5 มิถุนายน 2549 03:08 น.
ไพร ป่าดง
"จักรอ...นิจนิรันดร์"
คำ ๆ นั้น ถูกส่งผ่านอากาศ
มายังมือถือ สิ้นเสียงเตือน
เมื่อเปิดอ่าน ยิ้ม
แล้วก็ยิ้ม ๆ ยิ้มมากขึ้น
ก่อนหันหน้าออกจากวงสนทนา
แล้วก็ทบทวนใจตน
ทำไมนะ ที่เราถึงมีความสุขจนเปี่ยมล้น
เพราะไม่เคยมีรัก
หรือเพราะไม่เคยได้รับรัก
รักจากผู้ให้ที่จริงใจ
แม้ว่างเปล่า เงาก็ไม่เคยเห็น
ทำไมนะถึงได้รักเขามากขนาดนี้
สิ่งนี้เป็นความหลง หรือความรัก
โอ้รัก...มันมีความสุขได้ขนาดนี้เชียวหรือ
รักที่ว่างเปล่า หวังก็ยังตั้งไม่ได้
รักที่กอดอกเรา แทนกอดเขา
รักที่เขาจูบดินแทนจูบเรา
รักที่เขาห่มไพร แทนห่มใจเรา
รักที่เหงา ๆ ในวันปิติแห่งรัก
ขอบคุณผู้ให้มา
รู้ไหมคุณทำให้ผมรู้สึกว่ารักมีคุณค่ากว่าที่เคยคิด
รักที่คิดว่ารู้จักมาทั้งชีวิต หาใช่รักอย่างที่คุณให้
ณ เวลานี้ ขอบคุณจริง ๆ
4 มิถุนายน 2549 00:36 น.
ไพร ป่าดง
...
คือไม่รู้จบ ของความว่างเปล่า
รักหรือที่แท้คือความว่าง
และปล่อยวางอย่างแท้จริง
ขอให้เชื่อในรักและอย่าทุกข์
กับความว่างในรัก
รักที่แท้ต้องเป็นความว่าง
เชื่อใจ ไว้ใจ และให้เกียรติ
รอแม้ว่าคือความว่างที่จะรอ
ความสุขจะเกิดจากรักที่รอได้แม้จะว่างเปล่า
31 พฤษภาคม 2549 21:14 น.
ไพร ป่าดง
อิสระภาพ เพื่อโบยบิน
อิสระภาพ ที่ถวิลหา
อิสระภาพ ที่เติมเต็มชีวา
อิสระภาพ ที่โผถลา เข้าซบ...พินบนอบ
เมื่อพบรัก เกิดรัก แล้วมีรัก
ใยจะทำให้รักเป็นคุกที่คอยคุม
ใยไม่ทำให้รักเกิดเป็นสุขในจิตและใจ
รักที่เป็นอิสระเสรี ไม่มีเงื่อนปม
รักที่ไม่มีอดีต และหวังไปในอนาคตใด ๆ
รักที่เป็นปัจจุบัน ปัจจุบันรักที่ "ฉันรักเธอ"
รักที่เป็นความจริง รักในสิ่งที่เป็นเธอ
จิตและวิญญาณของเธอที่มีให้ฉัน
รักจะนิรันดร์
เพราะคำว่า "ปัจจุบัน" นั้น
จะอยู่ตลอดไป...
นะครับคนดีของนายไพร
31 พฤษภาคม 2549 12:26 น.
ไพร ป่าดง
นานมาแล้ว...
ได้แต่หลับในความเป็นไป
หลับใหลในอดีตที่แสนขม
ระทมใจในความทุกข์ ของวันวาน
แต่ต้องตื่น เมื่อนางไพรมาหยิบยื่น
รัก...ที่ปิติ และ อบอุ่น
หอมละมุล...อบอวลไปด้วยกลิ่นพฤกษา
กลิ่นดินบ้านนา กลิ่นป่า กลิ่นไพร
โอ้...ที่รัก รู้ไหม ตื่นครานี้นั้น
หวั่น ๆ ใจ แต่อยากจะลุกขึ้นยืนใหม่
เพื่อน้องนางบ้านนา ที่ฝันหา
ยามพบหน้า น่าอุ่นจิต
นางดูอบอุ่น สุ้มเสียงที่แผ่วเบา ในจินต์
กอดของนางที่แนบแน่น และกระชับ
สัมผัสที่ร้อนแรงแต่อ่อนโยน
โหยหา มานาน แสนนาน แห่งภาพฝัน
ขนำน้อยรอคอยเจ้า
รอแล้วรอเล่ามาเนิ่นนาน
รอรอยนอนที่เจ้าจะประทับ
รอรับอย่างเสน่หา
หน้าส่วนตัว
822
