26 เมษายน 2548 10:31 น.
ไม่ต้องหันกลับมา...
ทำไมหนาเมื่อมีรักย่อมมีทุกข์
แล้วความสุขนั่นหนาอยู่แห่งไหน ?
อยากจะสุขสักครั้งอยู่เรื่อยไป
แล้วทำไมความสุขนี้หลบลี้กัน...
แค่ครั้งเดียวได้รับสุขไม่ได้หรอ
ขอเถิดหนอให้ฉันสมปรารถบ้าง
ไม่อยากทุกข์ต้องระทมทุกหนทาง
จมอยู่กับทุกอย่างเพราะสุขเอย...
***
****
*****
******
*******
********
*********
********** ฉบับสุดท้ายจริงๆพอดีกลอนนี้มันค้างสต๊อกอะ
25 เมษายน 2548 11:26 น.
ไม่ต้องหันกลับมา...
ขอให้โชคดี.....
>..ขอให้โชคดี
กับเธอคนนี้และเขาคนนั้น
เชื่อว่าเธอคงมีความสุขเมื่ออยู่ด้วยกัน
ความสัมพันของเธอนั้นช่างแน่นแฟ้นเหลือเกิน..>
.
..
...
....
.....
......
.......
........
.........
.......... อ่านซะ ...
คงเป็นกลอนฉบับสุดท้ายในเดือนนี้ เดี๋ยวเดือนหน้าจะมาใหม่นะคะทุกคน
ขอไปเก็บเกี่ยวประสบการณ์ก่อนแล้วจะนำสิ่งเหล่านั้นมาแต่งเป็นกลอนคะ
++ รักและคิดถึงทุกคนนะคะ....ไปแล้วนะ ++
22 เมษายน 2548 14:40 น.
ไม่ต้องหันกลับมา...
10 พ.ค. เปิดเทอมใหม่ ใจหวนคิด
ถึงเพื่อนมิตร อาจารย์ที่ สอนหนังสือ
ฉันจะต้อง ไปร่ำเรียน และฝึกปรือ
จะได้เรียน หนังสือ อย่างเข้าใจ
ฉันจะไม่ ละทิ้ง วิชาเรียน
จะพากเพียร พยายาม เริ่มต้นใหม่
วันข้างหน้า จะก้าวเดิน อย่างมั่นใจ
เป็นคนใหม่ ที่ดี ของสังคม
22 เมษายน 2548 10:30 น.
ไม่ต้องหันกลับมา...
เธอ จะ ขัง ฉัน ไว้ ทำ ไม
ใน เมื่อ เธอ มี ใคร อีก มาก ล้น
ปล่อย ฉัน เถอะ แค่ คน หนึ่ง คน
คง สุข ล้น ถ้า เธอ เลือก คน ของ เธอ...
ฉัน มัน คง ไม่ มี ค่า อะ ไร
อย่า ปล่อย ให้ ความ ฝัน เป็น แค่ เพ้อ
อยาก ให้ เธอ มี ความ สุข กับ เขา นะ เออ
ไป เถิด เธอ แล้ว ไม่ ต้อง หัน กลับ มา...
ม้าสีขาวเป็นเธอ ส่วนม้าสีน้ำตาลเป็นเค้าคนนั้น ฮือ..ฮือ เศร้าจัง ?
21 เมษายน 2548 22:10 น.
ไม่ต้องหันกลับมา...
กลอนบทนี้อยากแต่งให้อ่านเล่นเล่น
เพราะมันเป็นเรื่องราวของเธอหนา
อ่านแล้วคงสุขสดชื่นในอุรา
แล้วหน้าตาเบิกบานสำราญใจ
เรื่องมันคือ เมื่อวันที่ 3 เมษา
เธอต้องเปลี่ยน เด็กหญิง เป็นสิ่งใหม่
เปลี่ยนมาเป็น นางสาว รื่นเริงฤทัย
เธอเต็มใจ หรือเปล่า นางสาวเอย