21 สิงหาคม 2553 15:08 น.
ไม้หอม
ฉันชอบความเปล่าเปลี่ยวร้างไร้
ทั้งทั้งที่ใจก็อยากมีใครเป็นเจ้าของ
แต่แปลกที่ไม่ชอบให้ใครมาจับจอง
และแปลกที่ไม่เคยเรียกร้องสิ่งใด
มีแต่จะเดินไปข้างหน้า
บนเส้นทางที่เหว่ว้าหวั่นไหว
เปล่าหรอกฉันเองก็ต้องการมีใคร
แต่ความเข็มแข็งมันบังคับใจ
ให้เดินต่อไปอย่างหวั่นไหวเลื่อนลอย
ฉันเหนื่อยกับการตามหา
ใครสักคนที่เป็นเงาอยู่ในแววตานกน้อย
ค้นหาเท่าไหร่ไม่เห็นใครที่ใจคอย
หรือความหวังจะลดน้อยไม่อาจคอยใคร
ฉันชอบอยู่กับความโดดเดี่ยว
เพื่อเกาะเกี่ยวควงแขนในโลกใบใหญ่
ความเหงาไม่เคยทำร้ายฉันให้เจ็บใจ
ความหวั่นไหวก็ไม่เคยทำร้ายให้หลั่งน้ำตา
ฉันอยู่กับความเหงา
โลกใบนี้ยังเหมือนเก่าให้คนหา
จะมีใครบ้างไหมเดินทางผ่านมา
และพบพาความเหว่าว้าเหงาใจมาจุนเจือ
ฉันขอซื้อความเหงาเหล่านั้น
บวกกับความเหว่ว้าไหวหวั่นที่ยังเหลือ
ใครมีขายให้บ้างอย่างเหลือเฟือ
ฉันขอซื้อไว้เพื่อต่อเชื้อให้หัวใจ
9 สิงหาคม 2553 21:33 น.
ไม้หอม
เพราะอยู่ไกลแสนไกลยากไปหา
ไม่รู้ว่าแม่คิดถึงเราบ้างไหม
ลูกอยู่นี่ที่ซึ่งแสนห่างไกล
คิดถึงแม่หมดใจให้อาวรณ์
ไกลอ้อมกอดแสนอุ่นเคยหนุนตัก
ไกลความรักห่างตาล้าสะท้อน
ไกลจากแม่ห่างมาเหมือนละคร
ไกลจากรักอาวรณ์ถอนดวงใจ
เพราะอยู่ไกลเหินห่างร้างความรัก
เพราะไร้แม่ฟูมฟักรักหวั่นไหว
เพราะเส้นทางระหว่างเราแสนห่างไกล
เพราะรักแม่ยิ่งใหญ่ให้อุ่นอิง
แม่จะคิดถึงเราไหมในวันนี้
ลูกคนดีคิดถึงแม่ในทุกสิ่ง
ตักเคยหนุนอกเคยกอดให้พักพิง
อยากกลับไปซบอุ่นอิงที่อุ่นไอ
10 มิถุนายน 2553 21:49 น.
ไม้หอม
ในที่สุดมันก็จบลงแล้ว
ไม่มีแม้วี่แววในความฝัน
เธอรักเขามากมายเกินผูกพัน
สุดท้ายแม้ความฝัน
ฉันก็ยังหลอกหัวใจ
ในที่สุดก็ชัดแจ้งเห็นประจักษ์
ภาพเธอสองมองพักต์สบตาใส
แววตามันบ่งบอกซอกหัวใจ
ว่าไม่มีพื้นที่ใดให้ฉันจอง
แค่มองภาพเธอสองครองรักมั่น
ฉันก็หวั่นหัวใจจนกลัดหนอง
ไม่อาจกลั้นน้ำใสนัยต์ตามอง
ความหม่นหมองครอบครองพื้นที่ใจ
เลิกหลอกตัวเองนับจากนี้
เลิกรอเขาสักทีจะดีไหม
เขาไม่เคยมีเราในหัวใจ
ปล่อยเขาไปเลิกรักเขาสักที
ร้องไห้ให้ตายเขาก็คงไม่รู้
เสียใจอยู่อย่างไรในวันนี้
เศษเสี้ยวหัวใจเขาคงไม่มี
พอเถอะพอในวันนี้คงต้องลา
แม้เพียงเงาของเขาก็อย่ารัก
เลิกจมปลักเสียทีเลิกโหยหา
เลิกเจ็บปวดเลิกช้ำในอุรา
เลิกหลั่งรินน้ำตาลากันที
5 มิถุนายน 2553 13:11 น.
ไม้หอม
เหงาอย่างที่ไม่เคยเหงา
รู้สึกว่าความเป็นเราเริ่มห่างหาย
เธอเปลี่ยนไปแล้วทั้งใจกาย
และในสุดท้ายฉันไม่เหลือใคร
หากฉันเคยทำอะไรผิด
ทำให้ชีวิตเธอสั่นไหว
ขอโทษเธอด้วยจากหัวใจ
และนับจากนี้ไปเลิกผูกพัน
จะไม่ก้าวเข้าไปยุ่งเกี่ยว
จะขออยู่คนเดียวกับห้วงฝัน
จะไม่รักเธอแล้วลาจากกัน
จะจบสิ้นความผูกพันที่มีมา
หลั่งน้ำตาอีกครั้งคงไม่แปลก
หลั่งลงมาเพื่อแลกความห่วงหา
หลั่งลงมาลบล้างความศรัทธา
หลั่งลงมาเพื่อฆ่าเจ้าหัวใจ
จบสิ้นแล้วความรักความผูกพัน
นับจากนี้เธอฉันเลิกหวั่นไหว
เราต่างคนต่างเดินบนทางไกล
และต่างใจหัวใจคนละดวง
5 มิถุนายน 2553 01:03 น.
ไม้หอม
พลิ้วพลิ้วพลิกพลิกพลิ้วพลิ้วพลิ้วพลิก
สั่นระริกพลิกพลิ้วลิ่วเป็นสาย
ไหวระเนนเอนลู่สู่ผืนทราย
ม้วนตลบทบสายก็คลายเกลียว
พลิกพลิกพลิ้วพลิ้วพลิกพลิกพลิกพลิ้ว
ลู่ละลิ่วไหลละล่องท้องสีเขียว
ไหลระรินสิ้นกระแสแลดายเดียว
ธาราเปลี่ยวเกี่ยวทรายหมายครอบครอง
ว้างเวิ้งเวิ้งว้างทางสายเหงา
ธาราเศร้าเหงาใจใครเจ้าของ
หมายดอกแดดแสดระยับจับตามอง
ให้ธารผ่องส่องแสงเป็นแรงใจ
ระยิบระยับวับวาวใต้ราวฟ้า
สาดแสงทองส่องตาพาฝันใฝ่
พลิ้วระริกพลิกระรินสิ้นอาลัย
พยับแดดแผดส่องใจให้งดงาม
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟไม้หอม
หน้าส่วนตัว
1827
