7 กุมภาพันธ์ 2549 14:05 น.
ไตรภูมิ
ฉันเกลียดการรอคอย
อยูกับความเหงาหงอยรอบข้าง
รอทุกลมหายใจไม่เว้นวาง
บนทางรักร้างแสนไกล
ฉันชิงชังการรอคอย
หัวใจดวงน้องหมองไหม้
ดินแดนแล้งร้างกลางใจ
หยาดฝนพิสุทธิ์ใส่ไป่พริ้มพรม
แต่......การรอคอย
สำคัญกับใจน้อย น้อย ของฉัน
เพราะ ฉันมีชีวิตไป วัน.....วัน
ก็เพราะฉันนั้นอยู่เพื่อ . . . . . . . . . . รอคอย
7 กุมภาพันธ์ 2549 13:16 น.
ไตรภูมิ
ปริญญามีค่าค้า เลิศลอย
เบิกบุกรุกเร่งคอย ร่ำล้ำ
พันหมื่นศาสตร์มากน้อย ค่อยค่อย เรียนนา
เรียนจบกำซาบซ้ำ หมื่นล้านเกียรติศรี
กระดาษใบละหมื่น จะกินกลื่นลงสู่ใจ
มีแล้วใช้อะไร แขวนฝาไว้ให้บ้านมี
หมามีปริญญา มีคุณค่าเกียรติศักดิ์ศรี
สันดานจะชั่วดี ช่างกูสิ มีปริญญา
ความมีปริญญาบัตร ชื่อสะพัดชาญวิชชา
รู้หมูหมา รู้งูปลา กูมีปริญญา นะโว้ย! มึง
กบมีปริญญา กะลากูก็ที่หนึ่ง
โลกนี้กว้างแค่กูพึง นอกกะลา มันนอกโลก
กระดาษสวยรวยเกียรติศรี ใครจะมี ต้องพึงโชค
มือสะอาด ใจโสโครก เอาใจครู ไว้น่ะ......ดี
หน้าส่วนตัว
3555
