16 สิงหาคม 2550 00:16 น.
ไผ่ดำ
...แค่ได้เห็น เบอร์โชว์ ที่หน้าปัทม์
ยิ่งแน่ชัด เพราะหัวใจ เริ่มไหวหวิว
สะเทิ้นอาย ยามเธอผ่าน ฉันแทบปลิว
ใจลอยลิ่ว อยากจะตาม ไปถามเธอ
...ว่าคนดี มีใครอยู่ ดูแลไหม
แต่หัวใจ ไม่กล้าพอ ด้วยเขอะเขิน
พูดเสียงสั่น หวั่นวิตก อกเหลือเกิน
กลัวคนเดิน เคียงข้าง ขวางทางเรา
...เส้นทางฝัน เป็นอย่างไร ไม่อาจรู้
แค่ได้อยู่ ชิดใกล้ ก็หายเหงา
ติดต่องาน เหมือนสื่อใจ ให้กับเรา
ได้บรรเทา ความหม่นหมอง ครองมานาน
...เจ้าของเบอร์ ที่โชว์นี้ มีเจ้าของ
ใครจับจอง หรือยัง หากสงสาร
คนแอบมอง คนนี้ คอยมานาน
คงหายสั่น หายหนาว หากเข้าใจ
...ถ้าวันนี้ ไม่มีนัด พี่ยังว่าง
ร้านส้มตำ ข้างทาง ทานได้ไหม
อยากได้อยู่ สบตากัน สัญญาใจ
พี่จะไม่ ลืมเบอร์ ของเธอเลย....
?o.O (0814875216) O.o?
7 สิงหาคม 2550 08:34 น.
ไผ่ดำ
...วันที่เจ็ด สิงหานี้ ดีใจมาก
ที่น้องรัก เพื่อนบ้านกลอน อวยพรให้
บ้านน้ำตาล ขมนั้น ก็ชื่นใจ
พี่น้องให้ สิ่งมีค่า กว่าของขวัญ
...คือน้ำใจ ที่เปี่ยมล้น มิตรภาพ
เอิบอิ่มอาบ ด้วยรอยยิ้ม พริ้มสุขสันต์
ไผ่ดำซึ้ง น้ำใจ ที่ให้กัน
ไม่ลืมวัน ที่แสนดี นี้ได้เลย
...ขอให้คำ อวยพร ย้อนไปสู่
เพื่อนพ้องหมู่ จริงจัง ดั่งเฉลย
ให้รวยทรัพย์ มีสุข ทุกอย่างเลย
คำเอื้อนเอ่ย นี้หนา มาจากใจ
...แสนซาบซึ้ง เกินกว่า หาใดมอบ
จึงขอขอบ...คุณเป็นกลอน บทนี้ให้
สื่อสัมพันธ์ ไผ่ดำซึ้ง ตรึงติดใจ
ขอรับไว้ เก็บใต้หมอน ไว้นอนฝัน
...ของกำนัล ไผ่ดำนี้ ไม่มีมอบ
คงมีเพียง เสียงขอบคุณ แทนของขวัญ
ความจริงใจ นั้นเปลี่ยมล้น อยู่ทุกวัน
มอบให้กัน ไม่เคยหน่าย หรือคลายลง...
**o.O (ขอขอบคุณสำหรับคำอวยพรดีๆที่ให้ไผ่ดำนะครับ) O.o**
3 สิงหาคม 2550 17:58 น.
ไผ่ดำ
...อย่าเรียกลุง ได้มั้ย เล่าน้องสาว
มันปวดร้าว ยามใด ที่น้องเรียก
เหมือนไข้ขึ้น ตัวร้อน อ่อนปวกเปียก
โปรดอย่าเรียก ตอกย้ำ อย่าซ้ำเลย
...แค่เกิดก่อน มานาน ใช่เรื่องแปลก
อย่าแบ่งแยก พี่ห่าง เลยน้องเอ๋ย
ก็น้องนั้น เย้าใจ อยากได้เชย
จึงเอื้อนเอ่ย วาจา มาสัมพันธ์
...อายุนั้น ก็เพียง แค่ตัวเลข
แต่ใจเด็ก หนุ่มแน่น แม้นผันผ่าน
ทั้งหนาวร้อน มากมี ประสพการณ์
ถ้ารักกัน พี่จะให้ เป็นคุณนาย
...อย่าเรียกเลย ลุงนั้น มันแสลง
เรื่องเรี่ยวแรง ยังพอ เตะปี๊บได้
ถ้าเรื่องรัก รักแล้ว ไม่เปลี่ยนใจ
จะได้ไหม ถ้าเรียกพี่ จะดีใจ
...อายุน้อง อายุพี่ แม้แตกต่าง
ใช่ช่องว่าง ให้เรา รักกันได้
อย่าเรียกลุง เลยนะ แม่จอมใจ
เรียกพี่ได้ ไม่ว่า....อย่าเรียกลุง...
**o.O (เพลง ขอโทษอย่าเรียกลุง) O.o**
หน้าส่วนตัว
...ไม่โทษใคร เพราะใจฉัน มันรักเขา ทำโง่เง่า คิดว่า ตัวเราเก่ง มอบใจรัก ให้เขาไป ไม่กลัวเกรง กลับวังเวง ที่คาดหมาย ไม่ใช่เรา ... ไม่เป็นไร ก็ใจนี้ มันใจฉัน เชื่อมสัมพันธ์ เขาไม่รับ ก็ช่างเขา แสนเจ็บปวด ช้ำใจนัก ยากบรรเทา อยู่กับเงา เหงาคนเดียว เลิกเกี่ยวพัน . ..ฉันจะไม่ โทษเธอ ที่เผลอรัก แม้จำหัก ใจลา จากเคยฝัน ต้องร้องไห้ เสียน้ำตา อกจาบัลย์ คงไม่นาน ลืมเธอได้ ไม่ต้องกลัว ...ฉันจะปล่อย ให้น้ำตา แห่งความช้ำ น้ำสีดำ ไหลออกจาก ใจสลัว จะเข้มแข็ง ยืนขึ้นใหม่ ไม่หวาดกลัว แม้เจ็บตัว หัวใจ ไร้เรี่ยวแรง . ..น้ำตาฉัน ไหลเองได้ ก็แห้งได้ แม้ข้างกาย ไร้เขา ที่เราแบ่ง หัวใจให้ รักเดียว ไม่เปลี่ยนแปลง ให้เหือดแห้ง แล้วหาย ไปจากเธอ..
1303
