18 มีนาคม 2547 19:10 น.
ไฟหนาว
ผู้ชายอะไร ว้าววววว น่ารัก
อยากเข้าไปทัก จังเลยเนี่ย
อยากไปเดินชิดใกล้ คลอเคลีย
อยากเข้าไปกอดเสียให้หนำใจ
อุ๊ยตาย! ว๊ายกรี๊ด!
เหมือนถูกมีดกรีด เป็นงี้ไปได้ไง
ชายหนุ่มผู้น่ารักคนนั้นหายไปไหน
-สาวแตก- แล้วปะไร น่าอายจริงๆ เรา
18 มีนาคม 2547 19:03 น.
ไฟหนาว
มีความรักโอบกอดผืนฟ้า
มีดวงตาใสซื่อมามอบให้
มีความรู้สึกที่เก็บไว้จนล้นใจ
เก็บรวบรวมใส่กล่องรูปหัวใจมองให้เธอ
แม้วันนี้เธออาจยังไม่ซึ้ง
แต่สักวันหนึ่งมันจะเพิ่มจนล้นเอ่อ
ความรักที่มอบให้กับเธอ
มันจะเพิ่มขึ้นเสมอทุกๆ วินาที
17 มีนาคม 2547 19:07 น.
ไฟหนาว
มิอาจหาคำใดมาอธิบาย
ความหมายมากมายของคำนี้
รัก..รัก..รัก..รักคำเดียวที่มี
ที่ได้ให้แด่เธอ..คนดี..ไปแล้วหมดทั้งใจ
มิอาจหาถ้อยคำใดมาอ้างเอย
คำที่สุดแสนจะเชยใช้ไม่ได้
แต่มันก็เป็นคำพูดเดียวที่ออกมาจากหัวใจ
คำว่า..รัก..ทั้งหมดใจขอมอบไว้ให้แก่เธอ
17 มีนาคม 2547 18:56 น.
ไฟหนาว
ขึ้เกียจจะรับสาย
พ่อตัวดีโทรมาวุ่นวายกวนประสาทอยู่ได้
โทรมากวนทุกวันเลยให้ตาย
เป็นอย่างนี้มาก้อหลายปี
ที่จริงก็รู้หลอกนะว่าโทรมาทำไม
ทำโยกโย้ไปโยกโย้มารำคาญเต็มที่
ไม่รู้เมื่อไหร่จะเปิดเผยความในใจซะที
ขืนเป็นอย่างงี้ต่อไปคงบ้าตาย
อันที่จริงก็ชอบเธออยู่หลอก
แต่ทำไมเธอไม่บอก..ทำยึกยักอยู่ได้
ขืนชักช้าจะชวล ฉลู ขาล เถาะ อดได้หัวใจ
แต่ถ้าบอกว่า..ชอบ..กันเมื่อไหร่
จะรีบรับรักเธอไปในทันที
16 มีนาคม 2547 17:18 น.
ไฟหนาว
แค่เพียงเวลาที่ผ่านไป
แต่หัวใจมันยังมั่นคงเสมอ
แค่เพียงเสี้ยวนาทีที่ไม่ได้เห็นหน้าเธอ
ใจทั้งใจก็ล่องลอยไปไกลตา
แต่เวลาที่ผ่านไปแล้วนั้น
สามารถพิสูจน์คืนและวันที่มีค่า
เชื่อมโยงใจทั้งสองที่ผูกพันกันมา
อย่าหวังว่าเวลาจะมาพรากเราจากกัน