อยอาศัยร่วมฤทัยสามัคคีกันดียิ่งจะกอปรกิจการใดไม่ประวิงต่างพึ่งพิงพบพ้องพี่น้องกันจะจับถือยื้อยุดฉุดกระชากเรี่ยวแรงมากสำเร็จเสร็จสิ่งสรรพ์จวบคราวหนึ่งถึงคราต้องจาบัลย์เกิดเหตุพลันว่าข้าเก่งกว่าใครนิ้วโป้งยกนิ้วโป้งตรงเด่อ้าง"ข้านี้ช่างยอดยิ่งต้องยิ่งใหญ่"นิ้วชี้ค้าน "ข้านี่ที่เกรียงไกรชี้สั่งได้เด็ดขาดอำนาจมี"นิ้วกลางโต้ "ข้าสูงใหญ่ใครก็รู้สองข้างสูอารักขาข้าเลยนี่"นิ้วนางเถียง "แหวนเพชรทองผ่องรุจีคนสวมที่นิ้วนางไง ข้าใหญ่จริง"นิ้วก้อยแย้ง "เข้าหาใครไหว้เข้าหาผู้นำหน้าข้านี่ไง ข้าใหญ่ยิ่ง"ต่างทุ่มเถียงบึ้งตึง ไม่พึ่งพิงละทอดทิ้งกิจการงานนานาจะจับถือยื้อยุดฉุดกระชากแรงไม่มากเหมือนเคยเลยหมดท่าเพราะขาดความสามัคคีเคยมีมาเรื่องนี้พาน่าคิดพินิจตรองไทยทุกภาคหากรักสมัครสมานจะทำการสิ่งใดไม่หม่นหมองมากพลังร่มเย็นเป็นสุขครองเลือดไม่นองพสุธาฆ่ากันเองสามัคคีคือธรรมอันล้ำเลิศเมื่อบังเกิดที่ไหนไม่โหรงเหรงจะเกื้อกูลอุ่นใจไม่วังเวงสุขครื้นเครงรู้รักสามัคคี
อยู่อย่างไรให้สุขไม่ทุกข์จิตเศรษฐกิจพอเพียงเลี้ยงชีพอยู่แนวพระราชดำริ ตริตรองดูก็จะรู้ผลเลิศบังเกิดมีเป็นแนวทางสร้างสุขทุกสถานทุกหมู่บ้านนำใช้ไม่หมองศรีเช่น พืชผักสวนครัว ถั่ว ผักชีปลูกไว้ดีมีกินถิ่นบ้านเรามะเขือ พริก ฟัก แฟง แตงกวาด้วยตำลึง กล้วย โหระพา หาปลูกเข้าเก็บกินใช้เหลือขายได้ไม่เบาสัตว์เลี้ยงเล่าเลี้ยงบ้างสร้างเงินตราข้อสำคัญรู้จักพอไม่ก่อหนี้เห็นโน่นนี่่อย่าอยากมากตัณหาของใช้ได้ต้องใช้ไม่ระอาอย่าไปคว้าของใหม่ซื้อไว้กันสิ้นเปลืองโดยใช่เหตุ เหตุแห่งทุกข์ควรจะฉุกคิดบ้างดีสร้างสรรค์เศรษฐกิจพอเพียงเลี้ยงชีวันรู้ขีดขั้นพอเพียงว่าเพียงใดไม่สุรุ่ยสุร่ายทั้งชายหญิงรู้สรรพสิ่งทั้งมวลควรหรือไม่ไม่ก็ทิ้งควรก็ทำจะฉ่ำใจตระหนักในแนวพ่อว่าพอเพียง
อยู่บ้าน ปลอดภัย ไร้พิษหยุดเชื้อ โควิด แพร่หลายเพื่อชาติ เพื่อไทย ให้คลายพิษร้าย โควิด ปลิดปลง.อยูู่บ้าน ช่วงพิษ โควิดแพร่หยุดเชื้อ ได้แน่ แก้ไขเพื่อชาติ เพื่อชน พ้นภัยกลับใช้ ชีวิต เหมือนเดิม.อยู่บ้าน อยู่เย็น เป็นสุขหยุดเชื้อ หยุดรุก ทุกถิ่นเพื่อชาติ เพื่อมี ชีวินหมดสิ้น โควิด พิษราน.อยู่บ้าน ตัดภัย ไวรัสหยุดเชื้อ สะกัด ตัดสายเพื่อชาติ พ้นภัย ใกล้กรายมุ่งหมาย ปราบปอง ป้องกัน.อยู่บ้าน ห่างพิษ โควิดร้ายหยุดเชื้อ กระจาย หลายหนเพื่อชาติ ป้องกัน บันดลทุกคน ร่วมมือ ร่วมใจ.อยู่บ้าน ปลอดภัย ไร้พิษหยุดเชื้อ โควิด สะสมเพื่อชาติ เพื่อยัง สังคมรื่นรมย์ ขับเคลื่อน เหมือนเดิม.อยูู่บ้าน โควิด ไม่ติดต่อหยุดเชื้อ ลดก่อ ระบาดหนักเพื่อชาติ ไทยนี้ ที่เรารักพร้อมพรัก อยู่บ้าน ผ่านพ้นภัย.อยู่บ้าน อวสาน โควิดหยุดเชื้อ หยุดฤทธิ์ พิษสงเพื่อชาติ สุขล้ำ ดำรงคืนคง เศรษฐกิจ ชีวิตดี.อยู่บ้าน หยุดเชื้อ เพื่อชาติหยุดเชื้อ ระบาด สะสมเพื่อชาติ วันคืน รื่นรมย์ไม่ตรม โควิด ปลิดเมือง.อยู่บ้าน หยุดเชื้อ เพื่อชาติหยุดเชื้อ ระบาด หวั่นไหวเพื่อชาติ เพื่อชน พ้นภัยห่างไกล โควิด พิษแรง.อยู่บ้าน หยุดเชื้อ เพื่อชาติหยุดเชื้อ ระบาด มาดหมายเพื่อชาติ เพื่อชน พ้นคลายพิษร้าย โควิด ติดพัน.
หน้าส่วนตัว
1395
