18 พฤศจิกายน 2551 18:31 น.
ไผ่ดำ
แม้สิ้นแสง พระสุรีย์ เปลวสีทอง
แสงจันทร์ผ่อง นวลจ้า มาแทนที่
ไม่เคยสิ้น ความรัก ความภักดี
ที่เคยมี ยังคงมั่น นิรันด์กาล
ตราบสิ้นฟ้า สิ้นดาว เคยพราวแสง
ไม่สิ้นแรง แห่งศรัทธา รักคงมั่น
แม้จะสิ้น หมู่เมฆา สุธาธาร
สิ้นลมปราณ ก็ยังรัก และภักดี
เฝ้าครวญคิด รำพัน ฝันถึงน้อง
ดั่งน้ำทิพย์ เรืองรอง บนใจพี่
หวังวันหนึ่ง จะได้อยู่ คู่ชีวี
เหมือนเทวี ในสถาน วิมานแมน
พี่เฝ้าฝัน ถึงพิมาน ห้องหอรัก
อยากพิงพัก ครองคู่ อยู่แนบแน่น
มีนวลน้อง เคียงกาย ในทิพย์แดน
หญิงทั่วแคว้น ไม่เทียมน้อง ของพี่ชาย
กระซิบสั่ง วอนลม พรมพริ้วผ่าน
ฝากคำหวาน จากใจพี่ นี้ไปให้
ให้น้องโปรด จงฟัง เสียงหัวใจ
รักเท่าไร ยากเกินกว่า จะบอกเธอ..
(ไผ่ดำ ขออนุญาติร้องเพลงให้ฟังนะครับ)
16 พฤศจิกายน 2551 13:08 น.
ไผ่ดำ
สมเด็จพระ พี่นางเธอ ผู้เลอค่า
เป็นเจ้าฟ้า จักรีวงศ์ ผู้ทรงศักดิ์
พระธำรงค์ บารมี เป็นที่รัก
ของคนยาก เหล่าพสก นิกรไทย
ทรงเสด็จ สู่สวรรค์ ชั้นแดนสรวง
ใจทุกดวง แทบจะหยุด สุดหมองไหม้
ต้องเสียพระ เชษฐภัค คินีไป
หากแทนได้ จะขอตาย แทนพระองค์
คงเหลือไว้ ความทรงจำ พร่ำสรรเสริญ
ความเจริญ ทรงสร้างไว้ ให้สูงส่ง
การศึกษา แผ่กระจาย ในป่าพง
ที่พระองค์ ย่างก้าวไป ไทยเจริญ
บัดนี้เหลือ เพียงรอย ยุคลบาท
ทรงประพาส ถิ่นแร้นแค้น มานานเนิ่น
ไม่เคยท้อ ทุกถิ่นที่ พระดำเนิน
บุญเหลือเกิน ที่พระองค์ ทรงเมตตา
ขอน้อมเกล้า ทูลถวาย ด้วยหมายปอง
ทิพย์เรืองรอง ทรงเสด็จ สู่ชั้นฟ้า
ขอเทพฤทธิ์ องค์กัลยา-ณิวัฒนา
โปรดรักษา และปกปัก...จักรีวงศ์
หน้าส่วนตัว
1407
