30 ธันวาคม 2553 20:04 น.
ไบเซ็บ
องค์หญิงชี้ ให้ดู ที่วางขาย
มีมากหลาย งาช้าง อีกผ้าไหม
ทั้งนอแรด ขี้ผึ้ง ยางจากไพร
ทั้งพริกไทย อบเชย เครื่องลายคราม
ของเหล่านี้ พ่อค้า จากแดนเหนือ
เดินทางมา โดยเรือ เพื่อมาถาม
นำสินค้า มาแลกเปลี่ยน สิ่งที่งาม
บ้างนำชาม เครื่องทองคำ มาแลกไป
เห็นชาวจีน หัวโล้น ถักเปียยาว
ดูหน้าขาว กำลังถาม อย่างสงสัย
คงอยากได้ สินค้า ที่ตั้งใจ
ทาสเร็วไว ลากเกวียน เดินตามมา
แทนเฟรดดี้ มองเห็น มีทาสขาย
มีชนไก่ คนงมงาย จนแน่นหนา
แทนบอกว่า นี่เป็น เช่นกีฬา
ชาวบ้านชอบ เล่นหา เป็นอาจิณ
องค์หญิงชวน แทนเฟรดดี้ ไปไว้พระ
ที่เทวะ สถาน ปราสาทหิน
จะขอพร ตรีมูรติ และองค์อินทร์
ให้กวิน แก่แม่ทัพ ยอดดวงใจ
พลางเดินผ่าน สะพาน นาคราช
ทาสีชาด งดงาม ดูสดใส
มีรูปสิงห์ ตั้งอยู่ หัวบันได
เดินเข้าไป พบปราสาท หินทรายขาว
ยอดปราสาท ฉาบทอง ดูอร่าม
โอ้!ช่างงาม แวววาว อยู่กลางหาว
ประดับด้วย อัญมณี ดูสกาว
ช่างแพรวพราว เหมือนสวรรค์ อยู่บนดิน
มองหน้าบัน อีกทับหลัง งดงามยิ่ง
เหมือนภาพจริง ถูกจำหลัก ลงในหิน
ทุกๆภาพ เรียงร้อย ดั่งได้ยิน
ร้อยเรียงริน เรื่องราว ศาสนาพราหมณ์
พลางนั่งลง ขอพร จากองค์พระ
โปรดอวยพร ให้ละ จากขวากหนาม
ทำสิ่งใด ให้สำเร็จ ดั่งใจตาม
ให้ใจงาม ผ่องใส แสนสุขกาย
แล้วเดินไป ยังแอ่งน้ำ ข้างวิหาร
ที่ไหลผ่าน ศิวลึงค์ มาเป็นสาย
เป็นสายน้ำ ศักดิ์สิทธิ์ ช่วยให้คลาย
จากโรคหาย อีกทั้ง ให้โชคดี
แล้วทั้งหมด ตักน้ำ มาดื่มกิน
อีกทั้งริน มาล้างหน้า ให้สุขี
เป็นความเชื่อ เหมือนดั่ง ประเพณี
ทุกชีวี ดำเนิน ตามครรลอง
เมื่อองค์หญิง กลับถึงวัง พลางนั่งคิด
เหตุใดจิต ใกล้หมอแทน มิเคยหมอง
ได้ใกล้ชิด ได้พูดจา ดังใจปอง
หัวใจตรอง เรียกหา ทุกๆครา
ยามใกล้ชิด หมอแทน ดูกระจ่าง
เหมือนมีร่าง แม่ทัพ มาเรียกหา
มีหลายอย่าง ในหลายคราว คล้ายเธอมา
เหมือนพูดจา กับแม่ทัพ ในร่างแทน
เมื่อแทนกลับ ที่พัก ต้องเหงาจิต
ด้วยใจคิด ถึงอนัทธ์ ที่หวงแหน
มิรู้กลับ อย่างไร ใจแสนแกลน
เหมือนอยู่แดน ใต้พิภพ มิอาจปลง
แทนนั่งคิด เหตุไฉน ในบางครั้ง
จึงได้พลั้ง เผลอไป ดูเหมือนหลง
ยิ่งใกล้ชิด องค์หญิง มิอาจคง
เหมือนตกลง สู่ภวังค์ น่าแปลกใจ
พลางเอ่ยถาม เฟรดดี้ เพื่อนร่วมทุกข์
เราจะบุก หารีก้า ได้ที่ใหน
เฟรดดี้บอก คงต้องปล่อย ให้เป็นไป
ถ้ามิอาจ พบดั่งใจ ต้องรีบจร
18 ธันวาคม 2553 19:47 น.
ไบเซ็บ
แทนสะดุ้ง ตื่นภวังค์ พลางสงสัย
เรานั้นพูด อะไร ไปหรือนี่
ทำไมจึง จำไม่ได้ ในวจี
คล้ายกับมี บางคน มาดลใจ
พลางตอบว่า ตัวข้า นั้นเป็นหมอ
เจ้าชายขอ ให้ข้า มาแก้ไข
ช่วยให้ท่าน พ้นทุกข์ จากโรคภัย
ให้หายไว โรคสอึก ที่เป็นมา
แทนพลางคิด ถึงอดีต ที่เคยดู
ได้มีครู เขียนตำรา เพื่อรักษา
เป็นความรู้ ศาสตร์ฝังเข็ม ที่มีมา
ช่วยนำพา โรคสะอึก ให้ได้คลาย
มีจุดหนึ่ง อยู่เหนือ ริมฝีปาก
เป็นจุดลาก กึ่งกลาง ช่วยให้หาย
พลางเดินตรง หาองค์หญิง หวังให้คลาย
แล้วใช้นิ้ว ตรงปลาย กดจุดนาน
กดค้างไว้ สักครู่ใหญ่ พลันปรากฏ
โรคสอึก หายหมด ดังใจขาน
ทุกๆคน แปลกใจ ที่ทำการ
โรคที่พาน กลับหาย ได้ดั่งใจ
เจ้าชายเอ่ย วาจา เมื่อได้เห็น
ท่านเหมือนเป็น เทวดา มาแก้ไข
มีหมอมา มากหลาย จากแดนไกล
ทำอย่างไร ก็มิแก้ น่าแปลกจริง
ขอท่านจง พักในวัง นี้เถิดหนา
เพื่อดูแล รักษา ให้น้องหญิง
พลางร้องสั่ง ให้จัด ที่พักพิง
ให้ทุกสิ่ง ตามที่ แทนต้องการ
เจ้าชายพา แทนเฟรดดี้ เดินออกไป
องค์หญิงมอง แปลกใจ ที่แทนขาน
ว่าไฉน จึ่งได้เห็น ได้พบพาน
เห็นแม่ทัพ ละลาน กลายเป็นแทน
เหตุไฉน เขาจึงพูด เช่นแม่ทัพ
ที่เราเคย ได้สดับ จากยอดแสนย์
เราจำต้อง ยอมรับ แม้ใจแกน
ด้วยเพราะแถน ดลบันดาล ให้เป็นไป
ถึงที่พัก แทนนั่งคิด แปลกใจยิ่ง
เหมือนมีใคร มาสิง แสนสงสัย
เมื่อได้พบ องค์หญิง ผู้ไฉไล
พูดอะไร ออกไป มิรู้ตัว
ก่อนที่เรา จะทำ การรักษา
เราได้พูด วาจา ดูสลัว
ไม่รู้ว่า พูดอะไร ช่างมัวซัว
ดูน่ากลัว ว่าเรา เป็นอะไร
วันรุ่งขึ้น องค์หญิงชวน แทนเฟรดดี้
เช้าวันนี้ อากาศ ช่างสดใส
ข้าอยากเดิน เที่ยวตลาด ผ่อนจิตใจ
ขอพวกท่าน ร่วมทางไป ด้วยกับเรา
ในตลาด แทนแลเห็น คนมากหลาย
ทั้งหญิงชาย แต่งกาย ดูเสลา
หญิงทอผ้า แปลกจริง ไม่เหมือนเรา
แม้เครื่องเครา ไม่มี ยังทำการ
เขาผูกด้าย หลายเส้น กับเอวไว้
บรรจงใช้ มือร้อย แล้วถักสาน
จนเป็นผ้า ผืนใหญ่ ตามต้องการ
อีกมีลาย ละลาน ดูช่างเพียร
องค์หญิงจึ่ง เอ่ยบอก ยกมือชี้
หญิงทอผ้า เหล่านี้ คือชาวเสียน
พวกเขาเลี้ยง ตัวไหม อีกร่ำเรียน
จนชาญเชียร ทอผ้า งามฝีมือ
แทนนิ่งคิด แปลกจริง ที่ได้เห็น
พวกนี้เป็น บรรพบุรุษ ของเราหรือ
ช่างเป็นบุญ ที่ได้เห็น ว่านี่คือ
ต้นตระกูล ที่ชื่อ ชนชาวไทย
หน้าส่วนตัว
1416
