8 สิงหาคม 2554 11:11 น.
ไม้หอม
ตื่นมาเถิดลูกรักอย่าพักผ่อน
อย่าหลับนอนหลับไหลไกลกว่านี้
ตื่นมาฟังความห่วงหาที่แม่มี
ก่อนจะสิ้นราตรีสิ้นลมหายใจ
ไม่มุ่งหวังปาฏิหารย์ใดในโลกนี้
ไม่มุ่งหวังให้มีความยิ่งใหญ่
ไม่มุ่งหวังให้ร่ำรวยอย่างใครใคร
ไม่มุ่งหวังสิ่งอื่นใดเหลือศรัทธา
เจ้าเหนื่อยล้าอ่อนแรงหมดแรงฝืน
เจ้ากล้ำกลืนหวั่นไหวให้โหยหา
เจ้าหวาดกลัวระแวงภัยที่เข้ามา
เจัาอ่อนล้าเกินกว่าจะหายใจ
แม่รู้ลูกรัก
ว่าเจ้าเหนื่อยหนักมากแค่ไหน
แม่รู้หนังตาเจ้าหนักเกินจะเปิดตามามองผู้ใด
แม่รู้ลมหายใจเจ้าอ่อนแรง
แม่ยังมีศรัทธาที่แม่เชื่อ
แม่ยังเหลือความหวังเมื่อมีแสง
แม่ยังสู้กำลังใจไม่เปลี่ยนแปลง
แม่ยังแข็งใจสู้ในคืนวัน
เปิดเปลือกตามาเถอะลูกของแม่
อย่าท้อแท้อ่อนแรงอย่าไหววั่น
กำลังใจจากครอบครัวความผูกพัน
รอให้เจ้ามาเติมฝันวันศรัทธา
ตื่นมาเถิดลูกรักมาหาแม่
ก่อนที่แม่จะอ่อนแอหวั่นโหยหา
ตื่นมาฟังคำรักจากศรัทธา
ตื่นมารับรู้ว่าแม่ยังรอ
5 สิงหาคม 2554 12:02 น.
ไม้หอม
นับนาทีรอวันฝันข้างหน้า
ผ่านพ้นความปวดปร่าน้ำตาไหล
ผ่านนาทีชีวิตลมหายใจ
ผ่านพ้นความห่างไกลภัยคุกคาม
ก้าวข้ามผ่านนาทีของชีวิต
ก้าวข้ามห้วงเนรมิตเกินคิดห้าม
ก้าวข้ามผ่านความเป็นตายที่ติดตาม
ก้าวข้ามผ่านยมบาลมาหายใจ
เขียนให้เธอคนดีของแม่พ่อ
เขียนให้เธออย่าย่อท้อหวาดหวั่นไหว
เขียนให้เธอจงก้าวย่างอย่างตั้งใจ
เขียนให้เธอหญิงคนใหม่ในวัยวัน
อย่าหวาดกลัวหวั่นระแวงสิ่งใดใด
คนเคียงข้างคอยคุ้มภัยอย่าไหวหวั่น
อาจเหนื่อยล้าอ่อนแรงใต้แสงตะวัน
แต่ขอเพียงเธอเชื่อมั่นฝันยังมี
สู้เถอะนะกับชีวิตวันข้างหน้า
ขอเพียงเธอลุกขึ้นมาอย่าถอยหนี
เพื่อน พ่อ พี่ น้อง คนรักเธอยังมี
ลุกมาเถอะคนดีฉันจะสู้ไปกับเธอ
ส่งมือเธอมาให้ฉัน
นับจากวันนี้ไปนั้น...
เธอจะมีฉันเคียงข้างไปเสมอ
อย่ากลัวสิ่งใดใด......
แม้สิ่งเลวร้ายที่เคยผ่านมาพบเจอ
ฉันจะอยู่เคียงข้างเสมอก้าวไปพร้อมกับเธอในทุกวัน
6 มิถุนายน 2554 11:18 น.
ไม้หอม
เฝ้าถามตัวเองทุกครั้ง
ว่าเพราะอะไรจึงยังทนเหนื่อยยู่แบบนี้
อดทนกับการมีใครในห้วงความห่วงใยที่แสนดี
และปล่อยให้ทุกเวลานาทีผ่านไปตรงที่ได้มีเรา
แม้เวลาในแต่ละวันแสนเหนื่อยหนัก
แต่เพราะรักใจจึงยังไม่อับเฉา
พบคำตอบเมื่อมีเธอแทนที่เงา
และเพราะเราหลอมรวมหนึ่งดวงใจ
เพราะมีเธอในโลกของความเป็นจริง
วันนี้แม้ในบางสิ่งอาจทำให้หวั่นไหว
เหนื่อยบ้างอะไรบ้างบนเส้นทางที่ก้าวไป
แต่เพราะมีความห่วงใยและรักจากดวงใจที่เธอให้มา
...ขอบคุณเธอนะคนดี
แม้เส้นทางเดินวันนี้ยังเหนื่อยล้า
แต่เราก็ยังคงยิ้มได้ตลอดเวลา
ความรักของเรามันมากค่าเกินกว่าจะหยุดรักกัน
11 กุมภาพันธ์ 2554 17:52 น.
ไม้หอม
ถักทอรักจากใจในความรู้สึก
กลั่นออกมาจากส่วนลึกผนึกฝัน
มอบแด่เธอคนรักที่สำคัญ
ก่อนเจอกันพบหน้าวาเลนไทน์
ส่งข้อความหวานซึ้งหนึ่งความหมาย
แปลว่ารักมากมายให้หวานไหว
ส่งกุหลาบขาวตอบแทนความห่วงใย
ส่งแหวนแทนใจคำสัญญา
ส่งเสื้อกันหนาวกลัวร้าวลึก
ส่งปากกาหมึกดำอันล้ำค่า
ส่งแว่นสวยด้วยห่วงใยในดวงตา
ส่งภาษาบอกว่ายังผูกพัน
ถักทอรักจากใจในความรู้สึก
กลั่นออกมาจากส่วนลึกผนึกฝัน
มอบแด่เธอคนรักที่สำคัญ
ก่อนเจอกันพบหน้าวาเลนไทน์
3 กุมภาพันธ์ 2554 22:25 น.
ไม้หอม
เธอรู้ใช่ไหม...ว่าเธอคือคนนั้น
คนที่ฉันรักและผูกพันหนักหนา
ไม่จำเป็นต้องอยู่ใกล้มองเห็นได้ด้วยตา
ฉันยังคงศรัทธาและบูชารักเธอเช่นเดิม
เธอรู้ว่าฉันเองก็คงปวดร้าวแค่ไหน
ฉันรู้ว่าเธอก็หวั่นไหวในแรกเริ่ม
เธอรู้ฉันหมดเชื้อไฟไร้กำลังใจมาต่อเติม
ฉันรู้แม้เธอจะมีใครมาเพิ่มแทนที่กันและกัน
จะไม่โทษว่าเป็นความผิดของใคร
มันเป็นเพราะฉันเองที่ทำให้ใจเธอไหวหวั่น
ฉันจากเธอมาไม่กล่าวลาไม่บอกกัน
ปล่อยให้กาลเวลาพาใครคนนั้นเข้ามา
ฉันทรมานกับคืนวันที่เลยผ่าน
ฉันยืนอยู่กับวันวานอย่างเหว่ว้า
ฉันทนอยู่กับความเหงาในม่านเงาของเวลา
ฉันยืนอยู้ใต้ท้องฟ้ายืนหลั่งน้ำตาเดียวดาย
เธอบอกว่าเธอรับรู้ว่าฉันเจ็บปวดสักแค่ไหน
เธอบอกว่าเธอก็เป็นไม่ต่างกันในความหมาย
เธอบอกว่าเธอก็รู้สึกอย่างที่ฉันเป็นมากมาย
เธอบอกว่าเธอลึกซึ้งในความหมายที่ร้าวราน
เธอบอกมาผ่านสื่อตัวอักษร
มันเป็นความอาทรอันอ่อนหวาน
ทำให้หัวใจฉันเจ็บช้ำทรมาน
ปล่อยให้น้ำตาขับขานซึบซับผ่านม่านดวงใจ
ฉันรักเธอนะที่รัก
รักมากเกินจักรักใครได้
ไม่สามารถรักใครได้ต่อไป
และไม่หวังให้ใครมาทดแทน
ฉันเขียนถึงเธอคนรักของฉัน
แม้เธอจะไม่รับรู้ถึงข้อความเหล่านั้นที่ฉันห่วงแหน
อยากได้ยินเสียงเธอบ้าง..
เพื่อช่วยหล่อเลี้ยงหัวใจที่ขาดแคลน
แม้ไม่อาจเป็นใครที่อยู่ในอ้อมแขน
และไม่อาจเป็นตัวแทนของใคร
ขอเธอ....ในนามคนรักของฉัน
ขอความผูกพันมั่นคงไว้ไม่จางหาย
ไม่เคยหวังแทนที่คนที่ยืนอยู่ข้างกาย
เพราะรู้ดีไม่มีความหมายมากมายกับใคร
ฉันอยากให้เธอรับรู้ในส่วนลึก
ความรักยังคงตกผลึกซ่อนไว้ไม่เคยไปไหน
ติดตามมองเธอในทุกเรื่องราวใต้ฟ้าไกล
ยังคงห่วงใยในทุกความเป็นไปในเรื่องราว
หลั่งน้ำตานับครั้งที่ร้อยเท่าไหร่ไม่รู้
เธอทำให้ทุกอณูของความรักมีสีขาว
เธอรับรู้ว่าฉันเจ็บปวดใต้ดวงดาว
ฉันรับรู้ว่าเธอก็เหน็บหนาวในหัวใจ
ฉันรักเธอเกินกว่าจะรักใครได้อีกแล้ว
ต้นน้ำของความรัก.....