คิดถึง

ไข่ดาวมะนาวขี้งอน

ถึงคนใกล้ที่อยู่ไกลแสนไกล  อีกไม่นานเลยนะที่เธอจะต้องไปทำงานยังที่ห่างไกล  ที่ ๆ ฉันไม่อาจเห็นได้  เธอจะสุข  หรือทุกข์เพียงไหน  ฉันไม่อาจรู้  ในเวลาที่เราอยู่ใกล้กัน  ฉันรู้เราอยู่ใกล้กัน  แต่ในใจดูเหมือนเราห่างกันมากนะ  เราต่างกันเหลือเกินเธออาจไม่คิด  แต่ฉันคิดนะคนดี  พอจะมีวิธีไหนบ้างให้เรได้อยู่ใกล้กันทั้งตัวและหัวใจ  เคยรู้บ้างไหม  ทุก ๆ ครั้งที่เธอเล่าเรื่องราวที่ฉันไม่อาจพบได้  ฉันเห็นเธอยิ้ม  ดูเธอมีความสุขมาก  ภูมิใจไหม  ที่แห่งหนึ่งที่เธอก้าวไปสัมผัสมา   ที่ที่ไม่มีฉันอยู่เคียงข้าง  ที่ที่ซักวันฉันอาจไม่มีสิทธิ์ไปถึง  แค่ฉันเห็นเธอมีความสุข  ฉันดีใจนะ  แต่ทุกข์ใจโดยไม่มีเหตุผล  เหงาจังเมื่อคิดถึงวันนั้น  อิจฉานะเมื่อเห็นเธอพูดคุยกับใครบางคน  โดยที่ฉันไม่อาจเข้าใจหรือฟังรู้เรื่องเลย  เหมือนเป็นส่วนเกินบางเวลาของความรู้สึก....คนดีรักเสมอนะคะ