31 ตุลาคม 2548 23:14 น.
ไม้หวึ่ง
หมู่มวลม่านเมฆหมอกไม่มืดมิด
ดั่งชีวิตที่คิดสู้สู่จุดหมาย
อย่าปล่อยให้ความฝันพังทลาย
สู้สุดกายให้สุดใจอย่าไปกลัว
อย่าไปมัวหลงคำจนหลงผิด
เพราะชีวิตเราลิชิตและคิดฝัน
ถ้าเราสู้คงสำเร็จเข้าสักวัน
แสงตะวันในความฝันจะพร่างพราย
31 ตุลาคม 2548 00:37 น.
ไม้หวึ่ง
จากจุดเริ่ม...เพิ่มด้วยการ...ก้าวเดินหน้า
มีปัญหา...มากมาย...ให้แก้ไข
แต่ทุกอย่าง...ก็ขึ้นอยู่...กับหัวใจ
จะก้าวไป...หรือจะแพ้...แค่กลางทาง
อาจล้มบ้าง...เล็กน้อย...แต่อย่าหยุด
อาจสะดุด...ตรงหนทาง...ที่ข้างหน้า
จงก้าวไป...อย่าอ่อนไหว...อย่าอ่อนล้า
ทางข้างหน้า...เราต้องกล้า...จะเผชิญ