21 ธันวาคม 2553 20:59 น.
ไม้หอม
แค่สายลมผ่านม่านตาข้าก็เหงา
แค่สายหมอกหยอกเย้าก็เหว่ว้า
แค่สายฝนหลั่งรินกินน้ำตา
แค่สายน้ำผ่านมาล้าหัวใจ
แค่ลมผ่านม่านหมอกระลอกเช้า
แค่ลมเป่าม่านเหงาก็หวั่นไหว
แค่ลมโบกโศกตรมระทมใจ
แค่ลมไหวหม่นไหม้ในทุกวัน
แค่หมอกผ่านม่านเขาเราก็ไหว
แค่หมอกไกวไหวผ่านสะท้านสั่น
แค่หมอกคลุมอุ้มเหงามาฝากกัน
แค่หมอกกั้นใจฉันก็หวั่นทรวง
แค่ฝนตกปกคลุมรุมใจเศร้า
แค่ฝนเซาซบซาข้าก็หวง
แค่ฝนผ่านม่านตามายาลวง
แค่ฝนหยุดสุดห่วงเจ้าดวงใจ
แค่น้ำผ่านม่านใจที่ไหวสั่น
แค่น้ำเน่าเงาจันทร์ทำหวั่นไหว
แค่น้ำหยอกหลอกล้อเจ้าหัวใจ
แค่น้ำผ่านไหลไปไม่ย้อนคืน
เหลืออะไรบ้างไหมในใจฉัน
เหลือเพียงรอยไหวหวั่นกลั้นสะอื้น
เหลือเพียงรอยร้าวรานท่กล้ำกลืน
เหลือเพียงรอยขมขื่นของดวงใจ
แววตาที่หมองเศร้าร้าวและล้า
แววตาที่เหว่ว้าว่าไม่ไหว
แววตาที่บ่งบอกช้ำชอกใจ
แววตาที่หม่นไหม้ในค่ำคืน
ฝืนยิ้มทั้งที่ใจยังคงเจ็บ
ฝืนเก็บภาพความฝันทั้งสะอื่น
ฝืนรักทั้งที่เพียงแค่หยิบยืม
ฝืนเป็นปลื้มทั้งที่เพียงฝันลมลม
19 ตุลาคม 2553 14:50 น.
ไม้หอม
และแล้วความเหงาก็ไม่เคยไปไหน
ยังอยู่ตรงนี้ร่วมเป็นไปในชีวิตฉัน
หรือจะไม่มีกาลจากลาลาจากกัน
หรือมันจะอยู่กับฉันตลอดไป
คุ้นชินสักทีกับความเหงา
ตั้งแต่โลกใบเก่าจนเป็นโลกใบใหม่
สิ่งเดียวที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงเหมือนอย่างใคร
คือความเหงาที่ยิ่งใหญ่ในแววตา
แววตาคู่เหงาของคนเหงา
จะมีสักกี่คนรับรู้เรื่องราวความเหว่ว้า
สายลมเจ้าเอยช่วยปลดปล่อยความเหงาที่ผ่านมา
ฝากแด่เธอสายธาราความเหงาไม่เคยเลือนพร่าในหัวใจ
5 ตุลาคม 2553 20:29 น.
ไม้หอม
แวะมาปล่อยอารมณ์เหงา
กับเรื่องราวเก่าเก่าในคราวหลัง
ว่าครั้งหนึ่งที่เคยพลาดพัง
แล้วทำให้ความหวังหมดสิ้นไป
เปิดเมวแห่งความเหงา ใต้เงาของความรัก
ฉันจะฟูมฟักรักษามันเอาไว้
เก็บไว้ตรงนี้ที่เดียวในดวงใจ
ฉันจะยืนให้ไหวด้วยหัวใจและตัวเอง
ฉันส่งให้เธอในนามของความเหงา
ฉันรู้ระหว่างเราเหมือนกันเสมอ
เธออยู่ตรงนี้ทุกที่ที่ฉันอยากเจอ
และมั่นคงเสมอเราเหงาไปด้วยกัน
หลอกตัวเองมานานเนิ่นเนิ่นนาน
หลอกว่ารักยังหวานเหมือนอย่างที่ฉันเคยฝัน
หลอกว่ายังคงเก่าระหว่างเราในคืนวัน
หลอกว่าเธอยังคงมั่นทั้งที่เธอนั้นจากไปแสนนาน
ปล่อยความเหงาที่ฉันเคยมี
ขับกล่อมดนตรีให้เคลื่อนผ่าน
ลบเรื่องราวที่ฝังอยู่ในวันวาน
ปล่อยให้เป็นอดีตกาลฝังใจ
25 กันยายน 2553 11:44 น.
ไม้หอม
ดีใจนะที่เธอมีความสุขในวันนี้
มีครอบครัวที่ดีมีภรรยาที่น่ารักสดใส
มุบุตรน่ารักใครใครก็ฟูมฟักจริงใจ
แค่เห็นรอยยิ้มเธอไกลไกลชีวิตก็มีความสดใสขึ้นมา
แอบรักเธออยู่ห่างห่างอย่างห่วงห่วง
แม้ไม่มีสิทธิ์เดินควงไม่มีสิทธิ์เข้าไปหา
ก็ไม่มีความจำเป็นใดที่เธอจะเหลียวกลับมองมา เพราะที่ที่ฉันยืนอยู่แม้ตรงหน้าเพียงมวลอากาศธาตุแน่นหนาไม่มีตัวตน
ขอรักเธออยู่แบบนี้จะได้ไหม
รู้อยู่เต็มหัวใจไม่ว่าอย่างไรเธอก็ไม่สน
ยอมอยู่เดียวดายแค่ได้รักผู้ชายอย่างเธอสักคน
ยอมเป็นคนที่หมองหม่นแอบรักคนมีเจ้าของครองใจ
23 กันยายน 2553 18:29 น.
ไม้หอม
ปล่อยลำนำความเหงามาเล่าขาน
เป็นตำนานวันวานผ่านโค้งฟ้า
ฝากให้ใครสักคนที่ไกลตา
ที่เขามีคู่วาสนามาเคียงใจ
ฝากถึงเธอคนดีที่ฉันรัก
ฉันยังรักคงมั่นไม่หวั่นไหว
แม้เธอจะมีใครคู่เคียงใจ
ขอเศษเสี้ยวเกี่ยวห้องไว้สักนิดนึง
แด่เธอคนดีที่ฉันรู้จัก
เธอยังเป็นคนรักที่ฉันยังคิดถึง
ถึงแม้ตอนนี้เธอจะมีใครตราตรึง
เข้ามาเป็นหนึ่งแทนที่กันและกัน
ฉันเชื่อลึกลึกความรักของเรายังคงอยู่
เธอเองก็คงรู้ไม่ใช่มีเพียงในความฝัน
ความรักที่เรายังซ่อนไว้และเรายังผูกพัน
ความรักที่เธอมีต่อฉันและฉันมีต่อเธอ
แต่มันคือความรักที่บริสุทธิ์สดใส
เป็นความรักที่อยู่ในดวงใจและมั่นไว้เสมอ
ฉันจะไม่โทษว่าเป็นความผิดใครไม่ว่าฉันหรือเธอ
เพราะความรักที่ยังมั่นคงเสมอเพราะฉันศรัทธา
ไม่จำเป็นต้องเดินกลับมาหาฉัน
ชีวิตเธอมีพร้อมแล้วตรงนั้นกับฝันที่เธอตามหา
เธอมีอาชีพการงานมีครอบครัวที่ต้องการที่ผ่านมา
ฉันเป็นเพียงอะไรที่ไม่มีค่าให้เธอกลับมาเพื่อรักกัน
เธอไม่เคยจากฉันไปไหนเลยคนดี
เธอยังอยู่ตรงนี้ในหัวใจของคนอย่างฉัน
ยังรักเธอมากและยังรักอยู่ทุกวัน
และจะเป็นอย่างนี้นิรันทร์ตลอดไป
อย่าถามว่าฉันจะอยู่ได้อย่างไรในชีวิตนี้
เพราะผ่านมาตั้งเท่าไหร่แล้วคนดีฉันก็ยังไม่ไปไหน
ยังคงเฝ้ามองอยู่ห่างห่างอย่างคนนอกเส้นทางที่เธอเองก็ไม่เห็นใจ
และฉันอยู่มาได้ตั้งเท่าไหร่เพราะอะไรอยากรู้ไช่ไหม
เพราะฉันใช้ลมหายใจเพื่อรินรดคำว่ารักเธอ
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟไม้หอม
หน้าส่วนตัว
2656
