10 พฤศจิกายน 2553 12:16 น.
ไบเซ็บ
แทนสะดุ้ง ตื่นขึ้น นึกสงสัย
เพราะเหตุใด เราจึง ต้องคอยฝัน
เขาต้องการ บอกเรา อะไรกัน
ดูเหมือนเรา จะผูกผัน กันมานาน
ในที่สุด แทนเฟรดดี้ ก็มาถึง
เมืองที่ซึ่ง ปรารถนา ที่เขาขาน
เมืองวิมาย ปุระ ที่ต้องการ
ผ่านประตู มีทหาร เฝ้ายืนยาม
ทหารยาม มองทั้งสอง แล้วฉงน
ท่านเป็นคน เมืองใด ใคร่ขอถาม
ท่านทำกิน อย่างไร จงบอกนาม
จงตอบความ ตามที่ ข้าถามที
ตัวข้านั้น เป็นหมอ จากเมืองไกล
ช่วยรักษา คนไข้ ในทุกที่
นามหมอแทน ผู้คน รู้จักดี
ว่าข้านี้ รักษาคน ได้ดั่งใจ
ทหารยาม พูดขึ้น อย่างลิงโลด
ขอท่านโปรด รักษา ช่วยแก้ไข
ช่วยรักษา องค์หญิง ให้ได้คลาย
ให้ได้หาย จากโรค สะอึกที
องค์หญิงป่วย ด้วยคู่รัก ถูกสังหาร
ที่รอนราญ กับพวกจาม ชาญชัยศรี
ด้วยโศกเศร้า ไร้สุข แสนโศกี
ทุกข์ทวี ด้วยสะอึก มีอาจคลาย
ได้มีหมอ มากหลาย มารักษา
แต่มิอาจ นำพา ให้หายได้
โปรดไปหา ชัยวรมัน ผู้พี่ชาย
ขอท่านใช้ วิชา รักษานาง
แล้วทั้งหมด จึงพากัน เข้าไปหา
ไปรักษา องค์หญิง ดังใจหวัง
เมื่อเดินทาง ไปถึง ข้างในวัง
เข้ามานั่ง รอเจ้าชาย ชัยวรมัน
แทนเฟรดดี้ ตื่นเต้น ดีใจยิ่ง
นี่เป็นจริง จะได้พบ หรือเป็นฝัน
เราจะได้ พบคน อดีตกาล
ได้พบพาน กับเจ้าชาย ชัยวรมัน
ไม่นานนัก เจ้าชาย ออกมาหา
แทนแอบมอง ใบหน้า ราวสร้างสรรค์
เหมือนที่เห็น หมู่ช่าง เพียรบันดาล
ให้รูปพรรณ ปรากฏ บนศิลา
เจ้าชายพลัน เอ่ยวาจา ขึ้นมาว่า
ขอท่านโปรด นำพา ช่วยรักษา
ช่วยน้องสาว ของข้า พ้นเวทนา
พ้นโรคา สอึก ให้หายที
แล้วเจ้าชาย เดินนำ แทนเฟรดดี้
ไปยังที่ องค์หญิง ผู้โฉมศรี
นอนกรรแสง อีกสะอึก ทุกนาที
ดวงฤดี แสนทุกข์ เศร้าระทม
แทนจึงเอ่ย วจี ออกไปว่า
อันชีวา มิอาจได้ ดั่งใจสม
เหมือนกงเกวียน หมุนเวียน เป็นวงกลม
มีผู้คน เกิดและล้ม มลายไป
ทุกชีวิต ล้วนเป็น อนิจจัง
อีกทุกขัง อนัตตา อย่าสงสัย
กรรมที่ทำ ล้วนบันดาล ให้เป็นไป
มิอาจที่ หลีกได้ ดั่งต้องการ
เมื่อได้ฟัง องค์หญิง ก็นิ่งคิด
พลันดวงจิต คิดถึงคำ ที่เคยขาน
ช่างเหมือนกับ คำแม่ทัพ เมื่อวันวาน
จึ่งมองดู เพื่อพบพาน ผู้พูดจา
พลันมองไป เห็นเป็น ท่านแม่ทัพ
แล้วภาพกลับ เป็นแทน น่ากังขา
พลางเพ่งมอง แล้วพลัน จำนรรจา
ท่านนั้นหนา เป็นใคร โปรดบอกที
หน้าส่วนตัว
1417
