เหนื่อยเหลือเกินแล้วหัวใจเอ๋ยเมื่อไหร่เล่าเอยจะหายหมองไหม้เมื่อไหร่เล่าหนอจะเลิกห่วงใยคนที่เขาหมดใจไปเสียทีฝืนรักกันไปก็ไร้ค่าฝืนทนกันมาทำไมให้บัดสีเลิกรักกันดีกว่าไหมคนดีจบทุกเรื่องราวที่เคยมีมาด้วยกันเหนื่อยล้าเหลือเกินให้มันกลายเป็นส่วนเกินระหว่างเธอกับฉันให้มันจบสิ้นลงทุกความผูกพันปล่อยมือบอกลากันต่างคนต่างไปเหนื่อยเหลือเกินแล้วหัวใจเอ๋ยเมื่อไหร่เล่าเอยจะหายหมองไหม้เมื่อไหร่เล่าหนอจะเลิกห่วงใยคนที่เขาหมดใจไปเสียที
ระหว่างเส้นทางฝัน เธออาจเจอหมอกควันไร้แสงสี เธออาจพบสิ่งเลวร้ายประดามี เธออาจได้ในสิ่งที่ไม่ต้องการ ระหว่างเส้นทางฝัน เธออาจตันเส้นทางที่มุ่งผ่าน เธออาจล้มเจ็บปวดทรมาน เธออาจทนแต่ไม่ทานสิ่งที่มา ระหว่างเส้นทางฝัน เธออาจหวั่นและไหวในปวดปร่า เธออาจร่ำร้องไห้มีน้ำตา เธออาจเหว่อาจว้าในวันวัย แด่เธอ...เจ้าของความฝัน ทุกที่ยังมีตะวันขึ้นมาใหม่ วันนี้เจ้าล้ม...จงลุกมาก้าวไป วันหนึ่งเส้นชัยจะได้มา แด่เธอ....เจ้าของความฝัน อย่าหวั่นอย่าไหวไห้โหยหา วีนนี้เจ้ายังมีศรัทธา ปรารถนาแห่งเจ้า...ยังก้าวเดิน แด่เธอ....เจ้าของความฝัน จงผลักดันฝันร้ายให้ห่างเหิน วันนี้เจ้ากล้าท้าเผชิญ ความฝันเจ้าไม่ไกลเกินความเป็นจริง
ได้โปรด...อย่ามาถามข่าวคราวจากกัน เมื่อในวันนี้..ทุกสิ่งที่เธอฝันมันไม่ใช่ ปล่อยให้เรื่องราวมันจบลง...ตรงที่ต่างคนต่างไป อย่ามาทำเป็นมีเยื่อใย...แสดงความห่วงใยดีดี สำหรับฉัน....มันจบไปแล้วในความรู้สึก และในส่วนลึก...จะปิดผนึกนับจากนี้ ความรู้สึกต่างๆระหว่างเส้นทางที่เราเคยมี อย่าเก็บมาพูดให้ฟังตอนนี้...มันสายไป ฉันเดินทางมาไกล..ไกลเกิน ระหว่างเรามันมีความห่างเหินมากรายใกล้ อย่าถามข่าวคราว..ไม่ว่าจะติดต่อมาทางใด ตั้งแต่เธอจากไป...ฉันก็ไม่พร้อมจะเจอกับสิ่งใดอีกเลย ได้โปรดจากไปเงียบๆ...เหมือนครั้งก่อน ไม่ต้องการแม้คำอวยพร..ขอเงียบเฉย จากไปจากกัน..อย่าหลงเหลือความผูกพันอีกเลย เมื่อวีนนี้ทุกอย่างลงเอย..ไปด้วยดี กลับไปรักกับเขา..คนของเธอ ปล่อยฉันไปให้น้ำตาเอ่อ...อยู่ตรงนี้ ไม่ต้องการความรัก..เศษความห่วงใยที่เธอมี ปล่อยให้มันจบลงไปในนาที...ที่เธอเคยจากลา ฉันจะก้าวเดินไปตามทางของฉัน ไม่ว่าหนทางจะยากเกิน..จนไหวหวั่นแค่ไหน ปล่อยฉันไปตามยถากรรม..ต่างคนต่างไป ได้โปรดอย่ามาแสดงความห่วงใย.... ในวันนี้มันสายไปเกินไป...ที่เธอจะมาห่วงใยกัน
ขอบคุณทุกกำลังใจทุกไฟฝัน ที่ขับกล่อมฝ่าฟันฝันคนนี้ ให้กลับคืนฝื้นตื่นคืนชีวี เป็นคนที่ยังมีแรงศรัทธา แม้กายนี้ยังเจ็บปวดร้าวหนัก แม้กายยังต้องพักยังรักษา แม้กายยังต้องทนต้องฉีดยา แม้กายยังอ่อนล้ายังฝ่าฟัน แม้จะล้มจนยากลุกก่อนหน้านี้ แม้เจ็บปวดทุกข์ทวีจนไหวหวั่น แม้รวดร้าวหนาวเหน็บกลัวผูกพีน แม้ว่าใจเกินกั้นหยาดน้ำตา แม้ว่าใจจะเข็มแข็งสักเท่าไหร่ แต่ว่าใจยังอ่อนแรงหวาดผวา แม้ว่าใจจะยังคงความศรัทธา แต่ว่าใจยังเหว่ว้าน้ำตาริน ขอขอบคุณทุกกำลังใจ ทุกความห่วงใยที่มอบให้ไม่สูญสิ้น ขอบคุณทุกข้อความน้ำเสียงที่ผ่านมาให้ได้ยิน จนหล่อเลี้ยงชุบชีวินให้ดวงจินต์ฝื้นตื่นมา ขอบคุณทุกความรู้สึกที่มีให้ ขอบคุณทุกความจริงใจในห่วงหา ขอบคุณทุกแรงรักพลังศรัทธา ขอบคุณทุกแววตาความหวังดี
โลกไม่เคยเหงา เจ้าอย่ากลัวความว่างเปล่าร้างไร้ ทุกที่ยังคงมีความห่วงใย เปิดสิเปิดดวงใจรอรับความห่วงใยในดวงตา เจ้ามองเห็นใช่ไหมเด็กน้อย สายตาเจ้าที่เฝ้าคอยความห่วงหา ดวงใจเจ้าที่รอรับความศรัทธา ร่างกายเจ้าที่โหยหาความอุ่นไอ อย่ามองด้วยตาเปล่าอย่างเจ้าเห็น อย่าคิดว่าลำเค็ญที่หม่นไหม้ อย่าบอกว่าเจ้ากลัวความเป็นไป อย่าแสดงความหวั่นไหวในวัยวัน ยิ้มสู้เด็กน้อยจงยิ้มสู้ หยัดยืนฝืนดูความไหวหวั่น สองมือเจ้ายังมีสองเท้าจงฝ่าฟัน จิตใจจงตั้งมั่นฝันยังมี อย่ากลัวระแวงภัย เจ้ายังมีความห่วงใยจากตรงนี้ พ่อ แม่ พี่ น้อง เจ้ายังมี โลกนี้ยังปราณีคืนชีวีให้เจ้ามา อย่าคิดว่าตัวเองสิ้นไร้ หมดหนทางจะก้าวไปข้างหน้า หยัดยืนฝืนยิ้มกินน้ำตา ลุกขึ้นมาเถอะนะสู้ด้วยกัน รอยทางชีวิตเจ้าอาจหมองหม่น รอยรักอับจนเจ้าหม่นฝัน รอยเวลาเจ้าเลวร้ายเกินฝ่าฟัน รอยฝันของเจ้านั้นยังหยัดยืน สู้เถิดเด็กน้อยกลอยใจของแม่พ่อ อย่าแท้ท้อย่นย่อจนขมขื่น ฝืนเถิดสักนิดแม้กล้ำกลืน โลกจะยิ้มระรื่นเจ้าคืนมา ( จงหยัดยืนแม้ทนฝืนกลืนน้ำตา )
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟไม้หอม
Lovings
ไม้หอม เลิฟ 6 คน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไม้หอม
Lovings
ไม้หอม เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
899
