17 กันยายน 2549 12:35 น.
ไฟหนาว
ฉันเคยมีความสุขอยุ่กับเธอตรงนี้
เป็นคืนวันที่แสนดีของเราสอง
ใจเธอใจฉันเราร่วมครอบครอง
ต่างจับจองเป็นเจ้าของ...ของหัวใจ
วันนี้เธอมีความสุขอยู่ตรงนั้น
ทิ้งฉัน...ทิ้งคืนวันไปมีใหม่
เธอลืม...ที่ตรงนั้นควรเป็นของใคร
เธอเปลี่ยนคนในใจ...เขี่ยฉันจนพ้นทาง
น้ำตาร่วงหล่นทีละหยด
ประชดความรักที่อ้างว้าง
ทุ่มเทใจเท่าไหร่ยิ่งจืดจาง
ไม่เหลือทางให้เธอกลับมารักกันดังเดิม
17 กันยายน 2549 12:28 น.
ไฟหนาว
เหงาเกินจะทานทนไหว
คิดถึงเธอทีไรใจยิ่งเหว่ว้า
หัวใจเรียกร้องให้เธอรีบกลับมา
มานั่งใกล้ใกล้สบตาให้หายเหว่ว้าในใจ
ทำได้แค่เพียงคิดเท่านั้น
ไปไม่ถึงแม้พยายามมากแค่ไหน
คิดแล้ว คิดอีก คิด...แทบขาดใจ
อยากให้ถึงเธอไวไวทำไงดี
ความคิดถึงจากคนไกลที่เคยใกล้
แม้ทางไกลใจเคยใกล้แม้พันลี้
ยิ่งนานวันใจเคยใกล้กลับไกลขึ้นทุกที
ความคิดถึงจากฉันคนนี้...เลยไปไม่ถึงเธอสักที...แสนท้อใจ
9 กันยายน 2549 12:02 น.
ไฟหนาว
คิดถึงเธอจังที่รัก
คิดถึงที่พิงพักในวันเก่า
วันที่เคยมีแต่สองเรา
วันที่ยังไม่มีเขามาแทนกัน
ฉันยังคงรักและภักดี
แม้เธอลืมสัญญาที่มีไว้กับฉัน
สัญญาว่าเราจะอยู่เคียงคู่กัน
ตราบสิ้นคืนวันตายจากไป
แต่ความรักของฉันจะมั่นคงเสมอ
และไม่มีวันทิ้งเธอไปมีใหม่
แม้ว่าเธอจะทรยศด้วยการมีใคร
สำหรับฉันสัญญาจากใจ..จะมีแต่เธอ
9 กันยายน 2549 11:52 น.
ไฟหนาว
ความห่างไกลเป็นมลพิษกีดกันรัก
ใจดวงหนึ่งอาจแปลภักดิ์ไปมีใหม่
ทิ้งให้ใจอีกดวงซึ่งห่างไกล
ต้องนอนจมกองน้ำตาในหัวใจ...ของตัวเอง
9 กันยายน 2549 11:48 น.
ไฟหนาว
รักของฉันเปรียบดั่งกุหลาบขาว
ที่มั่นคงยืนยาวดั่งหินผา
แม้หัวใจเธอมองว่าไร้ค่า
ใจฉันยังปรารถนามั่นรักเธอ