9 มิถุนายน 2552 15:47 น.
ไม้หอม
บนทางเดินที่ยาวไกล
วันนี้ไม่เห็นใครเคียงข้างฉัน
อยู่เดียวเปลี่ยวดายในแต่ละวัน
อ่อนแอไหวหวั่นยังเดินทาง
ฉันเหนื่อยท้อกับวันนี้
ที่นี้เหมือนมีแต่อ้างว้าง
ฝันข้างหน้าเหมือนว่าจะเลือนลาง
ฉันหมดแล้วไม่อาจสร้างกำลังใจ
เหนื่อยเหมือนอย่างที่ไม่เคยเหนื่อย
ชีวิตเหมือนว่าเรื่อยเรื่อยไร้จุดหมาย
ทางเดินเคว้งคว้างเหมือนอยู่กลางทะเลทราย
ความรักฉันหล่นหายจากลา
วันนี้น้ำตาเหมือนไม่มีจะรินไหล
ความห่วงใยเหมือนไม่เคยให้ห่วงหา
คำว่ารักเหมือนไม่เคยได้ศรัทธา
วันเวลาเหมือนเดินมาฆ่าหัวใจ
เธอจากไปแล้วในครั้งก่อน
วันนี้ยังอาทรและรอนไหว
หวังสักวันว่าเธอจะเห็นใจ
ใครสักคนที่ใช้ใจเพื่อรักเธอ