18 พฤศจิกายน 2550 17:08 น.

สักวา

ไม้หอม

สักวาหน้าหนาวสาวหมองหม่น
สักวาหน้าฝนคนรอนไหว
สักวาหน้าแล้งคนแคลงใจ
สักวาหน้าไหนรักจักมี

สักวาหน้านี้ใจเจ็บปวด
สักวาร้าวรวดจนป่นปี้
สักวาหน้าช้ำรักย่ำยี
สักวาบทนี้รักจากไป

สักวาหน้าไหนใจก็ช้ำ
สักวารำพันวันร้าวไหม
สักวารักเธอหมดหัวใจ
สักวาหม่นไหม้เพราะรักเธอ

สักวาสักวาสักวา
สักวาบอกว่ารักเสมอ
สักวาบอกว่ายังรักเธอ
สักวาบ่นเพ้ออยู่คนเดียว


				
17 พฤศจิกายน 2550 20:57 น.

ช้ำนักรักเธอ

ไม้หอม

มีเพื่อนคนหนึ่งบอกฉันว่า
แกรู้ไหมว่าวันนี้ข้าอกหัก
ชายคนหนึ่งซึ่งเคยเป็นที่รัก
วันนี้มาพลักใสแล้วจากไป

ข้าไม่รู้จะทำอย่างไรในตอนนี้
แกช่วยบอกข้าทีจะได้ไหม
วันนี้ข้าเจ็บช้ำไปทั้งใจ
เพราะอะไรหรือเพราะข้ายังผูกพัน

แกช่วยบอกข้าทีในวันนี้
ข้าจะทำอย่างไรดีเลิกร้าวหวั่น
ข้ายังจำภาพเขาทุกคืนวัน
ข้าจะอยู้อย่างไรกันวันต่อไป

ช้ำนักกับรักเขา
วันนี้เหลือเพียงเงาความร้าวไหว
วันนี้น้ำตายังท่วมใจ
พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไรบอกข้าที

จะให้ข้าเลิกรักคงไม่ได้
หรือข้าจะต้องเจ็บจนตายอย่างนี้
ช่วยบอกข้าหน่อยเพื่อนที่แสนดี
ช่วยบอกข้าทีข้าช้ำเหลือเกิน				
17 พฤศจิกายน 2550 00:18 น.

คนที่รอ

ไม้หอม

คนที่รอเฝ้าคอยเริ่มท้อถอย
คนที่คอยเฝ้ารอเริ่มท้อแท้
คนที่รักไกลห่างเกินดูแล
คนที่แคร์ไกลร้างห่างสายตา

คนที่รอเฝ้าคอยเริ่มไหวหวั่น
คนที่รอเฝ้าฝันเริ่มเหว่ว้า
คนที่คอยรอเฝ้าทุกเวลา
คนที่คอยมองหาทุกนาที

อยู่ที่นี่รับรู้ได้เพียงข่าว
รู้แค่เพียงเรื่องราวอยู่ตรงนี้
ไม่สามารถเข้าใกล้แม้นาที
คนที่คอยตรงนี้เริ่มหวั่นใจ

แม้จะรู้ถึงอย่างไรก็ไม่เปลี่ยน
ก็จะเฝ้าวนเวียนไม่ไปไหน
อยู่ตรงนี้ที่นี่บนทางไกล
จะคอยอยู่เป็นแรงใจให้กับเธอ

อยากให้เธอรู้บ้างในบางครั้ง
ว่าฉันเองก็ไหวหวั่นอยู่เสมอ
หากวันใดไม่ได้รับข่าวจากเธอ
ใจเจ้ากรรมทำน้ำเอ่อเต็มสองตา

อยากให้รู้ว่าเธอมีค่านัก
ฉันยังคงแน่นหนักและห่วงหา
ยังคงเฝ้ารอเธอทุกเวลา
ได้โปรดเถิดคืนกลับมาหาฉันที

เธอรู้ไหมใจคนรอเฝ้ารอถอย
เฝ้านับวันเลื่อนลอยอยู่ตรงนี้
ทั้งที่ใจของฉันเข้มแข็งดี
แต่ก็มีบ้างบางทีที่อ่อนแอ

อยากให้รู้ฉันเองก็อ่อนไหว
ยิ่งระยะทางห่างไกลยิ่งท้อแท้
อยากจะมีวันที่เธอดูแล
เฝ้าคอยห่วงเทคแคร์คนเฝ้ารอ

				
16 พฤศจิกายน 2550 13:44 น.

ห่างไกล

ไม้หอม

เพราะห่างไกลเกินกว่าเอื้อมคว้าถึง 
เพราะไกลร้างรำพึงจึงหวั่นไหว 
เพราะไม่มีเหลือเลยสิ่งอันใด 
เพราะเป็นได้แค่ใครที่ธรรมดา 

เพราะห่างไกลเกินกว่าเอื้อมคว้าได้
เพราะหวั่นไหวเกินใจที่ห่วงหา
เพราะห่างเหินเกินกาลผ่านเวลา
เพราะศรัทธาเกินกว่าจักครอบครอง

				
14 พฤศจิกายน 2550 21:04 น.

ตอนนี้ฉันนั่งหลั่งน้ำตา

ไม้หอม

ถ้าบอกว่าตอนนี้ฉันกำลังหลั่งน้ำตา
จะมีสักคนไหมหนาเข้ามาปลอบฉัน
อยากบอกให้ใครรู้ฉันหดหู่เกินฝ่าฝัน
วันนี้ทุกความฝันมาบั่นใจให้ขาดรอน

ฉันเจอเขาแล้วในความห่างไกล
เส้นทางระหว่างใจคงเป็นไม่ได้เหมือนเมื่อก่อน
ระหว่างเราไม่รู้เหลือบ้างไหมความอาทร
วันนี้ทุกบทตอนมันต่างกัน

เขามีทางเดินที่ดีกว่า
ทางที่เขาเคยปรารถนาและฝันใฝ่
ฉันเป็นได้เพียงแค่คนเคยรู้จักไม่ใช่รู้ใจ
เมื่อก่อนเป็นอย่างไรวันนี้ก็ยังคงศรัทธา

ไม่เคยแตะต้องเธอได้ในความเป็นจริง
อดีตเป็นเพียงแค่สิ่งทำให้เหว่ว้า
ไม่เคยมีค่ามาแต่ไหนแต่ไรในเวลา
และไม่เคยมีค่าในสายตาของเธอเลย

วันนี้มันคงไม่มีประโยชน์จะไปค้นหา
ความรักมันคงไม่มากค่าฉันควรจะวางเฉย
อยู่ที่ที่ควรอยู่ให้เขาไปตามทางที่เธอคุ้นเคย
และสิ่งที่ถูกเปิดเผยฉันไม่เคยมีค่าเลยในความผูกพัน

ลืมไปว่าเป็นฉันคนเดียวที่ศรัทธา
ลืมไปแล้วว่าไม่เคยมีค่าอยู่ในห้วงฝัน
ลืมตัวเสมอว่าเคยอยู่ในใจเธอเหมือนกัน
ที่แท้แล้วฉันก็หลอกตัวเองไปวันวันเท่านั้นเอง


				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟไม้หอม
Lovings  ไม้หอม เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟไม้หอม
Lovings  ไม้หอม เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงไม้หอม