4 กุมภาพันธ์ 2546 10:32 น.
ไม้กางเขน
อย่ามองฉันเป็นเพียงแค่เธอคิด
อย่าพินิจตัวฉันทางเสียหาย
อย่ามองฉันเป็นแบบอย่างที่หยาบคาย
อย่ามองกายเป็นเหมือนดั่งพวกจัณฑาล
แล้วตัวเธอมองดุบ้างหรือเปล่าว
ไม่ถึงคราวมองตัวเองบ้างแล้วหรือ
ยามเธอเศร้าใครเฝ้าปลอบให้คิดดู
คงไม่รู้ถ้าเธอไม่ใส่ใจ///
ไม้กางเขน
27 มกราคม 2546 09:11 น.
ไม้กางเขน
อยู่คนเดียวคิดถึงและห่วงหา
อยู่ไหนหนาบอกให้รู้หน่อยได้ไหม
อยู่กับใครเขาสนิทหรืออย่างไร
อยู่หรือไปบอกให้รู้จะได้ปลง
หรือว่าฉันคิดไปเองไม่เข้าเรื่อง
หรือว่าเคืองกันอยู่ไม่มาหา
หรือว่ารักหมองแล้วจึงหนีลา
หรือว่าฉันหมดความหมายจึงจากไป
ไม่ต้องการสิ่งใดเพียงคำตอบ
ไม่ต้องการสิ่งใดถ้าแปรผัน
ไม่ต้องการถ้าจิตไม่ผูกพัน
ไม่ต้องการกันและกันตอบฉันที///
27 มกราคม 2546 08:57 น.
ไม้กางเขน
ยามท้อแท้เหนื่อยล้ามีเธออยู่
ยืนเคียงคู่ไม่ห่างและถ้อถอย
ยามหมดหวังจิตใจฉันเฝ้าเหม่อลอย
เธอประคองเดินสู้ กู้ หยัดยืน
ขอขอบคุณกำลังใจที่เธอให้
ยิ่งกว่าได้ทรัพย์สินมหาศาล
ขอขอบคุณการเวลามีให้กัน
มิแปรผัน ถ้าฉันได้ ก้าวลุกยืน///
26 มกราคม 2546 08:34 น.
ไม้กางเขน
คุณเหมือนแสงสว่างในใจผม
คำนี้คมบาดใจให้คณึงหา
อยากจะบอกให้ได้รู้ทุกเวลา
คำมีค่าให้ต่อสู้และอดทน
ยามท้อแท้มีเธอคอยอยู่ใกล้
เธอผู้ให้ความคิดที่สดใส
ยามฉันเหงาเธอปลอบแนบอุ่นใจ
เป็นเหมือนเงาไม้ใหญ่คอยคุ้มครอง///
25 มกราคม 2546 09:17 น.
ไม้กางเขน
ตะวันลับเริ่มคําลงอีกแล้ว
สายลมพัดกระทบกกดังไสว
เราทั้งสองก้าวเดินอย่างมั่นใจ
จุดมุ่งหมาย ณ. ที่ห้างปลายทุ่งนา
เราเริ่มจุดตะเกียงให้สว่าง
แสงนวลจ้าของชีวิตเราเปรียบเหมือน
ขอให้รักของเราดั่งแสงเดือน
ที่คอยเตือนให้เราอยู่คู่นิรันดร์///
หน้าส่วนตัว
1115
